حس درون ما

همیشه حال درون ماست که دنیای بیرون مارو میسازه و شکل میده و باعث میشه ما اون رو زیبا یا زشت،خوب یا بد ببینیم.

احساسات و حس های درون ما بیشترین تاثیر رو در برداشت و برخورد ما با دنیای اطرافمون داره ،و باعث میشه ما یک اتفاق رو خوب یا بد تلقی کنیم.

بارها برای همه ما اتفاق افتاده که یک موضوع مشترک ولی دو برداشت و برخورد متفاوت از دو فرد مختلف با حس های درونی متفاوت در اطرافمون دیده باشیم و برخورد کرده باشیم و این دقیقا برمیگرده به موضوع حس ما و دنیای درون ما.

حس درون ما درست مثل یک بادکنکه که هرچقدر این بادکنک پر بادتر باشه،سبک تر و آزادتر ه ولی هرقدر کم بادتر سنگین تر و حرکت کندتری داره و گاهی اوقات با کمک محرک دیگری باید حرکت کنه.

برای اینکه همیشه حس سبکی و خوبی از درون داشته باشیم نباید به عوامل بیرونی که مخرب هستن اجازه ورود بدهیم چون مثل تیغ یا یک جسم تیز عمل میکنند که به بادکنک ضربه میزنن و هر ضربه بادکنک رو کم باد میکنه که البته گاهی اوقات باعث ترکیدن و از بین رفتنش هم میشه که تا زمان جایگزینی بادکنک بعدی یا زمان زیادی می‌بره یا گاهی اوقات خیلی سخت ترمیم و جایگزین میشه.

تشبیه حس درون به بادکنک برای درک رهایی و آزادی بود.

فکر و حس درون ما زمانی که آزاد و رها باشه همیشه تصمیمات و اقدامات بهتری انجام میدهیم.درست مثل حرکت بادکنک

ولی زمانی که اجازه می‌دهیم موضوعات و اتفاقات اطرافمون در دنیای درون ما تاثیر بزاره، البته تاثیر مخرب و منفی،فکر کردن و تصمیم گرفتن و حرکت کردن برای ما درست مثل بادکنک کندو سخت میشه.

این احساسات درون ماهست که یک اتفاق بد رو به یک اتفاق خوب تبدیل می‌کنه یا برعکس.

پس هیچ وقت نخ بادکنکت رو به هیچ عاملی گره نزن چون تا همیشه با اون حرکت میکنی و نمیزاره آزاد و رها باشی.