سال 85، حداقل دستمزد 150 هزار تومان تعيين شد. همانطور كه گفتيم قيمت هر كيلوگرم گوشت قرمز در آن زمان حدودا كيلويي 4 هزار و 300 تومان بود. در آن سال مردم ايران تنها 2.8 درصد درآمد خود را به خريد گوشت قرمز اختصاص ميداند.
حالا چه اتفاقي افتاده است؟
حداقل دستمزد حدودا يك ميليون و 100 هزار تومان و درسال 97، بيش از 5 درصد درآمد خود را صرف خريد يك كيلوگرم گوشت قرمز در ماه ميكنيم.
این آمار بیشتر نشان دهنده آن است که ماهیانه می بایست درصد بیشتری برای فراورده های گوشتی هزینه کرد ولی معمولا این اتفاق نمی افتد و بیشتر سهم آن از سبد غذایی خانوادهها کمتر میشود .
کاهش میزان مصرف باعث کاهش تولید میشود و ماحصلش اتفاقی هست دیگر ...
اما چطور:
مصرف کمتر گوشت میتواند به راحتی به حفاظت از ذخایر آبی، جنگلها، زمینهای زراعی، وضعیت آب و هوا و تنوع زیستی کمک کند.
سازمان ملل در گزارشی در رابطه با بحران آب هشدار داده و اعلام کرده است که اگر مصرف آب به صورت فعلی ادامه پیدا کند، کره زمین در سال ۲۰۳۰ با بحران جدی کمآبی مواجه خواهد شد. این در حالی است که برای تولید هر یک کیلو گوشت گاو حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ لیتر آب مصرف میشود.
به نظر میرسد كه مجبور كردن مردم براي خوردن گوشت كمتر، كار سختي باشد. هرچه مردم ثروتمندتر مي شوند، گوشت بيشتري مصرف مي كنند. بين سال هاي 1980 و 2002 ميلادي، مصرف سرانه گوشت در كشورهاي در حال توسعه دو برابر افزايش يافت و به 28 كيلوگرم در سال رسيد، و پيش بيني مي شود كه تا سال 2030 ميلادي به 37 كيلوگرم در سال برسد.
اين ميزان مصرف گوشت هنوز كمتر از نصف ميزان مصرف متوسط مردم در كشورهاي توسعه يافته است و اين تقاضا هنوز رو به افزايش ، است. در غرب، مصرف گوشت در سال 2002 در مقايسه با سال 1992 تقريبا حدود 8درصد بيشتر بوده است.
وقتي كه شما اين موارد را با جمعيت در حال رشد مقايسه میكند، به ، نتايج مهمي ميرسيد. سازمان ملل پيشبيني میكند كه تا سال 2050 بشر دو برابر بيش از نياز فعلي، به گوشت نياز خواهد داشت كه توليد اين ميزان گوشت براي محيط زيست، فاجعه بار خواهد بود.
مصرف گوشت بیش از حد، علاوه بر آنکه برای سلامت بدن انسان ضرر دارد، باعث افزایش گازهای گلخانهای بر روی کرهی زمین میشود.
براساس یافتههای دانشمندان دانشگاههای کمبریج و آبردین در انگلستان، اگر مصرف گوشت و لبنیات در دنیا به همین سرعت رشد کند، تولید گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۵۰، هشتاد درصد افزایش خواهد داشت.
براساس گزارش سازمان جهانی غذا و محصولات کشاورزی، چیزی در حدود ۱۸ درصد از گازهای گلخانه ای جهان مربوط به بخش دامپروری است که ۳۵ درصد این مقدار از گاز متان تشکیل شده است. اثر مخرب گاز متان بر روی تغییرات جوی ۲۳ برابر کربن دی اکسید است.
گاز متانی که بر اثر فرآیند هضم غذا در دام ها تولید می شود یکی از بزرگترین منابع تولید گرما در جو کره زمین است.
در سال حدود سیصد میلیون تن گوشت در دنیا تولید میشود و سالانه ۶۵ میلیارد حیوان برای مصرف گوشتشان کشته میشوند. یعنی هر انسان به طور میانگین ۹ حیوان مصرف میکند و تحقیقات نشان میدهد این میزان تا ۴۰ سال آینده به دوبرابر میرسد.
با افزایش تولید دام، زمینهای زیادی به تولید غذای دامها اختصاص مییابد و بسیاری از جنگلها برای پرورش دام نابود میشود.
یک گزارش منتشر شده در نشریهی « نیچر »، نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ استفاده از زمینهای کشاورزی ۴۲ درصد و استفاده از کودهای شیمیایی ۴۵ درصد بیشتر از میزان استفاده در سال ۲۰۰۹ خواهد بود، که استفاده از کودهای شیمیایی باعث افزایش گازهای گلخانهای و تغییرات آب و هوایی کرهی زمین خواهد شد.
بر اساس این گزارش تا ۴۰ سال آینده یک دهم جنگلهای بکر حارهای دنیا نابود میشود و نیمی از تولیدات کشاورزی صرف غذای دامها میشود.
درحالیکه سازمان ملل از بیش از ۸۰۰ میلیون انسان گرسنه خبر میدهد، فقط غلات مصرف شده برای خوراک دام در آمریکا میتواند غذای ۸۴۰ میلیون نفر را تامین کند.
دور ریختن مواد غذایی نیز به نابودی محیط زیست کمک میکند. در حال حاضر بیش از ۳۰ درصد مواد غذایی تولید شده در جهان دور ریخته میشود. دانشمندان معتقدند با استفاده بهینه از زمینهای کشاورزی، دور نریختن غذا و بهبود رژیم غذایی مردم، میتوان جلوی روند تخریب زمین را گرفت.
اگر به گوشت به عنوان یک کالای لوکس نگاه کنیم که لزومی ندارد هر روز بر سر سفرهمان باشد، و اگر مصرف آن را به هفتهای دو یا سه بار کاهش دهیم، میتوانیم قدمی در جهت حفاظت از محیط زیست و در نتیجه سلامت شخصیمان و همچنین اقتصاد خانواده برداریم .