زندگی به من یاد داد که تا وقتی خودم رو پیدا نکنم، نمی‌تونم درکی از زندگی کردن پیدا کنم.
به من یاد داد تا خودم رو دوست نداشته باشم نمی‌تونم کسی رو دوست داشته باشم.
به من گفت تا به خودم رحم نکنم، نمی‌تونم به دیگری رحم کنم.
یاد داد تا زمانی که نتونم لیاقتم رو تشخیص بدم، نمی‌تونم لیاقت آدم هارو بسنجم.
زندگی یهم نشون داد تا خودم رو نبخشم نمی‌تونم آدمی رو ببخشم.
تا زمانی که خودم شاد نباشم، نمی‌تونم دیگران رو شاد کنم.
یاد داد از خود گذشتن فقط یه سناریو ساده‌ست که فقط باعث میشه به خودم و افراد مهم زندگیم آسیب بزنم. زندگی بهم دستور داد که خودم رو دوست داشته باشم.
و این دوست داشتن چقدر شیرینه...
رفیق...
تا زمانی که عاشق خودت نباشی نمی تونی عشق واقعی رو پیدا کنی... نمی‌تونی زندگی رو اونجور که می‌خوای بسازی...
الان تو آستانه بیست سالگیم و خوشحالم بزرگترین درس زندگیم رو توی این سن یاد گرفتم...
دوازده سال مدرسه رفتیم و حتی یه بار هم بهمون نگفتن که خودت رو دوست داشته باش. همیشه در مورد شهادت و از خودگذشتگی میگفتن. همیشه میگفتن خودخواه نباش! یه بار نگفتن که تا وقتی خودت رو دوست نداشته باشی نمی‌تونی به جایی برسی، نمی تونی رویاهات رو به حقیقت برسونی. کاش توی این همه درسای مزخرفی که هیچ به کارمون نمیومدن کلاس خود باوری و خودت رو دوست داشته باش میذاشتن. اگر الان همچین کلاسی وجود داشت خیلی از آدم‌ها درک از انسانیت می‌بردن...
ارزش ما خیلی بالاست! خیلی...
با خودتون تکرار کنید...
