گول فامیلیِ آروم «جیل ولنتاین» رو نخورید، اون یک پلیس کار کشته‌‌ست که به تنهایی حتی میتونه حریف نمسیس کبیر (!) هم بشه. خوشبختانه در بازی Resident Evil 3 Remake یک بار دیگه فرصت این رو داری که در نقش این کاراکتر معروف، به جدال زامبی‌های شهر راکون بری و سعی کنی زنده ازش بیرون بیای.
اما نسخه بازسازی شده رزیدنت اویل ۳ واقعا تا چه حد موفق بوده؟ خب، جواب کوتاه اینه که از نظر اغلب گیمرها، این محصول ارزش قرار گرفتن در قفسه بازی‌های همه رو داره.
اما برای جواب مفصل‌تر و نقد و بررسی کامل، بهتره این مطلب رو تا آخر مطالعه کنی.
بذار باهات رو راست باشیم، این بازی گیم پلی فوق‌العاده جذابی داره و یکی از بهترین‌های ژانر اکشن-ماجراجویی در سال ۲۰۲۰ به حساب میاد؛ اما گیم پلی‌اش فقط ۵ تا ۶ ساعت طول می‌کشه. یعنی اگه بخوای چند صد هزار تومن خرج خریدش بکنی، ظرف یکی-دو روز تمومش می‌کنی و باید بذاری یک گوشه خاک بخوره.
از طرفی، بازی بدی هم نیست که بیخیالش بشی و بگی «مهم نیست». همه منتقدهای مطرح مثل IGN و Gamespot توصیه کردن که گیمرهای نسل هشت RE3 Remake رو تجربه کنن و ازش لذت ببرن.
پس بهترین راه اینه که اون رو اجاره کنی و وقتی همه بخش‌هاش رو تموم کردی، بری سراغ یک بازی جدید. در ضمن، ما برای کرایه Resident Evil 3 در تهران هیچ ودیعه‌ای هم دریافت نمی‌کنیم – و این یعنی هزینه‌هات به حداقل می‌رسه.
ما چند دسته از گیمرها رو می‌شناسیم که رابطه خوبی با جیل ولنتاین و راکون سیتیِ آلوده برقرار می‌کنن.
۱. طرفدارهای ژانر وحشت: اون زمانی که نسخه اول رزیدنت اویل سه عرضه شده بود، حتی با همون گرافیک پیکسلی هم خیلی‌هامون رو از ترس میخکوب می‌کرد. حالا در ورژن بازسازی شده هم فاکتور ترس نقش خیلی مهمی داره و هوادارهای ژانر وحشت رو راضی نگه می‌داره.
۲. گیمرهای نسل پنج: RE3 رو روی «پلی استیشن یک» بازی کردی و کلی باهاش خاطره داری؟ خب مطمئن باش از یادآوری اون خاطرات با کیفیت HD و کلی تغییرات مثبت، نهایت لذت رو می‌بری.
۳. گیمرهای دختر: این روزها بازی‌های کمی پیدا می‌شن که یک شخصیت اصلی دختر پر قدرت و بی نیاز به مردها رو به نمایش بذارن. ولی خوشبختانه رزیدنت اویل ۳ یکی از اون معدود بازی‌هاست و به خاطر کاراکتر «جیل» میتونه خیلی راحت دل گیمرهای دختر رو به دست بیاره. (البته Horizon Zero Dawn PS4 هم یکی دیگه از آثاریه که ما به دخترهای گیمر ایرانی پیشنهادش می‌دیم).
بلافاصله بعد از شروع بازی متوجه می‌شی که گیم پلی قراره روان و سریع باشه. سیستم فیزیک کاراکترها و حرکات‌شون انقدر خوب طراحی شده که حتی از یک پیاده روی ساده در خیابون‌های شهر Raccoon هم لذت می‌بری.
اما این مسئله روی گیم پلی در بخش مبارزات هم تاثیر بسزایی داشته. حالا می‌تونی با استفاده از گزینه «جا خالی دادن»، از دست گله‌های زامبی فرار کنی و از موقعیت بهتری بهشون شلیک کنی. البته این ویژگی در همون نسخه ۱۹۹۹ هم وجود داشت؛ اما این‌جا با حالت تکامل یافته‌اش مواجه می‌شی که خیلی به درد می‌خوره.
تیراندازی هم دستخوش تغییرات جالبی شده و چالش برانگیزتره. دیگه نمی‌تونی لیزر رو روی سر زامبی‌ها بگیری و هد شات‌شون کنی. بلکه باید به تغییر وضعیت نشانه توجه کنی و در زمان درست شلیک کنی – وگرنه تیرت خطا می‌ره.
عناصر محیطی مثل دکل‌های برق و بشکه‌های انفجاری هم به محیط بازی اضاف شدن تا بتونی با استفاده از اون‌ها، مراحل رو راحت‌تر جلو بری.
اغلب منتقدهای مطرحی مثل IGN و Gamespot از کلیت بازی Resident Evil 3 Remake راضی بودن و امتیازهای خوبی هم بهش دادن. اما یک چیزی که همه درباره‌اش متفق‌القول بودن، کوتاه بودنِ بیش از حد بازیه.
به گفته منتقدها و خودِ گیمرها، حتی در سخت‌ترین درجه بازی هم، چیزی بیشتر از ۶ تا ۷ ساعت طول نمی‌کشه تا بازی رو تموم کنی؛ و این مورد رو گیم رنتر هم تایید می‌کنه.
اما اگه فاکتور کوتاه بودنِ بخش داستانی و حذف شدن مراحل مهمی مثل Clock Tower رو در نظر نگیریم، منتقدها از ساختار مدرنِ این اثر در کنار حفظ حال و هوای نسل پنجم خیلی راضی به نظر میان و کپکام رو در این مورد موفق می‌دونن.
قطعا انتخاب یک مورد به عنوان «بهتر» کاری سلیقه‌ایه و تو باید خودت راجع بهش نظر بدی. ولی به نظر ما، Resident Evil 2 Remake از نظر محتوا، داستان و پیاده سازی، یک قدم جلوتره.
بازی در نقش کاراکترهای لئون اس کندی و جیل ولنتاین یک فرصت استثناییه که باید قدرش رو در هر دو بازی دونست. اما RE 3 انقدر زود تموم می‌شه که فرصت نمی‌کنی به اندازه RE 2 باهاش ارتباط برقرار کنی.
ولی خب... نظر تو مهم‌تره.
اگه تا این‌جای مقاله همراه گیم رنتر بودی، این توصیه‌ها رو هم از ما داشته باش:
