دیشب انگار ۱۳ دی ۹۸ بود.
اون روز وقتی برای نماز صبح بیدار شدم و خبر رو روی گوشیم دیدم، دویدم توی هال و درحالی که دستام می‌لرزید تلویزیون رو روشن کردم و زدم شبکه خبر، بعد خبر رو که دیدم نتونستم وایسم، ول شدم روی زمین. و انقدر خبر سنگین بود که حتی نشد گریه کنم. فقط بهت‌زده زیرنویس فوری رو می‌خوندم و انگار نمی‌فهمیدمش. یه ساعت فقط بهت‌زده بدون این که گریه کنم خیره بودم به شبکه خبر.
دیشب هم که خبر رو روی گوشیم دیدم، دویدم توی هال و درحالی که دستام می‌لرزید تلویزیون رو روشن کردم و زدم شبکه خبر، بعد خبر رو که دیدم نتونستم وایسم، ول شدم روی زمین. و انقدر خبر سنگین بود که حتی نشد گریه کنم. فقط بهت‌زده زیرنویس فوری رو می‌خوندم و انگار نمی‌فهمیدمش. یه ساعت فقط بهت‌زده بدون این که گریه کنم خیره بودم به شبکه خبر.
هنوز بهت‌زده‌م.
راستش من هنوز توی صبح ۱۳ دی ۹۸ مونده بودم. هنوز صبح ۱۳ دی ۹۸ رو هضم نکردم. هنوز توی بهت و شوک ۱۳ دی ۹۸ هستم. بعد اون روز هیچ‌وقت مثل قبل نشدم.
فکر نمی‌کردم دیگه چیزی توی دنیا باشه که بتونه اینطوری منو بهت‌زده کنه. فکر می‌کردم قراره تا آخر عمر با همین شوک زندگی کنم.
ولی الان علاوه بر صبح ۱۳ دی ۹۸، توی شب ۲۵ مهر ۰۲ هم موندم. هنوز دیشب رو هضم نکردم. حتی هنوز گریه هم نتونستم بکنم. فقط بهت‌زده‌م. فقط احساس متلاشی شدن دارم. فقط فکر می‌کنم دیگه هیچ‌وقت نمی‌تونم مثل قبل بشم.
فقط دوست دارم برم هرچی بچه توی دنیا هست رو محکم بغل کنم، ببوسم و نوازش کنم.
راستش از نفس کشیدن توی این دنیا خجالت می‌کشم.
از این که بعد شنیدن خبر شهادت ۸۰۰تا بچه سکته نکردم و نمردم احساس خجالت می‌کنم.
فکر کنم دیگه هیچ خبری نمیتونه بهت‌زده‌م کنه.
و فکر کنم با هیچ خبری محو کامل اسرائیل از زمین آروم نشم.
نه نه اونم کمه...
الان فقط خبر ظهور آرومم می‌کنه...
پ.ن: ۱۳ دی ۹۸، روز شهادت حاج قاسم سلیمانی بود. ۲۵ مهر ۰۲ هم در تاریخ می‌ماند، با این عنوان: رژیم صهیونسیتی با بمباران یک بیمارستان کودکان، حدود ۱۰۰۰ نفر از کودکان و کادر درمان را شهید کرد.
پ.ن۲: اسرائیل گفته حمله به بیمارستان کار حماس بوده. عرضم به خدمتتون که، حماس اگه چنین بمبی داشت الان اسرائیلی باقی نمونده بود! راکت‌های حماس غالبا ۲۰ کیلویی‌اند، قدرت تخریب‌شون پایینه. نمیتونه درجا ۸۰۰تا آدم بکشه یا یه ساختمان چندطبقه رو تخریب کنه. اونی که روی بیمارستان المعمدانی افتاده، از سری بمب‌های MK و امریکایی بوده. رویترز گفته MK84 بوده؛ بمبی با وزن حدود یک تن که ترکش‌هاش تا ۳۰۰متر مرگباره و می‌تونه یه گودال با عمق حدود ۱۰متر و عرض ۱۵ متر ایجاد کنه، تا سه متر به بتن نفوذ می‌کنه و درضمن برای انداختنش به هواپیمای جنگنده نیازه که حماس جنگنده نداره! اما بعضی کارشناسان گفتند MK83 بوده، چون عمق گودال توی پارکینگ کمه. ام‌کی83 حدود 500 کیلو وزنشه و قبل از رسیدن به زمین در ارتفاع منفجر میشه. برای همین شعاع تخریب بالایی داره اما گودال کم‌عمق‌تری ایجاد می‌کنه. البته بعضی میگن ممکنه بمب از مدل‌های GBU-12 ،GBU-۳۹ یا AGM-65 هم بوده باشه، ولی بازهم دقت کنید که همه اینا نیاز به جنگنده بمب‌افکن دارن و اصلا حماس نمیتونه چنین چیزی داشته باشه!
پ.ن۳: تیتر پست اشاره به یه آهنگ داره که زبان حال صهیونیست‌ها رو بیان می‌کنه و می‌گه:
توی کوچه توی خونه توی کشتی توی خشکی می‌کشیم!
حقمونه می‌کشیم!
دونه دونه دونه دونه می‌کشیم!
دنیا امنه و امونه می‌کشیم!
توی غزه و اریحا می‌کشیم!
توی صبرا و شتیلا می‌کشیم!
ما به کشتن شکستن و دریدن و بریدن خوشیم!
می‌کشیم و می‌کشیم و می‌کشیم!
کی به کیه چی به چیه؟ کی به فکر این چیزاست؟
بی‌بی‌سی با ماست!
سی‌ان‌ان با ماست!
سازمان ملل کیلویی چنده؟ می‌کشیم!
در کمال خونسردی و با خنده می‌کشیم!
ما خبر داریم حقوق بشر چرنده می‌کشیم!
دنیا چشم گذاشته تا موشک قایم کنیم
دست قلم کنیم، پا، پا قلم کنیم
کی به فکر اینه که کی قاتله کی جانیه؟
چشم دوربینا به جام جهانیه!
واقعا که خوب جهانیه!
لینک دانلود آهنگ:
