ایمپلنت ها از روش های زیبایی دندان هستند که از تیتانیوم خالص ساخته می شوند. آنها بسیار کوچک هستند.ایمپلنت دندان ساختاری است که می تواند به جایگزینی دندان از دست رفته کمک کند. خود ایمپلنت داخل یا روی استخوان فک شما قرار می گیرد و به عنوان یک ریشه دندان مصنوعی عمل می کند. یک دندان مصنوعی به نام تاج به ایمپلنت متصل می شود.به طور کلی، ایمپلنت دندان به گونه ای طراحی شده است که به عنوان یک وسیله ثابت در دهان شما باشد.
سه نوع رایج ایمپلنت دندان وجود دارد که می توانید از بین آندوستال، ساب پریوستال و زایگوماتیک انتخاب کنید.
یکی از بهترین ایمپلنت های دندانی ، اندوستئال است. ایمپلنت های اندوستال رایج ترین نوع ایمپلنت های دندانی هستند و شبیه پیچ ها یا استوانه های کوچک هستند. آنها اغلب از تیتانیوم ساخته می شوند اما می توانند از سرامیک نیز ساخته شوند.این ایمپلنت‌ها مستقیماً در استخوان فک شما قرار می‌گیرند و معمولاً از یک فرآیند دو مرحله‌ای استفاده می‌کنند. در طول عمل به شما بی حسی داده می شود تا دردی احساس نکنید.
ابتدا جراح شما برشی در لثه های شما ایجاد می کند. سپس آنها به دقت در استخوان فک شما سوراخ می کنند تا فضایی برای ایمپلنت ایجاد کنند.پس از کاشت ایمپلنت، استخوان فک و لثه شما اجازه بهبودی پیدا می کند. یک تاج معمولاً با استفاده از یک پایه فلزی به نام اباتمنت در طول ویزیت بعدی به ایمپلنت متصل می شود.
اگر قرار گرفتن چیزی در استخوان فک خود را دوست ندارید. ممکن است دومین ایمپلنت دندانی رایج را کمی بیشتر دوست داشته باشید.در هر حال عمردندان ایمپلنت شده به شما و مراقبت شما بستگی دارد.
یکی دیگر از انواع ایمپلنت های دندانی، ایمپلنت های ساب پریوستال است. ایمپلنت های ساب پریوستال در زیر لثه و بالای استخوان فک قرار می گیرند. آنها از یک چارچوب فلزی با پسوندهای کوچک تشکیل شده اند که کمی از لثه بیرون زده است. این ایمپلنت ها معمولا برای افرادی توصیه می شود که:
همانند ایمپلنت های اندوستئال، هنگام قرار دادن ایمپلنت های ساب پریوستال از بی حسی استفاده می شود. کاشت ایمپلنت یک فرآیند چند مرحله ای است.اولین گام شامل برداشتن قالب استخوان فک است. این کار به گونه ای انجام می شود که ایمپلنت در هنگام قرار دادن به درستی جا بیفتد. جراح شما باید برشی ایجاد کند تا استخوان فک شما نمایان شود تا قالب گیری کند.هنگامی که ناحیه بهبود یافت. زمان کاشت ایمپلنت فرا می رسد. پس از ایجاد برش در لثه، قاب فلزی ایمپلنت به گونه ای قرار می گیرد که در بالای استخوان فک شما قرار گیرد.در طول ویزیت بعدی، روکش ها را می توان روی قاب فلزی ایمپلنت قرار داد. این ها به اکستنشن های کوچکی که از لثه های شما بیرون زده اند وصل می شوند.
ایمپلنت زیگوماتیک کمترین نوع ایمپلنت دندانی است که در دسترس شماست. این پیچیده ترین روش است و فقط در صورتی باید انجام شود که استخوان فک کافی برای ایمپلنت اندوستال نداشته باشید.ایمپلنت به جای استخوان فک در استخوان گونه بیمار قرار می گیرد.
مینی ایمپلنت های دندانی نسبت به سایر انواع ایمپلنت های دندانی باریک تر هستند. قطر آنها کمتر از 3 میلی متر است که تقریباً به اندازه قطر یک خلال دندان است.بر خلاف ایمپلنت های دندانی معمولی، این روش کمتر تهاجمی یا ساده تر است.مینی ایمپلنت های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که دائمی باشند و به اندازه سایر ایمپلنت های دندانی ماندگار باشند.عمردندان ایمپلنت شده بستگی به مراقبت شمادارد.
ایمپلنت های دندانی دائمی هستند. این به این دلیل است که آنها مستقیماً با استخوان فک ارتباط برقرار می کنند و از طریق فرآیندی به نام osseointegration با بافت استخوانی اطراف پیوند می یابند.هنگامی که این فرایند کامل شد، مواد ایمپلنت و استخوان اطراف آن با هم ترکیب می شوند. به همین دلیل، ایمپلنت می تواند به عنوان یک ریشه دندان مصنوعی عمل کند و پایه محکمی برای دندان مصنوعی ایجاد کند.در حالی که خود ایمپلنت به صورت دائمی طراحی شده است، ممکن است تاج متصل به آن به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی نیاز به تعویض داشته باشد. این تعویض ممکن است هر 15 تا 20 سال نیاز باشد.
در حالی که ایمپلنت های دندانی برای بسیاری از افراد می توانند مادام العمر دوام بیاورند. در برخی موارد ممکن است با شکست مواجه شوند. به طور کلی، شکست ایمپلنت معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی در ادغام استخوانی یا روند بهبودی اختلال ایجاد کند.
عواملی که ممکن است باعث شکست ایمپلنت شوند عبارتند از:
مراقبت ناکافی
استخوان نا کافی
بیماری های لثه ای
پوکی استخوان
