از آن جایی که آموزش مجازی در کشور ما عمر طولانی مدتی ندارد و همه دوست دارند به چیزهای جدید انتقاد کنند، آموزش مجازی هم با نقدهایی رو به رو است. در حقیقت در دو سالی که به دلیل شیوع کرونا تحصیل و تدریس به شیوه مجازی انجام می شود، طرفداران آموزش حضوری انواع و اقسام بهانه ها برای عدم برگزاری کلاس های مجازی و آنلاین را آوردند. همین مسئله باعث شد تا متاسفانه تصورات اشتباه و غلطی از آموزش مجازی در ذهن مردم به خصوص خانواده ها شکل بگیرد. در این مقاله قصد داریم 4 تا از اشتباه ترین تصورات درباره آموزش مجازی را به شما توضیح دهیم.
1- کیفیت تدریس در آموزش حضوری بهتر از آموزش مجازی است
متاسفانه سن بیشتر دبیران و اساتید در ایران بالا است و این دسته از افراد رویه قدیمی و شیوه تدریس گذشته را ترجیح می دهند. عده ای حوصله و وقت و حتی دانش یادگیری مسائل مجازی را ندارند. عده ای نیز ترجیح می دهند همان رویه را دنبال کنند. اما این که بگوییم به صرف حضوری بودن کیفیت تدریس هم بهتر است یک تصور کاملا اشتباه است. از آن جایی که در این دو سال آمار آموزش مجازی بسیار بالا رفته و بسیاری از دانش آموزان از مزایای آن مطلع شدند و از آن استفاده می کنند. نتایج و آمارها خود گویای غلط بودن این تصور غلط است.
2- آموزش مجازی مناسب دانشجویان است
برخی تصور می کنند کودکان و دانش آموزان دبستانی باید کماکان از شیوه حضوری استفاده کنند تا مطالب را بهتر درک کنند. به عقیده این افراد کلاس های مجازی تنها مناسب دانشجویان و افراد بزرگسال است که می توانند با مدیریت به جا به تحصیل بپردازند. اما روش هایی همراه با بازی در تدریس در آموزش مجازی وجود دارد که می تواند کودکان و دانش آموزان را نیز به سمت این روش جذب کند.
3- به ابزار قدرتمند نیاز داریم
دسته دیگری از افراد نیز گمان می کنند برای برگزاری و شرکت در کلاس های مجازی باید از ابزار و وسایل گران قیمت و آخرین مدل استفاده کنند. اما خوشبختانه با ساده ترین امکانات امروزی نیز می توان هم کلاس مجازی برگزار کرد و هم به عنوان دانشجو در آن شرکت کرد. البته ذکر این نکته لازم است که باید از اینترنتی با سرعت مناسب نیز برخوردار باشید.
4- آموزش مجازی دانش آموزان را تنبل می کند
این تصور بیشتر در بین خانواده هایی که با روش سنتی و حضوری موافق هستند رایج است. به عقیده آن ها، بچه ها باید از منزل خارج شوند و در محیط مدرسه تدریس کنند تا تنبل نشوند. ماندن در خانه و آموزش مجازی باعث تنبلی آن ها می شود. اما این مسئله به ویژگی های شخصیتی فرد نیز بر می گردد و نمی توان تمام تقصیرات را گردن آموزش مجازی انداخت.
