ابتدا بیایید به منشأ نام شبکه ی اترنت بپردازیم.
اتر در واقع به معنای ماده ای است که در فضای عالم وجود دارد و میتوان گفت 99 درصد دنیا را فراگرفته است و این اسم در واقع از آن ماده مشتق شده است.
شبکه ها انواع مختلفی دارند.
به عنوان مثال شبکه ای که بانک ها از آن استفاده می کنند، شبکه ی ATM است که ضریب امنیت بالایی دارد.
و انواع شبکه های دیگر که در این مطلب نمیگنجد.
همه ی شبکه ها از لایه های مختلفی تشکیل شده اند که هر لایه پیچیدگی های خود را دارد.
اما پایین ترین و بالاترین لایه در همه ی شبکه ها یکسان است،
پایین ترین لایه که لایه ی فیزیکی است و بالاترین لایه که لایه ی اپلیکیشن است.
لایه ی فیزیکی لایه ای است که در بستر آن پیام ها منتقل می شود که می تواند بسته به نیاز کابل، کابل نوری، امواج رادیویی و یا حتی در برخی شبکه ها مانند شبکه های زیر آبی، امواج صدا باشد.
بالاترین لایه که در دسترس مهندسین نرم افزار است لایه ی اپلیکیشن است، این لایه خود به بخش های مختلفی گسترش یافته است.
اگر بخواهیم آنها را نام ببریم، می توان به موارد زیر اشاره کرد :
HTTP ،FTTP ،PPP ،Mail
پروتوکل HTTP پروتوکلی است که در ارتباط وب سایت ها مورد استفاده قرار می گیرد و فایل های متنی را منتقل می کند.
HTTP مخفف HyperText Transfer Protocol است.
پروتوکل FTTP نیز مخفف کلمات Hyper File Transfer Protocol است.
همانطور که از نام آن مشخص است هدف آن انتقال فایل ها توسط یک پروتوکل تحت شبکه است.
لایه های دیگری نیز در ارتباط شبکه وجود دارند که بد نیست به آنها پرداخته شود.
به عنوان نمونه، لایه ی MAC. هر دستگاه دارای یک آدرس مک مخصوص به خود است.
مثلاً همین گوشی و یا لپ تاپی که با آن در حال وب گردی هستید، دارای یک آدرس مک مخصوص است.
به طوری که در شبکه منحصر به فرد است و از روی آن می توان دستگاه شما را تشخیص داد.
شاید به این نکته پی برده باشید که اگر دستگاهتان گم شد، یکی از راههای یافتن آن چیست!
یکی از لایه ها که مورد تدریس و پیاده سازی در کارگاه قرار خواهد گرفت لایه ی TCP است که از نظر سرعت و دقت بالاتر از لایه ها ی دیگر است.
از دیگر خوبی های شبکه ی اترنت می توان کاملاً دوطرفه بودن آن را مثال زد.
این در حالی است که ارتباطی مانند ارتباط USB یک طرفه است.
