من می دانم که این نکته ممکن است شما را به یاد بعضی مطالب در شبکه های اجتماعی بیندازد که در فلان فصل، چه رنگ هایی بپوشیم و... . با این حال باید پذیرفت که داشتن رنگ مختص به خود، ویژگی همه آدم های واقعا شیک پوش است. برای تعیین رنگ های متناسب خود باید رنگ مو، پوست و چشم خود را ارزیابی کنید و این که در چه رنگ هایی احساس می کنید، جذاب‌تر می شوید. سپس رنگ پیراهن، شلوار و دیگر لباس های خود را بر همین اساس انتخاب کنید.
هیچ فردی نمی تواند برچسب سایز داخل لباس شما را ببیند و کسی هم به آن اهمیتی نمی دهد! بعضی افراد مثلا با این که باید پیراهن ایکس لارج بپوشند، یا شلوار سایز 42، اصرار دارند که به همه بگویند پیراهن من لارج است و سایز شلوارم 40! اما لطفاً از به زور پوشیدن سایز کوچک خودداری کنید زیرا شماره سایز نباید به شما اعتماد به نفس دهد بلکه احساس راحتی در لباس است که این کار را انجام می دهد. بنابراین هنگامی که احساس خوبی در لباس دارید، خشنودتر می ایستید، لبخند بیشتری می زنید و... به طوری که مردم متوجه حال بهترتان می شوند.
به جای تاکید روی چیزهایی که صنعت تبلیغات به خورد ما می دهد و باعث مصرف گرایی می شود، روی چیزی تمرکز کنید که به شما احساس اعتماد به نفس و زیبایی می دهد چون هرگز از مد نمی افتد. مهم ترین نکته در سبک لباس پوشیدن این است که با خود صادق باشید. روی برند یا برچسب طراح تمرکز نکنید (این فقط مانع خلاقیت شما می شود). بدون توجه به نیازهای کاذب و محصولاتی که مدام به روز می شوند تا سودآور باشند با تکیه بر خلاقیت خود به یک هویت در لباس پوشیدن برسید. سبک شما باید زندگی، فردیت و شخصیت شما را منعکس کند. سبک خود را داشته باشید، به آن افتخار کنید و از مد به عنوان راهی برای بیان این که چه کسی هستید و می خواهید باشید، استفاده کنید.
بهترین کاری که می توانید برای بهبود سبک پوشش خود انجام دهید، این است که ببینید دیگران چگونه این کار را می کنند، منظورم آدم های آراسته اطراف تان در محیط کار، خانواده و... است. آن ها چه نوع لباسی را می پوشند، چه رنگی را با هم ترکیب می کنند، چه کفشی را با لباس های خود هماهنگ و چگونه لوازم جانبی را تهیه می کنند. با مشاهده و توجه دقیق به نحوه لباس پوشیدن دیگران به مرور متوجه می شوید چه لباس هایی متناسب شماست. فراموش نکنید در این مسیر دچار وسواس در عوض کردن لباس و اسراف نشوید.
