بیماریهای پوستی مانند اگزما و عفونتهای قارچی میتوانند زندگی روزمره افراد را مختل کنند. این دو بیماری با علائمی همچون خارش، قرمزی و التهاب همراه هستند، اما تفاوتهایی در علت، نحوه پیشرفت و درمان دارند. تشخیص صحیح برای جلوگیری از درمانهای اشتباه و مدیریت بهتر بیماری ضروری است.
اگزما چیست؟
اگزما یا درماتیت یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که با قرمزی، خشکی و خارش همراه است. این بیماری به دلایل ژنتیکی و محیطی بروز میکند و در هر سنی ممکن است ظاهر شود. عوامل تحریککننده مانند استرس، تغییرات آبوهوا، مواد آلرژیزا و مواد شیمیایی موجود در صابونها میتوانند علائم اگزما را تشدید کنند.
علائم اگزما
اگزما با قرمزی، التهاب، خشکی پوست و خارش شدید، بهویژه در شب همراه است. در برخی موارد، تاولهای کوچک ظاهر میشوند که ممکن است مایع ترشح کنند. با پیشرفت بیماری، پوست ضخیمتر و پوستهپوسته میشود.
عفونت قارچی پوستی چیست؟
عفونتهای قارچی که توسط قارچهایی مانند درماتوفیتها و کاندیدا ایجاد میشوند، معمولاً در محیطهای گرم و مرطوب رشد کرده و از طریق تماس مستقیم یا سطوح آلوده منتقل میشوند. عواملی مانند رعایت نکردن بهداشت، تعریق زیاد، سیستم ایمنی ضعیف و استفاده از لباسهای تنگ، احتمال ابتلا به این عفونتها را افزایش میدهند.
علائم عفونت قارچی پوستی
عفونتهای قارچی معمولاً با لکههای قرمز یا سفید دارای حاشیه برجسته، پوستهپوسته شدن، خارش، سوزش و گاهی تاولهای کوچک همراه هستند. اگر ناخنها درگیر شوند، ضخیم شده و تغییر رنگ میدهند.
تفاوتهای کلیدی بین اگزما و عفونت قارچی
اگرچه این دو بیماری پوستی شباهتهایی دارند، اما تفاوتهای اساسی در علت، ظاهر ضایعات، نواحی شایع و واکنش به رطوبت دارند. اگزما یک بیماری التهابی و غیرعفونی است که معمولاً در دستها، صورت و چینهای پوستی مانند پشت زانو و داخل آرنج ظاهر میشود. در مقابل، عفونت قارچی توسط میکروارگانیسمهای قارچی ایجاد شده و بیشتر در نواحی مرطوب بدن مانند پاها، کشاله ران و زیر بغل مشاهده میشود.
روشهای تشخیص اگزما و عفونت قارچی
پزشک معمولاً با بررسی علائم و انجام آزمایشهای پوستی مانند نمونهبرداری و بررسی میکروسکوپی، نوع بیماری را تشخیص میدهد. در مواردی که احتمال عفونت قارچی وجود دارد، آزمایش کشت انجام میشود تا نوع قارچ مشخص شود.
درمان اگزما
درمان اگزما بر کنترل علائم و جلوگیری از تشدید بیماری تمرکز دارد. کورتیکواستروئیدهای موضعی برای کاهش التهاب، آنتیهیستامینها برای کاهش خارش و نوردرمانی در موارد شدید تجویز میشود. استفاده از مرطوبکنندهها و لوسیون های قوی مثل لوسیون بدن ورناتن و اجتناب از عوامل تحریککننده مانند صابونهای قوی و مواد آلرژیزا نیز به بهبود علائم کمک میکند.
درمان عفونت قارچی پوستی
درمان عفونتهای قارچی شامل داروهای ضدقارچ موضعی مانند کرم کلوتریمازول و تربینافین است. در موارد شدید، داروهای خوراکی ضدقارچ تجویز میشود. رعایت بهداشت فردی، تعویض منظم لباس، خشک نگه داشتن نواحی مستعد عفونت و استفاده از لباسهای نخی و تنفسپذیر برای جلوگیری از رشد قارچ ضروری است.
پیشگیری از اگزما و عفونتهای قارچی
برای جلوگیری از اگزما، استفاده از کرمهای مرطوبکننده، اجتناب از مواد تحریککننده و کنترل استرس توصیه میشود. در مقابل، پیشگیری از عفونت قارچی مستلزم رعایت بهداشت، خشک نگه داشتن بدن، استفاده از کفشهای مناسب در محیطهای مرطوب و تعویض لباسهای عرقکرده بعد از فعالیت بدنی است.
با درک تفاوتهای بین اگزما و عفونتهای قارچی، میتوان از درمانهای نادرست جلوگیری کرده و بیماری را بهتر مدیریت کرد. در صورت مشاهده علائم مشکوک، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان صحیح توصیه میشود.
