شده وقتی به منظره‌ای نگاه می‌کنید خاطره‌ی روزهای دور زنده و جنبان از مقابل چشم‌تان عبور کند و مرز زمان، آن گونه که خطی و پیوسته است، بشکند؟ کدام یک واقعی است؟ آنچه به خاطر می‌آید یا آنچه که وجود دارد؟ مهم نیست، چون آنچه باقی مانده ماحصل همه روزهای رفته است. رنجی که آدمی با خود تا به امروز به یدک کشیده و خطوط روی پوستش را به آن پیوند زده. نسل ششم سینمای چین بیش از هر چیزی می‌خواهند به نمایش این موضوع بپردازند. زندگی و رنج بشر؛ وقایع و تصمیماتی که مسیر زندگی انسان و شکل اندیشه‌اش را رقم می‌زند. کارگردانان نسل ششم در ادامه جریانی که نسل پنجم سینماگران چین آغاز کرده بودند، آمدند تا واقعیت برهنه زندگی در چین را به دنیا نشان دهند. ایدئولوژی سوسیالیستی ناشی از حکومت کمونیستی، ردّ قابل توجهی در آثار این نسل از سینماگران دارد. می‌توان گفت نسل ششم با نقد سیستم حاکم آمده تا به مردم دنیا بگویند، این غول اقتصادی بزرگ چگونه زندگی چند نسل را زیر پا لگدمال کرده تا بتواند پرچم سرخش را در میان ابرقدرت‌ها برافرازد. موج رئالیسمی که نگرش توده محور را کنار می‌گذارد تا نشان دهد این فرد است که در سیل وقایع خم می‌شود و ترک می‌خورد. سینمای آن‌ها با آن‌که پویشی همه فهم محسوب می‌شود، برای سرگرمی مخاطب قرن بیست‌ویکم نیست؛ پس نمی‌توان آن را جریان اصلی و پول‌ساز سینمایی چین دانست. آن‌ها با بودجه‌های حداقلی و عوامل ارزان و بعضا غیرحرفه‌ای فیلم می‌سازند و از قضا مورد توجه جشنواره‌ها و منتقدین جهانی قرار می‌گیرند.
بدرود پسرم آخرین فیلم وانگ شائوشوای، یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های نسل ششم است. او که پیش از این توانسته است با دوچرخه‌ی پکن جایزه بزرگ برلین را کسب کند و جایزه ویژه هیئت داوران کن ۲۰۰۵ را نیز برای رویاهای شانگهای در کارنامه دارد، چهره‌ی موجهی در فستیوال‌های جهانی محسوب می‌شود. آخرین فیلم وانگ، ملودرامی عمیق و عاطفی است از بازه‌ای که دولت چین در پی شکوفایی اقتصادی حکومت کمونیستی، کنترل زندگی افراد را با دیکتاتوری خاص حکومت‌های مارکسیستی در دست گرفته است. دیکتاتوری‌ای که حتی کنترل تولد فرزند را با تشویق و اجبار غیرمستقیم به تک فرزندی در دست دارد. شاید اگر به تاریخ اغلب حکومت‌های دیکتاتوری نگاهی بیاندازیم تشابهاتی از این دست را بیابیم. تبلیغات و ارائه خدمات گاهی برای کم و گاه زیاد شدن جمعیت. اما وقتی از جمعیت حرف می‌زنیم انگار همان نگاه توده‌ای در ما نیز رسوخ پیدا می‌کند. این در حالی است که شائوشوای جمعیت را می‌شکافد و در دل تاریخی که دور نیست دو خانواده کارگر و دوست را به ما نشان می‌دهد که چگونه توسط دیکتاتوری حاکم زندگی‌شان درگیر وقایعی اسف‌بار و تلخ می‌شود. ا
منبع: فیلم‌پَن
