اخلاقی بودن یا نبودن بچه دار شدن را از دو منظر می توان بررسی و تحلیل کرد. یکی از منظر فردی به این معنا که ایا عمل ما در بچه دار شدن، در قبال آن فرزند کاری اخلاقی است یا خیر؟ دیگر انکه فرزنداوری را از منظر اخلاق اجتماعی بررسی و تحلیل کنیم به این معنا که ایا عمل ما در بچه دار شدن، باتوجه به مسوولیت های ما نسبت به جامعه، اخلاقی می باشد یا خیر؟ در این مقاله سعی دارم وجه دوم قضیه یعنی اخلاقی بودن یا نبودن فرزنداوری در وجه اجتماعی آن را بررسی و واکاوی نمایم.
در عصر حاضر انچه اخلاقی بودن فرزنداوری را از منظر اجتماعی مورد خدشه و سوال جدی قرار می دهد، تاثیر افزایش بی رویه جمعیت بر منابع زیستی و محیط زیست کره زمین است. طبق یک تحقیق معتبر علمی اگر ما از فرزنداوری اجتناب کنیم به ازای هر فرزندِ کمتر، سالانه از انتشار نزدیک به 60تن دی اکسید کربن در جو زمین اجتناب کرده ایم. این در حالی است که اقدام شاخص و به ظاهر مهم بعدی، یعنی عدم استفاده از خودرو شخصی، سالانه فقط از انتشار کمتر از 2/5 تن دی اکسید کربن جلوگیری می کند. با مشاهده اختلاف معنادارِ این ارقام اهمیت اضافه نکردن افراد جدید به این کره خاکی از منظر زیست محیطی به خوبی نمایان می شود.
کره زمین در حال حاضر 7/7 میلیارد نفر جمعیت دارد و پیش بینی می شود تا پایان سال 2050 جمعیت آن به حدود 10 میلیارد نفر برسد و طبق پیش بینی سازمان ملل اگر جمعیت با همین نرخ باروری فعلی (2/5 فرزند به ازای هر زن) رشد نماید تا سال 2100 جمعیت به رقم غیرقابل تصور 27میلیارد نفر می رسد! بر این اساس می توان براحتی تصور نمود حال که جمعیت 7/7 میلیارد نفری این چنین به محیط زیست و منابع آن فشار اورده است، درصورت رشد ثابت و تصاعدی جمعیت، در سال 2100 و با جمعیت 27میلیارد نفری چه فجایع عظیمی در انتظار نسل بشر باشد البته اگر اساسا کره زمین بتواند چنین حجم جمعیتی را پذیرا باشد و سالها قبل از ان با نابودی روبرو نشود!
بنابراین برای افرادی که دغدغه اخلاقی زیستن دارند فرزند اوری جدای از حیطه فردی و شخصی، از منظر اجتماعی و بخصوص اخلاق محیط زیستی نیز سوالات و ابهامات اخلاقی فراوانی را پیش می کشد که لازم است فرد پیش از اقدام به فرزنداوری نسبت به این سوالات و دغدغه ها، به دقت واکاوی و مداقه نماید. بر این اساس و به گفته تحلیل گران جمعیتی، تک فرزندی و بی فرزندی (در صورت علاقه، فرزندخواندگی) انتخاب های خوبی برای افرادی که دغدغه های محیط زیستی و اجتماعی دارند، می باشند.
مهدی دولتی @charkhvand
ترشحات یک ذهن معیوب @zehnemayoob