امروز که در تقویم سازمان ملل متحد به نام روز جهانی جمعیت نامگذاری شده، تعداد جمعیت جهان در آستانه 8 میلیارد نفری شدن یا بهتره بگیم در آستانه انفجاره. این در حالیه که صد سال پیش جمعیت جهان فقط دو میلیارد نفر بوده و این یعنی طی صد سال اخیر علیرغم ارائه روشهای متنوع پیشگیری از بارداری، به واسطه قانون تصاعد و پیشرفت های پزشکی و افزایش طول عمر انسانها، جمعیت جهان رشد افسار گسیخته چهار برابری داشته! (123 سال طول کشید تا جمعیت جهان از یک به دو میلیارد نفر برسه اما فقط 50 سال طول کشید تا جمعیت جهان از 4 به 8 میلیارد نفر برسه! یعنی طی نیم قرن اخیر تقریبا هر 12 سال یک میلیارد نفر به جمعیت جهان اضافه شده!) در حال حاضر متوسط نرخ باروری در جهان 2/5 فرزند به ازای هر زنه. همچنین نرخ رشد سالانه جمعیت جهان یک درصده یعنی هر سال 80 میلیون نفر (به اندازه جمعیت ایران) به جمعیت دنیا اضافه میشه و مطابق با پیش بینی های سازمان ملل اگر نرخ باروری به 1/5 فرزند کاهش پیدا کنه، جمعیت جهان تا سال 2100 به 11 میلیارد نفر میرسه. همه اینها در حالیه که ظرفیت زیستی جهان در حالت بهینه و پایدار حداکثر 3 میلیارد نفره این یعنی در حال حاضر هم جمعیت جهان بیش از دو و نیم برابر ظرفیت استانداردشه و همین موضوع یکی از مهمترین دلایل بروز فجایع زیست محیطی و آب و هواییه. با کاهش فرزنداوری می تونیم بهترین و موثرترین اقدام فردی در حفظ محیط زیست و حفظ تنوع زیستی اکوسیستم زمین رو انجام بدیم.
مطابق با نتایج یک پژوهش علمی:
یک فرزند کمتر = سالانه 60 تن دی اکسید کربن کمتر
بنابراین اگر نرخ باروری در جهان از ۲/۵ فرزند کنونی به 1/5 فرزند کاهش پیدا کنه، می توان به تثبیت جمعیت جهان در عدد 11 میلیارد نفر در سال 2100 امیدوار بود! و اگر نرخ باروری به عدد ایده ال یک فرزند کاهش پیدا کنه، می توان به کاهش جمعیت جهان و رسیدن به عدد 7/5 میلیارد نفر در سال 2100 امید داشت (معادل جمعیت جهان در سال 2015) هرچند این عدد هم با جمعیت بهینه و متناسب 3 میلیارد نفری جهان فاصله دو و نیم برابری خواهد داشت و تنها در این صورت تولید دی اکسید کربن به میزان قابل توجه و معناداری کاهش پیدا خواهد کرد. برای کاهش نرخ باروری، فرزندخواندگی انتخاب نیکو و معقولیه.
تاملات یک ذهن جستجوگر
https://t.me/zehnejostejugar