خطبه ۶ و مظلوميت اميرالمؤمنين
«وَاللَّهِ لَا أَكُونُ كَالضَّبُعِ تَنَامُ عَلَى طُولِ اللَّدْمِ حَتَّى يصِلَ إِلَيهَا طَالِبُهَا وَيخْتِلَهَا رَاصِدُهَا وَلَكِنِّي أَضْرِبُ بِالْمُقْبِلِ إِلَى الْحَقِّ الْمُدْبِرَ عَنْهُ وَبِالسَّامِعِ الْمُطِيعِ الْعَاصِي الْمُرِيبَ أَبَداً حَتَّى يأْتِي عَلَي يوْمِي فَوَاللَّهِ مَا زِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّي مُسْتَأْثَراً عَلَي مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَاله حَتَّى يوْمِ النَّاسِ هَذَ»
"به خدا سوگند از آگاهي لازمي برخوردارم و هرگز غافلگير نميشوم كه دشمنان ناگهان مرا محاصره كنند و با نيرنگ دستگيرم كند، من همواره با ياري انسان حق طلب، بر سر آن كس ميكوبم كه از حق روي گردان است و با ياري فرمانبر مطيع، نافرمان اهل ترديد را درهم ميشكنم تا آن روز كه دوران زندگاني من به سر آيد، پس سوگند به خدا، من همواره از حق خويش محروم ماندم و از هنگام وفات پيامبر (ص) تا امروز حق مرا از من بازداشته و به ديگري اختصاص دادند".
چه غریب و وهم آور است دنیای بی علی (ع)
خدایا دنیا و آخرت ما لحطه ای بی علی ع رقم نخورد.
