تقسیم بندی سبکها و ژانر های عکاسی کار مشکلی است به همین دلیل هر عکاس را می توان صاحب یک ژانر از عکاسی دانست. در این نوشته سعی شده به تمام انواع عکاسی که شناخته شده پرداخته شود
برخی از عکاسان ترجیح می دهند که مهارت های خود را در عکاسی گسترش دهند و نمونه کارهای مختلفی را با بررسی سبک های عکاسی تهیه کنند.البته برخی دیگر نیر انواع عکاسی را دنبال نمی کنند بلکه سعی دارند تا بر روی یک سبک تمرکز کنند و در آن سبک پیشرفت کنند.کسانی که با رشته عکاسی آشنایی داشته باشند میدانند که سبک های عکاسی بسیار زیادی وجود دارند که می توان به کمک آن ها عکس های بسیار زیبایی خلق کرد در این آموزش انواع عکاسی را معرفی میکنیم تا علاقه مندان به این رشته آشنایی بیشتری با ژانرهای عکاسی داشته باشند.
عکاسی مفهومی از جنبش هنر مفهومی در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به وجود آمد
عکاسی مفهومی سعی دارد آنچه در ذهن عکاس است را به تصویر بکشد و ذهن بیننده را به فکر وادار کند مانند عکس های سورریال (سبک سورریالیسم یا فرا واقع گرایی)
عكاسي مفهومي يك فرم پيشرفته تر از ابراز احساسات هنرمندانه است كه عكاسي را در زمره هنرهايي مانند نقاشي ، شعر ، موسيقي و … در مي آورد.عکس های همه سبک های عکاسی می توانند در این دسته قرار گیرند به شرطی که مفهومی خاص را به بیننده القا کنند
عکاسی از کودکان/ خانواده نوع دیگری از عکاسی است که بسیار محبوب بوده و در آن سعی عکاس بر این است که موقعیت و حالات مختلف کودک و خانواده اش را به تصویر بکشد. برای ثبت لحظه ای زیبا اعضای خانواده دور هم جمع می شوند
معنای لغوی آن مکعب گرایی است و از نقاشان سرآمد در این سبک می توان از پیکاسو نام برد. در این سبک نوعی نگاه متفکرانه و متفاوت به جهان هستی وجود دارد. در این سبک از عکاسی معمولا در دید اول تصویر درهم و پیچیده به نظر می آید که با توجه بیشتر میتوان به هدف عکاس از آن پی برد.
Macro Photography در این سبک یا عکاسی از نمای نزدیک عکاس به سراغ موضوعاتی چون : حشرات، گل ها، قطره های آب و… میرود. به قدری به آنها نزدیک می شود که تمامی اجزایی که شاید با چشم غیر مسلح دیده نشوند را به تصویر بکشد. برای این سبک از عکاسی، لنز های خاصی وجود دارند که امکان زوم بالا روی سوژه را به عکاس می دهند، همچنین استفاده از فلاش ویژه در این سبک کاربرد خوبی دارد.
عکاسی انتزاعی یا آبستره در مقابل ریالیسم یا واقع گرایی جای می گیرد.انتزاعی برخلاف ریال، به شکلی خالص در دنیای واقعی وجود ندارد.در این سبک قوه تخیلِ عکاس از اهمیت ویژه ای برخوردار است و بطور مستقیم در تصویری که بوجود می آید دخالت دارد. به همین ترتیب سوژه چیزی نیست که بطور کامل و دست نخورده در طبیعت دیده شود، بلکه در عکاسی انتزاعی، عکس یا کاملا غیرواقعی و خیالی است و یا سوژه در واقعیت وجود دارد ولی عکاس با حذف موارد اضافی یا ایجاد تغییر در کادر بندی،و پررنگ کردن جنبه های مهمتر سوژه تصویری متفاوت از واقعیت ارائه می دهد و به مخاطب این امکان را می دهد که سوژه را از همان منظری که خود می بیند ببیند.یک فاکتور مهم در انتزاعی کردن عکس، استفاده از زاویه هایی است که بیننده به آن عادت ندارد و غیرمعمولی است.
همانطور که از اسم آن پیداست، عکاسی از ساختمان ها، بناها و سازه های گوناگون و معماری شهری را شامل می شود که مهمترین اِلِمان در ثبت این عکسها ذوق و قریحه ی عکاس است.در این سبک عکاس باید سعی کند پرسپکتیو را کنترل کرده و انتخاب مناسبی از عمق میدان داشته باشد.همچنین بدلیل بزرگی آثار معماری،جهت قرار دادن همه آن در کادر ، نوع لنز هم اهمیتی ویژه دارد تا عکاس مجبور به فاصله گرفتن زیاد از موضوع نشود.
در این سبک از عکاسی، عکاس بدون بزرگ نمایی و یا تغییر در اصل موضوع به ثبت تصویر از دستاوردها، خدمات و محصولات یک شخص یا سازمان میپردازد.
بسیاری این سبک را با سبک عکاسی صنعتی اشتباه میگیرند. در صورتیکه عکاسی تبلیغاتی برخلاف عکاسی صنعتی در به تصویر کشیدن یک محصول بزرگ نمایی می کند و سعی در نشان دادن بهترین شکل آن دارد. عکاسی تبلیغاتی در بازاریابی کاربرد زیادی دارد. و در این نوع عکاسی، گذشته از آگاهی رسانی تلاش بر جلب نظر مشتری است. عکاسان این سبک ذهنی پر از ایده های متفاوت دارند.
در سبک عکاسیِ فاین آرت یا هُنری، مقصود تولید عکس های صرفاً زیبایی شناسانه است و از آنجا که زیبایی مفهومی مطلق نبوده و هر فرد تعریفی مختص به خود از آن دارد، عکاسی هنری بسیار شخصی و ذهنی است.آلبرت سندز، کارلتون واکینز و تیموتی سولیوان از جمله عکاسان برجسته هنری به حساب می‌آیند.تصاویر گرفته شده در این سبک خود نمایانگر یک اثر هنری هستند. تصاویری خلاقانه که جذابیتی انتزاعی دارند. میتوان این عکس ها را برابر با بیان احساسات و افکار یک هنرمند روی بوم نقاشی دانست. این سبک از عکاسی، منحصر به اهداف تجاری نیست و در عین حال میتواند کاربرد زیادی در حرفه‌های خلاقانه داشته باشد. عکاس هنرهای زیبا بایستی درک و نگاهی فراتر از ظواهر بدیهی داشته باشد.
عکاسی استیل لایف ، عکاسی از اشیاء بی جان و یا بی حرکت است. در این سبکِ عکاسی سنجش درست نور و ترکیب بندیِ خلاقانه لازم است.عکاس در این سبک، غیر از عکاسی به نوعی در چیدمان صحنه عکس و تعیین اجزای صحنه نقش دارد.
عکاسیِ پرتره به معنیِ عکاسی از چهرهِ انسانهاست. نورپردازی و کادربندی از فاکتورهایِ اساسی در زمینه عکاسی پرتره است. در این سبک از عکاسی تأکید بر حالات و چهره انسان است. از نورپردازیهای معروف برایِ عکاسی پرتره : رامبراند ، پروانه ای ، نیم سایه و .. میتوان نام برد که هریک سبکی ویژه از نورپردازی محسوب میشوند.انواع مختلف این نوع عکاسی را می توان : پرتره تمام قد، پرسنلی، خانوادگی، سیاسی و هنری و… دانست.
این سبک را میتوان نوع دیگری از عکاسیِ تبلیغاتی دانست که زیبایی شناسی هم در آن دخیل است و اساس و شالوده ی آن لباس، انواع پوشاک ، لوازم تزیینی و زیبایی های بصریِ انسان است. عکاسی مد از سبکهایِ پرخرج میباشد چرا که به تجهیزات و مُدل های حرفه ای و متعلقات آن نیاز دارد و البته از سودآورترین انواع آن هم هست. در این سبک عکاسی معمولا از لنزهایِ تِلِه (لنزهایی با زاویه دید باریک برای فواصل دور) استفاده میشود.گاهی در این سبک از عکاسی تلاش بر این است که علاوه بر تأکید روی عناصر زیبایی، فضای سیاسی و اجتماعی هم نشان داده شود.
آثار خلاقانه ی این عکاسان را در مجلات معتبری مثل نشنال جیوگرافیک می توان دید. زیرمجموعه های این سبک را می توان شامل: عکاسی منظره، زیر آب، حیات وحش، دریاها و ابرها دانست.شکار حالت های متفاوت اقیانوس در طول روز و حتی فصول مختلف می تواند نقشی عمده در خلق تصویری موفق و جذاب داشته باشد.عکاسی زیر آب چالش برانگیز بوده و عکاس برای ثبت عکس خوب نیازمند تسلط کافی به شنا و غواصی است.عکاسی سیاه و سفید در عکاسی ابرها کاربرد خوبی دارد و منجر به ثبت عکسهایی خلاقانه خواهد شد.
مقصود از لنداسکیپ همان عکسبرداری چشم انداز ها و مناظر می باشد که معمولاً با لنزهای واید (لنزهایی با زاویه دید باز و وسیع) عکسبرداری می شود. این سبک میتواند عکاسی از مناظر طبیعی و یا شهری مانند شهر در شب از خارج شهر یا هر منظره چشم نوازِ دیگری باشد.عکاسی از چشم انداز شهری عکس هایی را شامل می شود که به همان سبکِ عکاسی از طبیعت گرفته می شوند و نوع نگاه عکاس به عناصر شهری (ساختمان و خیابان ها) مانند نگاهی ست که در عکاسی از طبیعت ( کوهها ، درخت هاو..) دارد.
همانطور که از اسم آن مشخص است عکاسی از طبیعت بکر و وحشی و موجوداتِ زنده را عکاسی حیات وحش مینامند، بدونِ حضور انسان و عناصر زندگی انسانی
عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم به تصاویری گفته میشود که هدف اصلی آنها خبر رسانی است و در واقع روایتی است از یک رویداد خاص که کامل کننده یک گزارش باشد. این تصاویر احتمالا بصورت تکی یا یک مجموعه منتشر میشوند.عکس خبری باید شاهدی صادق در جریانِ اتفاقِ رخ داده باشد و دستکاری در آن جایز نیست.مرامنامه های اخلاقی حوزه این سبک را از دیگر سبک ها جدا می کنند
عکاسی مسنتد از ابتدایی ترین انواع عکاسی می باشد که عکاس باید تصویری ارائه کند که به بهترین وجه ممکن نشان‌دهنده‌ی حادثه مورد بحث و به شکل کاملا واقع‌گرایانه باشد. عکاسان مطبوعاتی معمولا تصاویر خود را به نشریات علاقه‌مند ارائه میکنند. اخیرا عکاسان مطبوعاتی سراسر جهان شروع به نمایش تصاویر خود در نمایشگاه‌ها کرده‌اند
ممکن است دشوارترین تعریف از سبک ، مربوط به عکاسی خیابانی باشد! این سبک را نمیتوان از دیگر سبکها جدا دانست. ولی در کل میتوان گفت این سبک عکاسی عبارت است از عکاسی از روزمرگی هایِ جامعه و اتفاقات ریز و درشتی که نظرِ عکاس را به خود جلب کرده است.عکاسی خیابانی را می توان زیرشاخه عکاسی مستند دانست که در آن گاهی با شوخ طبعی و یا لحن کنایه آمیز پیامی سیاسی و یا اجتماعی منتقل می شود، که در این حالت به عکاسی مستند نزدیک می شود
عکاسی ورزشی را می توان زیرشاخه عکاسی خبری دانست که در آن از صحنه‌های ورزشی عکاسی میشود. در این سبک، تجهیزات نقشی مؤثر دارند چون سوژه در حال حرکت است و عکاس هم از صحنه دور است بنابراین لنزهای قوی مثل تله و زوم برای عکاس ضروری است. همچنین دوربین باید قابلیت عکاسی پیاپی – Burst Mode– را داشته باشد تا در هنگام یک اتفاق عکاس از تمامی وقایع عکاسی نموده و لحظه‌ای را از دست ندهد.فاکتور مهمی که عکاس این سبک باید در نظر بگیرد سرعت شاتر متناسب با حرکت سوژه است.
در این سبک بوسیله دوربین یا تلسکوپ از آسمان شب عکس گرفته میشود تا اجرامِ آسمانی، صور فلکی، خوشه ها و توده های صحابی و…بصورت شفاف ، یا بصورتِ زوم شده در عکس ثبت شوند. این سبک را می توان هم علمی و هم هنری به حساب آورد. برایِ ثبتِ این عکسها شب ها خارج از شهرهایِ بزرگ و به دور از آلودگی هایِ نوری اُتراق کنید و ساعتها به ثبت عکسهای زیادی بپردازید. عکاسی از رد ستاره ها را میتوان زیرشاخه عکاسیِ نجومی دانست که عموماً از ترکیبِ تعدادِ زیادی عکس به فواصلِ زمانی کم از یکدیگر بدست می آید.
نها انتخاب عکاسان در زمان پیدایش عکاسی، عکس سیاه و سفید بود. بعدها که فیلم های رنگی تولید شدند تا مدتی همچنان فیلم‌های سیاه و سفید کاربرد داشتند زیرا این فیلم‌ها به نسبت ارزان‌تر و با کیفیت‌تر بودند.
با ارتقا کیفیت فیلم‌های رنگی تولید فیلم‌های سیاه و سفید با شکست رو به رو شد؛ ولی امروزه عکسهای سیاه و سفید مورد توجهی دوباره قرار گرفته اند چرا که عکاسان به قدرت عکسهای سیاه و سفید پی برده‌اند.
در واقع بعضی اوقات عکاس مایل است بر سایه‌ها و طیف‌های خشن یک سوژه تأکید کند. این سبک از عکاسی توانایی خاصی در آفرینش فضاهای رمانتیک و رمزآلود دارد. نور و سایه نقش مهمی در این سبک ایفا میکنند و اگر چنانچه عکاس نتواند نور مناسبی را در تصویر به ثبت برساند از ارزش کارش به شدت کاسته میشود. عکاسی سیاه و سفید نوعی حس نوستالوژیک را القا می کند که سبب محبوبیت این سبک بین مردم می شود.
باید با عکس، تمام احساسات و عواطف بین این زوج رو به بهترین شکل ممکن ثبت کنید. اگرچه عکاسی از یک زن و شوهر از نمای نزدیک بسیار زیبا و چشم نواز هست اما باید عکس هایی از زاویه دور هم داشته باشید تا بتونید رفتار و عواطف زوج ها رو به طور کامل به تصویر بکشید. به طور کلی باید آمادگی این رو داشته باشید که بیشترین شات رو از زوج ها داشته باشید.
