شاید در تقویم با روز عصای سفید برخورد کرده باشید و برایتان سوال پیش آمده باشد که چه معنایی دارد و به چه چیزی اشاره می کند؟
از گذشته تا به حال افرادی که پا به عرصه ی سالمندی میگذاشتند نیاز به کمک داشتند تا راه رفتن برایشان راحت تر باشد. اختراع عصا شاید ساده به نظر بیاید اما تحولی در ایستادان و صاف ماندن قامت بزرگسالان ایجاد کرد. در نتیجه سالمندان برای کمک به خود در راه رفتن، به استفاده از عصا رجوع میکردند تا جایگزین مناسبی برای نیروی تحلیل رفته ی آن ها باشد.
اما عصای سفید چیست؟
شروع استفاده از عصای سفید به بعد از جنگ جهانی اول برمیگردد. در آن دوران مرسوم بود که نابینایان برای شناساندن خود به دیگران و جلوگیری از برخوردهای احتمالی از عصایی به رنگ سفید استفاده کنند. البته فرهنگ سازی هم انجام شد و با دیدن عصای سفید افراد احتیاط بیشتری می کردند. در واقع از عصای سفید به عنوان نشانه ای برای شناخت نابینایان استفاده شد.
ایده ی این کار زیبا از چه کسی شروع شد؟
روزی روزگاری یک عکاس به نام جیمز بیگز که در شهر بریستول انگلستان زندگی میکرد، به طور ناگهانی دچار یک سانحه شد. این سانحه منجر به از دست رفتن قدرت بینایی این عکاس شد که زندگی او را دگرگون نمود. روزهای پس از آن کم کم به این فکر افتاد که چه کاری میتواند انجام دهد تا از سوانح مشابه خیابانی و ماشین ها در امان بماند تا به این نتیجه رسید که از عصایی سفید استفاده کند به این دلیل که دیگران راحت تر متوجه او شوند.
روزجهانی نابینایان چه روزی است؟
آری قطعا نابینایان هم باید روزی داشته باشند، یادبودی تا به ما یاد آوری شود که افراد نابینا هم مانند دیگر افراد روی کره ی خاکی از امکانات عمومی مردم عادی برخوردار هستند و تمامی امکانات رفاهی ما حق طبیعی آن ها نیز هست. پیشینه نامگذاری این روز به سال های دور باز می گردد که در چنین روزی (پنجچشنبه دوم از ماه اکتبر در تقویم میلادی) مصادف با 14 اکتبر در تقویم میلادی و 23 مهر 1401 در تقویم 1401 هجری شمسی دو محقق آمریکایی با تلاش هایشان باعث شدند تا این تاریخ مهم را، روز نابینایان نام گذاری کنند.
روزی در سال که به تمامی ما یاد آوری شود که همه باهم یکسان هستیم و تمامی انسان ها از حق و حقوق مشترکی برخوردار هستند. شایان ذکر است که اسم آن دو محقق آمریکایی، دکتر ناول پری و دکتر جاکوپس تن بروک است.
