دیالوگهای ماندگار سریال امام علی علیه السلام ؛ فصل پوست اندازی مارها آمده...
وقتی خیلی سنم کم بود سریال امام علی علیه سلام در صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش می شد!
فکر کنم من ده سالم بود یا نهایتا یازده!
ولی خوب یادم هست که کلا جمع کانالهای تلویزیون به چهار تا نمی رسید و این جعبه جادویی تنها سرگرمی خانواده های ایرانی در دهه هفتاد بود!
هر هفته منتظر می نشستیم تا سریال امام علی علیه السلام با اون موسیقی خفن اش شروع بشه و کلی کیف کنیم.
خلاصه، یادم میاد سر این سکانس پدرم بعد تمام شدن سریال رفت بالای منبر و شروع کرد برام سخنرانی کردن!
پسرم...
میدونی مار چطور پوست اندازی میکنه؟
میدونی چقدر کار سختیه براش...
میدونی مار توی اون روزها چقدر آسیب پذیر میشه، چقدر ضعیف میشه؟!
چهل روز شوخی نیست!
می ره یه گوشه خلوتی پیدا میکنه، جایی که نه کسی بتونه پیداش کنه نه دشمنی بتونه شکارش کنه یا بهش لطمه وارد کنه!
آره عزیزم. پوست اندازی سخت ترین کار برای یک ماره توی کل طول عمرش ولی بعد از اون با یه لباس نو و تر و تمیز دوباره زاده میشه؛ از اولش هم قشنگ تر.
این روزها من چشم براه پوست اندازی پوسته نابخرد و بی لیاقت در جمهوری اسلامی نشسته ام!
این پوست اندازی یا به قولی جراحی غده های سرطانی که بانی رانت،فساد مالی و نفوذ سیاسی از هر زاویه ممکن شده اند یقینا به غایت سخت؛ دردناک و طاقت فرساست ولی مسلما تضمین کننده آینده برای نسل فردای ماست.
اگر این پوست اندازی بانی اقامه قسط در جامعه گردید یعنی ما توانسته ایم رو سپید و سربلند از این گردنه عبور کنیم.
لیقوم الناس بالقسط فقط آرزو نیست!
که وظیفه حاکمیت مدعی است.
