راهنمای دوره‌ی آموزشی سربازی نخبگان

اگه شما هم از طریق نخبگان برای سربازی اقدام کرده باشید، احتمالا پر استرس‌ترین و گنگ‌ترین بخش این فرآیند براتون قسمت آموزشی باشه. من این دوره رو مهر ماه سال ۱۴۰۰ در پادگان ۰۱ ارتش سپری کردم و امروز تجربیات خودم و نتیجه‌ی تحقیقاتم قبل از اعزام رو می‌نویسم. امیداورم که بدرد آیندگان بخوره و قدری از گنگی این مسئله بکاهه.

قبل از شروع باید به این نکته اشاره کنم که این نوشته یک تجربه‌ست و تجربه‌ی آموزشی وابسته به متغیرهای زیادی می‌تونه باشه. مثلا فرمانده‌ی شما تأثیر بسیار زیادی می‌تونه در این تجربه داشته باشه. یا مثلا در زمانی که من آموزشیم رو گذروندم دوره بخاطر کرونا فشرده شده بود. البته من سعی می‌کنم از شنیده‌هام کمک بگیرم و این کاستی‌ها را هم پر کنم.

یک نکته‌ی دیگه هم اینه که مجموعه‌ی ارتش (سپاه رو نمی‌دونم) تا حدی پویاست و هر سری با توجه به بازخوردها یا شرایط تغییراتی ممکنه ایجاد بشه و خب برای مواردی که به نظرتون خیلی حساسه می‌تونین قبلش سوال کنین یا این‌که کارهای احتیاطی رو انجام بدید.

مهم‌ترین اقدامی که شما می‌تونین برای آموزشی بکنین، بستن ساکتون هست :). قبل از هرچیز خیالتون رو راحت کنم که افراد با یه کیف کوله‌ی کوچیک هم به آموزشی اومدن و سالم برگشتن :).

چه وسایلی توی سربازی بهم می‌دن؟

به شما توی پادگان ۲ دسته وسیله می‌دهند یک سریش رو در آخر دوره از شما پس می‌گیرن و دسته‌ی دوم برای خودتونه (بهش می‌گن استحقاقی).

وسایل استحقاقی ایناست:

1. لباس سربازی: قاعدتا باید دو دست لباس سربازی به شما بدن ولی در دوره‌ی ما یک دست داده بودن که شستن اونا رو (با توجه به این‌که در روزهای تعطیل هم کلاس داشتیم) برای افراد بسیار سخت کرده بود. این لباس ۴ قسمت داره شلوار،کمربند، لباس (فرنچ) و کلاه. دوستانی که توی دوره‌ی تابستون بودن از گرم بودن لباس یکم شکایت داشتن. پارچه‌ی لباس یه حالتی داره که شستنش راحته ولی آب‌گیریش سخته و معمولا باید دو نفری بچلونینش!
2. پوتین: یک جفت پوتین بهتون می‌دن که خب قاعدتا جنس خیلی خوبی هم نخواهد داشت. اکثرا کفی نداره و باید خودتون بذارین.
3. واکس و متعلقات: یک عدد واکس به همراه یک فرچه‌ی واکس و یک فرچه‌ی گردگیر به شما داده می‌شه که باید هر شب پوتین‌ها رو واکس بزنین (البته اگه کثیف نباشه لازم نیست ولی معمولا می‌شه). در دوره‌ی ما واکس خیلی دیر رسید! و بوفه هم زود واکس رو تموم کرده بود!
4. جوراب: این هم باید دو جفت می‌دادن ولی به ما یک جفت دادن. جوراب ساق بلند مشکی رنگی هست که باید هر شب بشورینش و انتهای تخت آویزون کنین وگرنه از خواب بیدارتون می‌کنن که این کار رو بکنین :).
5. شرت و زیر پوش سفید: هر کدام یه دونه.
6. مسواک و خمیردندان: یدونه می‌دن. خمیردندان ما از برند پونه بود و مسواک هم به شدت الکی بود :)
7. پودر شست و شوی دستی: یک بسته
8. شامپو: یک عدد برای ما از برند شبنم بود ولی برای دوره‌های قبلی شنیدم که شامپو خمره‌ای دادن.
9. صابون و جا صابونی: یک قالب صابون (بدون مارک مشخص) و یک جاصابونی پلاستیکی
10. لیف: یدونه :)
11. حوله: یدونه حوله‌ی دستی و یه حوله‌ی حمام
12. دمپایی: یه جفت
13. قند: یک بسته. این رو هم دیر دادن
14. ملحفه سفید: ۲ تا. دومی رو دیر دادن.
15. پتو: گویا باید دو تا می‌دادن ولی یکی دادن.
16. روبالشتی: یدونه
17. کوله‌ی ارتشی: به ما ندادن :(
18. پلیور: برای زمستانه، به ما ندادن :(
19. کاپشن: برای زمستانه، به ما ندادن :(
20. مهر و جانماز: به ما ندادن :(

همونطور که دیدین یک سری از این وسایل رو ممکنه ندن یا دیر بدن. مثلا اگه شما یه چایی‌خور قهار هستید که حتما باید کنارش قند هم باشه، خب می‌تونین ریسک نکنین و قند یک مقداری بیارین با خودتون.

دقت کنین که یک سری از این استحقاقی‌ها رو ممکنه نفهمید که تحویلتون دادن :). مثلا ما که وارد شدیم تخت‌ها آنکادر (در این مورد خودشون توضیح می‌دن) بود و یک پتو، ملحفه و روبالشتی روش بود! اینا جزو استحقاقی هست و اگه بخواین می‌تونین آخر دوره با خودتون ببرینش.

یک وسایل هم هست که باید بعد از دوره تحویل بدین:

1. تخت فلزی: همون تختی که می‌خوابین روش. قدیم ۲ طبقه بوده ولی در دوره‌ی ما بخاطر کرونا یک طبقه شده بود.
2. کمد فلزی دو طبقه: عرض حدود نیم متر و ارتفاع حدود ۲ متر. داخل هر طبقه هم یک نیم طبقه داره. در ادامه یکم بیشتر در مورد کمدها توضیح می‌دم.
3. یقلوی: ظرف غذای چند بخشی. البته بخاطر کرونا اکثر غذاها توی ظرف یک بار مصرف سرو می‌شد.
4. کلاه فیبری
5. زیرانداز برزنتی: برای کلاس‌های رزم استفاده می‌شه که بندازین زیرتون.
6. چهاربند و فانسخه: کمربند نظامیه به نوعی!
7. قمقمه‌
8. تشک ابری: کیفیت افتضاح!
9. بالشت ابری

حالا با توجه به این توضیحات چه چیزهایی با خودمون ببریم؟

1. ملحه‌ی یک نفره: تخت خواب شما باید همیشه آنکادر باشه، یعنی به نحوی که بهتون یاد می‌دن مرتب باشه! و این مورد بسته به فرمانده با یه فرکانسی چک می‌شه. مثلا فرمانده‌ی گروهان ما خیلی گیر نبود ولی فرمانده‌ی گردانمون بود و چند بار این مورد رو بازرسی کرد که باعث شد که فرمانده‌ی گروهان هم روی این موضوع تا حدی حساس بشه. به همین منظور توصیه می‌شه برای کثیف نشدن ملحفه‌ی اصلی یه ملحفه‌ی غیرسفید بیارین. هرچند اکثر بچه‌ها این رو نیاورده بودن و مشکلی پیش نیومد. به نظرم این مورد برای افراد خیلی حساسه.
2. روکش مناسب برای خواب: با توجه به فصل شما به یک پتوی مسافرتی یا یک روکش خنک یا هر دو نیاز خواهید داشت. البته اگه نمی‌خواین این موارد رو با خودتون بیارین می‌تونین آنکادر تخت رو بهم بزنین و صبح به صبح دوباره تخت رو آنکادر کنین
3. زیرشلواری: در ساعات استراحت یه شلوار ساده می‌خواین که بپوشین. با توجه به حساسیتتون به کثیفی تمیزی به تعداد لازم بیارین :)
4. زیرپوش سفید: در زمان استراحت شما می‌تونین زیرپوش سفید یا تی شرت بپوشین (بجز رکابی که برای زمان خواب و توی تخت خوابه). مزیت آوردن زیرپوش سفید اینه که به نوعی زیرپوش سفید جزوی از لباس سربازی شماست و باید زیر فرنچ بپوشین. این البته مهم نیست تا وقتی که برای ورزش صبحگاهی شما رو بخوان. در این صورت حتما باید زیرپوش سفید داشته باشین. این مورد رو هم با توجه به حساسیتتون به تمیزی کثیفی، فصل و زمانی که می‌خواین به شست و شو صرف کنین بیارین!
5. کفی پوتین: همونطور که گفتم پوتین‌ها معمولا کفی ندارن. بهتره یه سری کفی با خودتون بیارین. البته توصیه‌ی جدی می‌کنم که کفی ژله‌ای خوب بیارین مخصوصا اگه سابقه‌ی کمردرد و پادرد دارین. اگه نیاوردین هم بوفه کفی ساده می‌فروشه
6. چسب زخم: کاربرد این چسب زخم، پوشوندن زخم‌های پا توی پوتین هست و بسیار کاربردیه! البته برای من مشکلی پیش نیومد ولی خیلی از دوستان به مشکل خوردن. در صورتی که نخواستین می‌تونین پنبه و چسب نواری پارچه‌ای بردارین که همون کاربرد رو داره.
7. عینک آفتابی: بعضی از دوستان که آفتاب اذیتشون می‌کرد، عینک آفتابی می‌زدن و خب در صورتی که حساسین استفاده ازش خوبه.
8. چسب نواری: دوستان گفتن بیارین ولی برای من هیچوقت به کار نیومد. در هر صورت چیزیه که کم جا می‌گیره و می‌تونه کار راه انداز باشه
9. کارت شناسایی: به تعداد وسیله‌ای که می‌خواین تحویل دژبانی بدین لازم می‌شه. منظور از وسیله هم لپ‌تاپ، گوشی هوشمند و گوشی سادست. البته معمولا احتیاط حکم می‌کنه که وقتی جایی می‌رین که یه مدت اونجا هستید و دسترسیتون محدوده کارت ملی و شناسنامه هم با خودتون داشته باشین.
10. ناخن‌گیر
11. قیچی کوچیک: اگه کسی هستین که دوست دارین وسایلتون کامل باشه این مورد به کار میاد. بزرگ‌ترین استفادش برای من باز کردن بردگی جای دکمه‌ی لباس و شلواری که بهمون دادن بود که خیلی بهم کمک کرد. اگه نیارین هم احتمالا یکی میاره و می‌تونین ازش قرض بگیرین :)
12. کارت بانکی و پول نقد: پول نقد رو به اندازه‌ی احتیاط بیارین. توصیه‌ی من با توجه به قیمت‌های الآن :) ۱۰۰ تومنه. هزینه‌هایی که ما با پول نقد دادیم (البته حدودی دارم می‌گم بقدری که حافظم یاری می‌کنه): ۵ت هزینه‌ی چاپ اسم روی لباس، ۲۰ت هزینه‌ی عکاسی و اگه کسی می‌خواست از بوفه کش گتر و .. بگیره هم حدود ۲۰-۳۰ت کافی بود براش.
13. تنقلات کوچیک: اکثر زمان شما سر کلاس‌های آموزشی (چه نظامی چه سیاسی-عقیدتی) صرف خواهد شد. می‌تونین یه جیب فرنچتون رو به عنوان جیب خوراکی در نظر بگیرین و پرش کنین :). این کار هم گرسنگی شما رو رفع خواهد کرد (که با توجه به میزان و کیفیت غذای پادگان دور از ذهن نیست) و هم جلوی حوصله سر رفتن رو می‌گیره.
14. کتاب: توصیه می‌کنم یه کتاب سایز کوچیک داشته باشید. اگه اهل مطالعه هستن، برای زمان استراحت می‌تونین کتاب مطالعه کنین ولی اینطور نیست که زمان زیادی هم برای این امر داشته باشین، چون بالاخره باید به کارهای روزانه، نگهبانی کار با گوشی و ... هم بپردازید. ولی اگه یه کتاب سایز کوچیک داشته باشید می‌تونین اون رو توی جیبتون همراه ببرین و توی کلاس‌های پرجمعیت که معمولا حوصله‌سر بر هم هستند از اون استفاده کنین.
15. خودکار: برای آزمون و نوشتن جزوه. کلاس‌های رزم که توسط فرمانده‌ی گروهان تدریس می‌شن رو بهتره جزوه بنویسین چون که توی امتحان آخر دوره میاد.
16. دفترچه کوچک: یه دفترچه که توی جیب جا بشه (توصیه‌ی بعضی از دوستان سایز A3 هست که منطقیه)
17. دستمال کاغذی جیبی
18. اسکاچ: برای شستن ظرفها لازم می‌شه. مایع ظرفشویی هم لازم نیست با صابون مایع داخل دست‌شویی می‌شه ظرف‌ها رو شست
19. لیوان: استفاده‌ی معمول لیوان که واضح هست. ولی توصیه می‌کنم لیوان دسته‌دار گرد شیشه‌ای همراه داشته باشین. این نوع لیوان جزو آنکادر کمدتون هست. بسته به فرمانده ممکنه به شما گیر بدن که چرا این رو دارین یا ندارین.
20. قاشق و چنگال
21. گیره‌ی لباس: می‌تونین بیارین یا نه. اگه فصلی بدون باد میاین خب خیلی لازم نمی‌شه.
22. برگ سفید: این رو اول دوره از ما گرفتند. اتفاقی که افتاد هم این بود که از طرف داعا اعلام شده بود که نیازی به دریافت این برگه نیست ولی در زمان پذیرش حتما این برگه رو می‌خواستن تا بارکدش رو اسکن کنند. که این باعث شد بچه‌هایی کلی علاف و سرگردان بشن تا اون برگه رو از پلیس +۱۰ بگیرن.
23. قرص‌های ویتامین: با توجه به اینکه وارد پادگان می‌شین و شرایط تغذیه می‌تونه به خوبی خونه‌ی خودتون نباشه خب بهتره که قرص‌های مولتی ویتامین، جوشان، تقویتی و ویتامین دی ببرین. البته در دوره‌ی ما با توجه به بازخورد دوره‌های قبل هر ۲-۳ روز یک بار میوه هم می‌دادن که نشانه‌ی گوش شنوای ارتش هست! همچنین روبروی بوفه یک میوه فروشی هست که می‌تونین از اونجا هم میوه تهیه کنین.
24. قرص خاص: اگه بیماری خاص دارین قرص لازمتون رو ببرین. ترجیحا نسخه‌ی اون رو هم ببرین. اول پذیرش ازتون می‌خوان که اگه قرصی همراهتون هست اون رو ارائه کنین و بررسی می‌شه. حواستون باشه که قرص درش باز شده نباشه. این مورد البته فقط برای قرص‌های قوطی دار هست و قرص‌های ورقه‌ای مسلما مشکلی ندارن. اگه در قوطی قرص باز شده باشه اون رو ازتون می‌گیرن (چون ممکنه چیز دیگه‌ای توش باشه). این مورد در مورد قرص‌های ویتامین هم صدق می‌کنه.
25. قفل: یک قفل برای کمد و یکی برای چمدونتون. برای قفل کمد بهتره قفل ۸۰۸ تهیه کنین. چون معمولا کمدها از قفلهای آویز پشتیبانی (!!!!) نمی‌کنند. حواستون باشه که پیچ اتصال رو هم خودتون باید تهیه کنین. و باز حواستون باشه که این پیچ کوتاه نباشه که قفلتون وصل نشه :). البته امنیت خوبی توی گروهان برقراره و همیشه یک نگهبانی ۲۴ ساعته خواهید داشت (البته این نگهبان از خودتونه!!) و شما هم معمولا چیز ارزشمندی با خودتون نیاوردین! آوردن یا نیاوردن این مورد به حساسیت خودتون بستگی داره.
26. قمقمه: این قمقمه باید توی جیب فرنچ جا بشه! البته می‌تونین یه قمقمه‌ای بیارین که دستتون بگیرین ولی خب حمل و نقل رو سخت‌تر می‌کنه :). یک قمقمه هم خود پادگان بعد از چند روز بهتون می‌دن که کیفیت به نسبت مناسبی داره ولی این قمقمه روی فانسخه نصب می‌شه و غیر از اون یکم بد دسته، و با توجه به اینکه شما همیشه نباید فانسخه ببندین خیلی مورد استفاده قرار نمی‌گیره. باز هم این مورد بستگی به حساسیت شما به نوشیدن آب داره.
    البته بوفه هم یه سری اب معدنی داره که شکل کتابی داره و توی جیب جا می‌شه و می‌تونین از اونا تهیه کنین.
    
27. ساعت مچی: واقعا چیز مهمیه. چون هم به شما حس می‌ده که چقدر از کلاس مونده و هم برای اینکه به کارهاتون برسین بهش نیاز دارین.
28. گوشی تلفن همراه ساده: این تلفن باید شبیه همون چیزی که توی ذهنتون هست! این مسائل که یه گوشی اندرویدی بخرم که دوربین نداشته باشه و این‌ها کنسله :). شما می‌تونین در زمان‌های استراحت و داخل آسایشگاه از گوشی استفاده کنین. بهتره که یه سه راهی هم با خودتون داشته باشین چون شب‌ها عده‌ی زیادی می‌خوان گوشیشون رو شارژ کنن و پریز برق بشدت محدوده. گوشی ساده در ابتدای ورود از شما گرفته می‌شه و یکی دو روز بعد تحویل داده می‌شه. البته می‌تونید هم تحویل ندین!!! اگه خیلی استرسی هستین و می‌خواین حتما طبق قوانین عمل کنین، موقع ورود از دژبان در این مورد سوال کنین.
    البته برای تماس شماره تلفنی مربوط به گردان شما بهتون داده می‌شه که یک طرفه هست و خانواده می‌تونن از طریق اون با شما تماس بگیرن ولی برای اطلاع دادن اون شماره باید از کسی گوشی تلفن قرض بگیرین.
29. چای، دمنوش، قهوه و لوازم لازم: دسترسی به آب جوش از دو طریق تامین می‌شه. راه اول داخل بوفه هست که می‌تونین به رایگان فلاسک یا لیوان یا ... رو پر کنین. البته لزوما گروهان شما به بوفه نزدیک نخواهد بود! و ممکنه بعد از چند دقیقه پیاده‌روی به بوفه برسید. راه دوم زمان صرف وعده‌های غذایی داخل سلف آبجوش هست که می‌تونین استفاده کنین. البته می‌تونین از مقسم‌های سلف که از بچه‌های خودتون هستن بخواین که بعد از تموم شدن زمان صرف غذا هم یه کتری آب جوش بیارن داخل آسایشگاه
30. کرم ضدآفتاب و سوختگی: ضدآفتاب که توضیح نداره و در مورد سوختگی هم احتمال عرق سوختگی هست.
31. نخ و سوزن: برای ما لازم نشد ولی خب چیز لازمی به نظر میاد. یه وقت شلواری جر خورد و...
32. سنجاق قفلی بزرگ: اکثرا دوستان می‌گن که برای آنکادر لازمه ولی ما هیچ استفاده‌ای نکردیم!!! البته برای بعضی پارگی‌ها می‌شه از سنجاق قفلی کوچیک بهره برد که باز هم پیش نیومد
33. شورت و لباس زیر: اگه علاقه‌مند به شست و شوی نیستین به تعداد لازم ببرین. هرچند که اگه علاقه‌مند هستین یدونه اضافه توصیه می‌شه :)
34. زیرانداز: خیلی توصیه نمی‌کنم چون خیلی جاگیره ولی خب اگه خیلی علاقه به نشستن روی زمین دارین (زمین آسایشگاه مفروش نیست) یا علاقه‌ی زیاد به تکیه دادن خیلی خوبه!
35. کش برای گتر شلوار: یه مقدار کمی کش از هر نوع! لازم هست که باید دور پاتون ببندین و بعد شلوار رو به نوع خاصی گتر کنین (که بهتون آموزش می‌دن)
36. پاور بانک: اگه گوشی هوشمند می‌برین بهتون توصیه می‌کنم که حتما پاور بانک با خودتون بیارین. چون پریز برق خیلی خیلی خیلی محدوده!
37. لباس گرم: اگه در فصلی عازم هستین که شب‌ها سرد می‌شه، بد نیست یه لباس گرم‌طور ببرین! چون ممکنه بهتون نگهبانی شب در فضای پادگان بخوره و مجبور باشین با لباس معمولی برین و بچایین! بخصوص توی دوره‌ی کرونا که این یعنی مشکوک به کرونا شدن و اونوقت باید با عده‌ی دیگه که مشکوک به کرونان قرنطینه بشین و اونوقت قطعا کرونا می‌گیرین!
38. الکل ضدعفونی و ماسک: اگه هنوز کرونا هست، این مورد لازمه. الکل خیلی کوچیکی خودشون می‌دن که به ما هفته‌ی دوم دادن. ماسک رو هم به اندازه‌ی روزی یدونه می‌دن.
39. کارت تلفن؟: کارت تلفن رو خیلی توصیه نمی‌کنم چون پیدا کردنش یکم دردسره و خب شما اجازه‌ی داشتن تلفن ساده رو دارین!

دقت کنید که خیلی از موارد بالا رو می‌تونین از بوفه تهیه کنین ولی روز اول بوفه بسیار شلوغه و خب اگه نمی‌خواین علاف بشین و با پوتین‌های سفت رو پا واینستین بهتره موارد ضروری مثل کش رو حتما قبلش تهیه کنین.
در مورد خود ساک هم توصیه‌ام اینه که با چمدون مسافرتی چرخ‌دار سایز متوسط بیاین (سایز بزرگ ممکنه زیر تخت جا نشه). چند تا مزیت داره: اول این‌که اگه ساکی که همراه دارین داخل کمد جا بشه باید حتما داخل کمد بذارین! ولی ساک بزرگ رو می‌تونین زیر تخت بذارین که به معنای فضای اضافست. دومین نکته این‌که اگه چمدونتون فضای اضافه داشته باشه می‌تونین برخی از لوازم استحقاقی رو توش جا بدین. چرخ‌دار بودنش هم که واضحه، شما ممکنه در زمان ورود و خروج مجبور به یک پیاده‌روی بین ۱۵-۲۰ دقیقه‌ای باشین!

علاوه بر چمدون توصیه می‌کنم ۲-۳ تا کیسه بزرگ (زباله) با خودتون بیارین تا وسایل استحقاقی رو با اون حمل کنین. البته اگه نیاوردین هم می‌تونین ملافه‌ها رو به صورت بقچه در بیارین و از اونها استفاده کنین.

پذیرش

برای پذیرش شما باید از در جنوب وارد پادگان بشین. اگه با ماشین میاین ۵۰۰ متر قبل پارکینگ پادگان هست که می‌تونین اونجا پارک کنین. اگه در بسته بود باید روی پنجره در بزنین تا باز کنن. در اطلاعیه‌ی داعا اومده بود که پارکینگ پادگان پذیرش نداره ولی داشت! پارکینگ هم رایگانه.

ابتدا داخل یک صف وایمیستین و وسایل الکترونیکی رو تحویل می‌دین (در مورد گوشی ساده قبل‌تر توضیح دادم). به ازای هر وسیله باید یک کارت شناسایی هم بدین و بعد بهتون یه قبض می‌دن که باید موقع تحویل گرفتن وسیله اون رو ارائه کنین.

بعد هم وسایلتون بازرسی می‌شه. بسته به فردی که مسئول بررسیه، این بررسی می‌تونه سرسری یا دقیق باشه! در عین حال نیاز نیست وسیله‌ای مثل چاقوی میوه‌خوری که بی‌خطره رو خودتون دو دستی تقدیم کنین، بذارین خودشون کشف کنن :)

بقیه‌ی قسمت‌های پذیرش مدام تغییر می‌کنه.

نکته‌ی مهم بعدی اینه که گویا در قدیم اگه زودتر می‌رسیدین به پادگان می‌تونستین تخت بهتری انتخاب کنین یا اگه با دوستتون می‌افتادین توی یه گروهان می‌افتادین! ولی جدیدا جای خواب و گروهان از قبل مشخصه و دیگه همچین کارهایی تاثیر نداره.

مورد بعدی در زود رسیدن پیدا کردن لباس و پوتین سایز مناسبه! این مورد هم کنسله :). چون شما یا خیلی چاق هستید یا نیستین! اگه خیلی چاق باشین کلا لباس مناسب پیدا نخواهید کرد و باید حتما یک مرخصی ساعتی بگیرین و برین تهیه کنین! قیمت این لباس‌ها هم ارزون نیست. با قیمت امروز حدود ۴۰۰-۵۰۰ تومان هست.

اگه هم خیلی چاق نباشید حتی اگه لباس سایزتون پیدا نشه، چند روز بعد تهیه می‌شه و بهتون تحویل داده می‌شه و چند روز اول رو هم ساده‌تر از بقیه طی می‌کنین :).

در مورد پوتین هم باز به همین شکل، اگه سایز پاتون زیر ۴۴ هست اوکیه ولی اگه ۴۴ به بالاست زودتر تشریف بیارین :) چون بیرون رفتن و خرید هم هزینه‌ی اضافی الکیه و هم اینکه دردسرش زیاده.

تنها نکته کلاهه! فک کنم اگه کلاه سایزتون پیدا نشه، این رو باید از بوفه تهیه کنین و دیگه بهتون نمی‌دن!

البته در کل اگه فرد حساسی هستید، به طور قطع زودتر برین بهتره! هم خیالتون راحته هم این‌که وقت بیشتری دارین که مچ بشین با محیط.

اونجا قراره چی کار کنیم؟

توی این دوره یه سری کلاس قراره برین که توش بهتون یه سری اصول اولیه‌ی رزم مثل جهت‌یابی، کار با اسلحه‌ی ژ۳، تعمیر و نگهداری اون و ... + مسائل عقیدتی-سیاسی یاد می‌دن. معمولا کیفیت کلاس‌های عقدیتی-سیاسی بسیار پایینه و به نظر من از نظر محتوا می‌تونست حذف بشه! کلاس‌های رزم هم می‌تونست خیلی جمع و جورتر همون محتوا منتقل بشه. کل این فرآیند می‌تونست بجای ۲۱ روز فشرده توی یک هفته منتقل بشه. ولی یکی از اهداف آموزشی آشنا کردن شما دوستان با شرایط سربازی، نگهبانی، دوری از خانواده و ... هست؛ پس خیلی سخت نگیرین که چرا اینقدر وقتمون تلف می‌شه! همین اتلاف وقت جزوی از آموزشه!!!!

در انتهای دوره یک امتحان تستی ۲۰ سواله برگزار می‌شه که نمونه سوالش رو می‌تونین از انتشارات (کنار بوفه) تهیه کنین. با مطالعه‌ی جزوه‌ای که فرمانده گفته و این نمونه سوالات اوکی می‌شین. نتایج این آزمون اعلام نمی‌شه ولی با شواهدی که ما دیدیم، قطعا این امتحان تصحیح می‌شه! پس سعی کنین خیلی نمره‌ی پایینی نیارین! (نمی‌دونم که حد پایینی که برای تجدید دوره می‌گن درسته یا نه!)

من بخاطر شماره‌ی چشمم معاف از رزم بودم و میدان تیر نرفتم به همین خاطر از سینا پویا این مورد رو نقل قول می‌کنم:

آزمون میدان تیر و در مجموع رفتن به میدان تیر یک تفریح خوبه و اصلا از اون بابت استرس نداشته باشید

علاوه بر کلاس‌ها شما یک سری وظایف دیگه هم دارین:

• نگهبانی محوطه‌ی پادگان: هر شبی که نگهبانی به گردان شما بخوره هر گروهان باید ۱۰ نفر رو معرفی کنه که اطراف پادگان گشت بزنن.
• نگهبانی اسلحه‌خانه: ۲۴ ساعتست که ۳ نفر به نوبت انجام می‌دن (به صورت دو ساعته تعویض می‌شه). یکم فرسایشیه.
• نگهبانی آسایشگاه: از ساعت ۱۰ تا ۵ه که بین ۳ نفر تقسیم می‌شه. شما مسئول خاموشی و بیدارباش بچه‌ها هستین. به ازای نگهبانی (هر کدومش) شما زمان اضافه برای خواب ندارین!
• کارهای روزانه: کارها به چند دسته تقسیم می‌شن:
  ۱. یک عده مقسم غذا هستند به این معنی که باید به آشپزخانه و نونوایی مراجعه کنند، غذاها را تحویل بگیرن و بعد اون رو توی سلف برای بچه‌ها سرو کنن، در آخر هم سلف رو تمیز کنند. معمولا این کار به عنوان سخت‌ترین کار یاد می‌شه. اگه مقسم بودین و ناراضی می‌تونین به فرمانده اعتراض کنین و بخواین که گردشی بشه.
  ۲. منشی گروهان: کسی که اکثر کارهای گروهان رو می‌کنه! از گرفتن عکس‌ها، پخش و جمع‌اوری فرم‌ها و ... . البته منشی قدرت ویژه‌ای هم داره :) کسی هست که مرخصی‌ها رو می‌نویسه و همچنین نگهبانی‌ها رو تعیین می‌کنه!
  ۳. منشی آموزشی: این فرد مسئول کمک به برگزاری کلاسه.
  ۴. منشی افسران: این فرد مسئول کمک به افسرانه، یا به عبارت دیگه باید برای فرمانده و جانشینش غذا ببره و بعد هم ظرف‌هاشون رو بشوره.
  ۵. بقیه :): بقیه هم بهشون یک سری اماکن برای نظافت محول می‌شه. مثلا اطراف گروهان یا اطراف آشپزخانه. شستن دست‌شویی‌ها هم جزو کارهایی هست که گردشیه.
  کارها رو به ترتیب سختی نوشتم! مقسم‌ها از قبل مشخصن ولی منشی‌ها خفت می‌شن. معمولا از کدهایی مثل خط خوش استفاده می‌شه. البته داشتن این نقش‌ها مزایایی هم داره. کسانی که این نقش‌ها رو داشته باشن دیگه نگهبان اسلحه‌خونه و آسایشگاه نمی‌شن. و بجاش به ترتیب گروهبان نگهبان می‌شن؛ به این معنی که باید از ساعت ۱۰ تا ۱۲ سر پست باشن و مسئولیت بقیه‌ی نگهبانا با ایناست و اینکه می‌تونن سر پست بشینن (برخلاف بقیه‌ی نگهبانا) همچنین مقسم‌ها کار نظافتی نباید بکنند.

موارد متفرقه:

موی سر: آقا بزنین بره :) این حرف که اگه ۲-۳ هفته‌ی اول رو طی کنین حله و اینا همش الکیه :) آخرش مجبور می‌شین با ماشین پادگان بزنین که وضع بهداشتش معلوم نیست! تنها کسی که با کلی بدبختی و التماس تونست موهاش رو نگه داره آخر آموزشی عروسیش بود!

تنها احتمال نگهداشت مو اینه که یه شرایط خیلی خاص داشته باشین یا فرمانده‌ی گروهان و گردان هر دو پایه باشن که خیلی بعیده.

سایز موی مورد تایید ۱۶ بالا و ۱۲ دور سر هست. ولی من با سایز ۱۸ بودم و اوکی بود.

در مورد ریش گویا ریش مدل‌دار مشکل داره. خیلی هم با ریش ساده حال نمی‌کنن و ممکنه بگن بزنین ولی خب اگه نزنین اتفاق خاصی هم نمی‌افته

غذا: غذا از تنوع نسبی خوبی برخورداره. گوشت توش پیدا می‌شه :) ولی خب غذایی هست که سربازهای دیگه آماده کردن و انتظاراتتون باید تنظیم بشه! اگه خیلی به خوراک حساسین می‌تونین به بوفه یا سالن گل نرگس مراجعه کنین و از اونجا غذا بگیرین!

استفاده از گوشی و لپ‌تاپ: تقریبا دو روز پس از رسیدن ما به پادگان سرهنگ مشایخی در جمع ما حضور پیدا کردند و با اعتراض بچه‌ها امکان استفاده از لپ‌تاپ و گوشی رو فراهم آوردن. البته فک می‌کنم با توجه به تلاش بچه‌های دوره‌ی مرداد از ابتدا همچنین قصدی وجود داشت ولی باز خوبه یک اعلام نیازی حتما بشه! برای ما یک در میان + روزهای تعطیل به اندازه‌ی ۴ ساعت وقت برای استفاده از این وسایل فراهم بود. یک فصای خوب در سالن گل نرگس موجود بود که اونجا می‌تونستیم از این وسایل استفاده کنیم.

مرخصی: ممکنه که اول دوره اعلام کنند که بدلیل کرونا مرخصی نخواهند داد ولی در نهایت آخر هفته‌ها به تعداد محدود مرخصی می‌دن. به خصوص به متاهلین. همچنین اگه کار واجبی دارین حتما با فرمانده صحبت کنین، اگه منطقی باشه کارتون، بهتون مرخصی خواهد داد.

بهداری: اگه پاتون تاول زد یا کمردرد داشتین، حتما به بهداری مراجعه کنین، علاوه بر مداوا بهتون انواع معافیت‌ها داده‌خواهد شد. مثل معافیت از پوتین، از نگهبانی و از یگان. البته اجرای اون در نهایت با فرمانده گروهان و گردانه! اگه معایفت از یگان گرفتین حتما با فرمانده گروهان هماهنگ نکنین و سعی کنین از دید فرمانده گردان دور باشین! البته اگه مشکلی داشتین یک راهش هم اینه که مستقیم با خود فرمانده گروهان صحبت کنین. ممکنه خودش بهتون معافیت از پوتین بده مثلا. یا بگه بیاین سر کلاس ولی کارهایی که به کمر فشار میاره رو نکنین.

شست و شو: داخل آسایشگاه بند رخت و تشت موجوده و از این بابت نگرانی نداشته باشید.

ملاقات با خانواده و دوستان: در دوره‌ی مرداد ماه گویا امکان ملاقات در شرایط کرونایی موجود بوده ولی در دوره‌ی مهر برای شرایط خیلی خاص این رو فراهم کرده بودن و در حالت کلی نبود.

سه چهار روز اول: سه چهار روز اول سخت‌گیری از روزهای بعد بیشتره، حتی غذا ممکنه کمتر باشه! بعدش با اعتراض در جلساتی که فرمانده پادگان میاد، حل می‌شه.

ساختار این متن و بخش خوبی از اطلاعات مربوط به دوره‌های قبلی از فایلی که سینا پویا تهیه کرده بود، برگرفته شده و تجربیات من بهم بهش اضافه شده. متاسفانه جایی به صورت آنلاین این متن رو پیدا نکردم که بهش رفرنس بدم. ازش هم بابت این تشکر می‌کنم هم اینکه تنها فایل ساختاریافته‌ای که کمک کرد از ابهام آموزشی برای من کم بشه همین فایل بود.

یک توصیه‌ی دوستانه هم داشتم که احتمالا از افراد دیگه هم شنیدین! اینکه سربازی اجباری بده رو با این دوره قاطی نکنین. اکثریت معتقدیم که دوره‌ی سربازی غیر لازم و حتی برای کشور با ضررهایی همراهه ولی به نظرم بهتره این موضوع رو برای چند روزی که توی آموزشی هستید کنار بگذارید و سربازی رو بر خودتون سخت نگیرین! بالاخره با هر فرآیندی شما قبول کردید که سربازی رو بگذرونین و این به این معناست که باید شب‌هایی بی‌خوابی بکشید، به دستورات فرمانده بی چون و چرا عمل کنین و غیره. اگه با این کنار نیایند احتمالا دوره‌ی آموزشی بسیار بر شما سخت خواهد گذشت.