همایون شجریان (۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ تهران) خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی و نوازندهٔ تنبک و کمانچه است. وی پسر محمدرضا شجریان میباشد.
فارغ التحصیل کنسرواتوار موسیقی تهران است، یک خواهر تنی بنام مژگان و یک برادر ناتنی بنام رایان دارد او فرزند دوم خسرو آواز ایران محمدرضا شجربان است.
نام مادر همایون و همسر اول محمدرضا شجربان فرخنده گل افشان می باشد
همایون شجریان سال هاست ازدواج کرده و صاحب یک دختر بنام یاسمین می باشد.
همایون شجریان از کودکی علاقه به موسیقی و ریتم در او نمایان بود تا آن که با تشخیص پدر نزد ناصر فرهنگفر به فراگیری تکنیک و شناخت ریتم که اساس موسیقی است پرداخت و چند سالی هم آموختن را نزد جمشید محبی ادامه داد. از دهسالگی به همراه خواهرانش نزد پدر آواز را شروع کرد و در دوران بلوغ روزانه تکنیک آواز و صداسازی را بهصورت فشرده فراگرفت. در همان زمان به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد و در خارج از هنرستان به ادامهٔ فراگیری آن نزد اردشیر کامکار و آشنایی با تار و سنتور به صورت گوشی پرداخت.
او از سال ۱۳۷۰ بههمراه محمدرضا شجریان در کنسرتهای آمریکا، اروپا و ایران (با تنبک) همراهی کرد و از ۱۳۷۸ به بعد در صحنهٔ کنسرتها به همخوانی با پدرش پرداخت. اولین اثر با حضور او یاد ایام نام دارد که در آن اثر همایون شجریان تنبک نوازی را بر عهده داشتهاست. همایون شجریان کنسرتهای بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده و آثار زیادی را به همراه آنان در ایران و جهان منتشر کردهاست که میتوان به آلبوم کنسرتهای «بی تو بسر نمیشود» و «فریاد» اشاره کرد که هردو اثر در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه گرمی شدند.
تفریحات و علاقه مندی های همایون شجریان :
من بعد از سینما، تئاتر را هم خیلی دوست دارم و هربار که فرصتی پیش بیاید، حتما به دیدن نمایش ها می روم.
خودم به بازیگری علاقه دارم، اما هیچ وقت جراتش را پیدا نکرده ام. به نظرم آدم باید یا واقعا دست پر باشد یا اصلا وارد این حرفه نشود. من هم چون این توانایی را هیچ وقت در خود ندیده ام
دوستان سینمایی همایون شجریان:
اغلب سینماگران از دوستان نزدیک و صمیمی من هستند. پرویز پرستویی، گلاب آدینه، گوهر خیراندیش از این دسته هستند و نیکی کریمی ازجمله دوستان سینمایی من است که خود از علاقه مندان موسیقی کلاسیک به شمار می رود.
در میان بچه های تئاتر سیامک صفری، بهناز جعفری و بسیاری دیگر. می دانم هر اسمی هم بیاورم باز عده ای از قلم می افتند و من شرمنده شان می شوم