بدون تردید ، هر شخصی که ملاقات کرده ام و خود را گیمر می داند در مورد اینکه یک گیمر چیست نظر دارد. تعداد معدودی آن را معمولا فقط یک کلمه تعریف می کنند که نشان دهنده کسی است که دوست دارد بازی کند و علاوه بر این ممکن است به طور منظم بازی کند. Dictionary.com به راحتی بیان می کند که Gamer "کسی است که بازی می کند ، به ویژه بازی های رایانه ای یا ویدیویی." منطقی است ، درست است؟ با این تعریف ، یک گروه بسیار بزرگ را می توانیم معرفی کنیم که هیچ استثنائی هم ندارند.
اما همانطور که میدانید این خاصیت اغلب کلمات کلی است که اگر در موردشان از کسی سوال بپرسیم هر کس هر فیلتری را که در ذهن خود در آن موضوع دارد ، برای پاسخ خود استفاده می کند. وقتی سوال کردم "Gamerچیست؟" دوستان گیمر خودم پاسخهای بسیار متنوعی گرفتم. بسیاری از آنها لیست های طولانی از الزامات را شامل می شدند که سبک بازی خاص آنها را منعکس می کرد ، گویا آنها بخشی از برخی از باشگاه های منحصر به فرد بودند که معیارهایی را که برای عضویت داشتند بیان می کردند. به نظر می رسید بعضی ها بعضی ها با پرسیدن معنی این کلمه چیزی جز کلیشه های منفی و افراد وقت تلف کن در ذهنشان شکل نیست.
چند پاسخی که به دنبال پرسش این سوال دریافت کردم به شرح زیر بود.
1- شخصی که به عنوان سرگرمی اصلی خود بازی می کند.
2- شخصی که بیشتر از تماشای تلویزیون تمایل دارد که بازی کند.
3- شخصی که به جای بازی های فانتزی بازی های تیراندازی سخت هسته ای را انجام می دهد.
4- شخصی که بازی می کند و اهل فن است ، اما تلاش کمی برای بهداشت شخصی یا مد می کند. آنها معمولا افرادی هستند که نمی توانند خشم خود را کنترل کنند.
5- شخصی که آنقدر از بازی لذت می برد که بازی ها اوقات فراغت او را تسخیر می کند. آنها همچنین اصلا افراد اجتماعی نیستند ، ولی در انجکن ها و گروهایی که مختص گیم هاست بسیار فعال اند.
6- شخصی بی برنامه که هیچ هدف و نظمی در زندگی خود ندارد و از سر بیکاری به این تفریح رو آورده اند.
من به عنوان یک گیمر زن ، به این تعاریف نگاه می کنم و می فهمم که بسیاری از آنها زنان را تا حد زیادی از عنوان "Gamer" یا ذهنیت "عضویت در جمع گیمرها" کنار می گذارد. چرا؟ در زندگی روزمره زنان اغلب با چالش های واقعی روبرو هستند و این محدودیت های فکری باعث انحصاری شدن برخی موقعیت ها برای مردان شده و نیز پای زنان را از بسیاری از عرصه ها بریده است.
به جزاین حصارهای فکری عوامل دیگری مثل تربیت بچه ها، رسیدگی به کارها و امورات فرزند و همسر زندگی و گاهی داشتن شغل باعث می شوند که یک زن با سرعت خیلی بیشتری از فضای گیمر شدن دور شود.
البته نمی توان تمام تقصیر را به گردن افکار عمومی، قضاوت ها و محدودیت های فکری افراد انداخت. زنان باید حقوق خود را در هر عرصه ای بشناسند. اولین کسانی که باید باور کنند که حقیقتا حقوق زن و مرد در تمام عرصه ها یکسان است، خود زنان هستند. آن ها با اینکه همیشه دنبال برابری حقوق زنان و مردانند اما در برخی عرصه ها به دلیل ترس از تفکر افراد پیرامونشان و یا محدودیت های فکری خودشان، از آن عرصه فاصله می گیرند، حال آنکه چه بسا اگر وارد آن عرصه شوند بسیار موفق تر از بسیاری از مردان خواهند بود.
زنان اغلب برای تسلط بر گیم پلی بازی های اول شخص ، به ظرافت و تلاش زیادی احتیاج دارند و نکته ای که خیلی اهمیت دارد این است که نه تنها مردها ترجیح می دهند برای بازی های تکنیکی شخصیت یک زن را انتخاب نکنند بلکه خود زنان هم وقتی بازی می کنند ترجیح می دهند بازیکن های مرد را انتخاب کنند چون معتقد هستند شخصیت های زن در بازی ها نمی توانند قوی و تکنیکی عمل کنند.
در فضای گیم و ویدیو اغلب به زن نگاه های ابزاری می شود و ترجیح داده می شود برای جلب توجه مردان به یک موضوع خاص و یا نمایش مسائل سکسی و ... از آن ها استفاده شود.
در مورد کلیشه های ذکر شده ، شاید در کل برای من Gamer Clubچندان جذاب نباشد. اگر Gamer بودن به این معنی است که من در زندگی روزمره مثل همه انسانها مدام حمام نمی کنم یا نمی دانم چگونه مطابق مد خودم را بپوشانم یا در روابط اجتماعی کاملاً بی تأثیر هستم و توان برقراری یک ارتباط سالم را ندارم و اگر شما بگویید که من یک زن هستم که فقط بازی می کنم، من با قاطعیت می گویم که نه، من به این حرف اعتقاد ندارم حقیقت این است که ، من در فضای گیم* بازیکن هستم و یک زن نیز هستم، بنابراین ، من یک بازیکن زن هستم ولی این به معنی این نیست قبول میکنم که هیچ ویژگی خوب و مثبتی جز گیمر بودن ندارم. من تصمیم می گیرم تعریف ساده "شخصی که یک بازیکن زن است" را در آغوش بگیرم و به هر بازیکن این فضا را بدهم تا هر طور که میخواهد گیمر باشد.
در مورد من ، من خودم را از انتظارات سایرین رها می کنم و با اعتماد به نفس یک گیمر زن بودن را در آغوش می کشم.
