GeniranLab
GeniranLab
خواندن ۶ دقیقه·۲ سال پیش

رنگ های رومانوفسکی: اصول، انواع، کاربردها


رنگ های رومانوفسکی چیست؟

رنگ های رومانوفسکی رنگ­ هایی هستند که در مطالعات هماتولوژی و سیتولوژی جهت متمایز نمودن سلول‌­ها در بررسی‌­های میکروسکوپی نمونه‌های خون و مغز استخوان استفاده می‌­شوند. این رنگ ­ها همچنین برای تشخیص وجود انگل‌­هایی در خون مانند انگل‌­های مالاریا استفاده می‌شوند. انواع مختلفی از رنگ های رومانوفسکی وجود دارند که از رنگ‌­های مبنای یکسانی استفاده می­‌کنند که عبارتند از:

  1. رنگ Giemsa
  2. رنگ ­های Wright و Wright-Giemsa
  3. رنگ May-Grunwald
  4. رنگ Leishman

مجموعه این رنگ ­ها پس از این که Dmitri Leonidovich رومانوفسکی، پزشک روسی که برای اولین بار اهمیت استفاده از روش‌های رنگ‌آمیزی در نمونه‌های خون برای ایجاد و شناسایی اثرات را نشان داد، ابداع شد.

?

رنگ ­آمیزی خون با رنگ Giemsa: گلبول­ های سفید خون (در مرکز عکس) که توسط گلبول­ های قرمز احاطه شده اند.

?

تصویر خون رنگ­ آمیزی شده با Giemsa که Plasmodium را (در مرکز تصویر) نشان می­‌دهد (انگلی که باعث عفونت مالاریا می‌­شود).

اصول رنگ های رومانوفسکی

  • رنگ های رومانوفسکی خنثی هستند و از رنگ‌های oxidized methylene blue (azure) و Eosin Y ساخته شده‌اند.
  • azureها رنگ­ های پایه‌­ای هستند که به هسته اسید متصل می‌­شوند و رنگ آبی مایل به بنفش را تولید می‌­کنند.
  • رنگ اسیدی Eosin به سیتوپلاسم alkaline متصل می­‌شود و رنگ قرمز ایجاد می‌­کند.
  • رنگ های رومانوفسکی عمدتاً بر روی توانایی خود در تولید انواع رنگ‌ها کار می‌کند که امکان تمایز اجزای مختلف سلولی را ممکن می‌سازد. این توانایی به عنوان اثر رومانوفسکی شناخته می‌­شود که تحت عنوان Metachromasia نیز شناخته می‌­شود.
  • ترکیب Eosin Y و متیلن بلو (Methylene blue) فعال به رنگ ­هایی نسبت داده می­شود که اجزای سلول را متمایز می‌­کنند، که در آن سایه‌های ارغوانی در کروماتین­‌های (Chromatin) سلولی هسته و گرانول‌­ها (Granule) در سیتوپلاسم برخی از گلبول­‌های سفید شکل می­‌گیرد و رومانوفسکی آن را به عنوان اثر رومانوفسکی یا اثر Romanowky-Giemsa تعریف کرد.
  • علاوه بر این، رنگ های رومانوفسکی را می‌توان با oxidized unmethylated methylene blue، به وسیله اثر oxidative demethylation ساخت. این امر منجر به تجزیه متیلن بلو به رنگ­‌های Multichromatic می­‌شود که برخی از آن‌­ها موجب اثر رومانوفسکی می­‌شوند.
  • متیلن ­بلو که تحت تاثیر oxidative demethylation قرار گرفته است به نام polychrome methylene blue شناخته می­شود که دارای حدود 11 رنگ شامل azure A، azure B، azure C، متیلن بلو، methylene violet Bernthesen، methyl thionoline و thionoline می­باشد.

انواع رنگ های رومانوفسکی

رنگ May-Grünwald-Giemsa

این روش یک روش رنگ‌آمیزی دو مرحله‌ای است که به موجب آن اولین رنگ‌آمیزی با رنگ May-Grünwald و رنگ‌آمیزی دوم با رنگ‌ Giemsa انجام می‌شود که اثر رومانوفسکی را ایجاد می‌کند.

رنگ Giemsa

  • این رنگ یک رنگ مخصوص برای آزمایش غشاهای خونی از نظر عفونت­‌های انگلی و عمدتاً برای تشخیص مالاریا است.
  • همچنین از این رنگ به عنوان یک رنگ افتراقی برای سلول­‌های خونی مختلف (گلبول­های قرمز، پلاکت­ها، لکوسیت­ها) و اجزای سلولی مانند هسته و سیتوپلاسم استفاده می­شود.
  • از رنگ­‌های اسیدی و بازی Eosin Y و متیلن بلو تشکیل شده است، از این رو یک رنگ azure است.
  • رنگ Giemsa، رنگ آبی- بنفش در رنگ آمیزی هسته و رنگ قرمز-صورتی در رنگ آمیزی سیتوپلاسم و گرانول­‌های سیتوپلاسمی را تولید می‌کند.
  • در سیتوژنتیک (Cytogenetics) و هیستوپاتولوژی (Histopathology) برای تشخیص موارد زیر استفاده می­شود:
  1. مالاریا، اسپیروکت­‌ها (Spirochete) و سایر انگل‌­های خونی
  2. اجسام انکلوزیونی Chlamydia trachomatis
  3. Borrelia spp
  4. یرسینیا پستیس (Yersinia pestis)
  5. هیستوپلاسموزیس spp
  6. کیست­‌های پنوموسیستیس جیرووسی (Pneumocystis jiroveci)

رنگ­های Wright و Wright-Giemsa

  • رنگ Wright توسط James Homer Wright با اصلاح رنگ رومانوفسکی اختراع شد.
  • رنگ Wright از متیلن­ بلو گرم شده استفاده می­‌کند که یک polychrome methylene blue ترکیب شده با Eosin Y تولید می­کند.
  • به متیلن بلو گرم شده با Eosin Y اجازه داده می‌­شود تا رسوب کند و eosinate تشکیل دهد که پس از آن با متانول حل می­شود.
  • این فرایند رویه رنگ Wright را مشخص می‌­کند.
  • هنگامی که رنگ Giemsa به رنگ Wright اضافه می‌­شود، رنگ در گرانول­‌های سیتوپلاسمی به رنگ ارغوانی مایل به قرمز ظاهر می‌­شود.
  • این رنگ ­ها، رنگ­ های مورد استفاده در خون‌شناسی هستند که برای تمایز سلول‌­های خونی از اسمیر خون محیطی، آسپیراسیون مغز استخوان و نمونه ادرار استفاده می­‌شوند.
  • از این رنگ­ ها عمدتاً به عنوان رنگ­ های افتراقی برای انواع مختلف گلبول­‌های سفید استفاده می‌­شود و همچنین می­‌توان از آن‌­ها برای شمارش گلبول‌­های سفید خون در افراد مبتلا به عفونت­‌های انگلی خون مانند مالاریا و اختلالاتی مانند لوسمی استفاده کرد.
  • این رنگ با کشف وجود ائوزینوفیل (eosinophil) در نمونه ادرار، به تشخیص عفونت ادراری و نفریت بینابینی (Interstitial nephritis) کمک می­کند.
  • در سیتولوژی و سیتوژنتیک از این رنگ­ برای تشخیص عیوب و بیماری­‌های کروموزومی از طریق رنگ آمیزی کروموزوم‌­های سلولی استفاده می‌شود.
  • این رنگ از مخلوط eosin (قرمز) و متیلن بلو تشکیل شده است.
  • ترکیبی از رنگ Wright و رنگ Giemsa به عنوان رنگ Wright-Giemsa شناخته می­‌شود.
  • رنگ­‌هایی که به Wright و Wright-Giemsa منتسب هستند، buffered Wright Stain، buffered Wright-Giemsa stain می­‌باشند. این رنگ ها با محلول مورد استفاده برای رنگ آمیزی متمایز می­شوند.
  • تفاوت عمده بین رنگ Wright-Giemsa و رنگ May-Grünwald-Giemsa در شدت رنگ و مدت زمان اجرای آزمایش است.
  • رنگ May-Grünwald-Giemsa زمان بیشتری برای اجرا می­گیرد و پس از رنگ آمیزی، شدت رنگ زیادی ایجاد می­کند.

?

رنگ رایت گیمسا، جهت تشخیص افتراقی دقیق ساختارهای سلولی همراه با برخی محدودیت­ها

رنگ Leishman

  • این رنگ توسط William Leishman با استفاده از polychrome methylene blue و eosin Y و حلال متانول ساخته شده است.
  • این رنگ برای ایجاد تمایز و شناسایی گلبول‌های سفید، انگل­‌های مالاریا و تریپانوزوم‌­ها (Trypanosome) استفاده می­شود.
  • این رنگ با استفاده از متانول به عنوان یک تثبیت کننده از سفت شدن جلوگیری می­کند.

روش رنگ آمیزی Leishman:

  • اسمیر خون محیطی (blood film) تازه را آماده کرده و به سرعت در هوا خشک کنید.
  • روی فیلم را با Leishman’s Stain (S018S) بپوشانید و اجازه دهید 1 دقیقه عمل کند. متانول موجود در رنگ روند آماده‌سازی را تثبیت می‌کند.
  • دو برابر حجم موجود، آب مقطر به لام اضافه و مخلوط کنید.
  • اجازه دهید رنگ رقیق شده به مدت ۱۰-۱۲ دقیقه عمل کند.
  • فیلم را با آب مقطر یا بافر فسفات با pH برابر 7.0 بشویید، در هوا آبکشی و خشک کنید و نتیجه را بررسی کنید.

کاربردهای رنگ های رومانوفسکی

رنگ های رومانوفسکی در چندین مطالعه و فرایند تشخیصی، عمدتاً در تشخیص هماتولوژی و سیتولوژی، استفاده می­‌شود. هر تکنیک رنگ آمیزی مربوط به رومانوفسکی کاربردهای خاص خود را دارد، با این حال کاربردهای کلی عبارتند از:

  • رنگ های رومانوفسکی در مطالعات خون­شناسی و سیتولوژی به ترتیب برای تشخیص اختلالات خونی و نقص کروموزومی استفاده می­‌شوند.
  • در آزمایش اسمیر خون محیطی برای تشخیص عفونت‌­های منتقله از طریق خون مانند Rickettsia و عفونت‌­های مرتبط با Rickettsia
  • برای تشخیص نقایص مغز استخوان

مزایای رنگ های رومانوفسکی

  • رنگ ­ها به راحتی در دسترس هستند.
  • آماده سازی، نگهداری و استفاده از آن­‌ها ساده است.

معایب رنگ های رومانوفسکی

  • ویژگی­‌های مورفولوژیکی سلول ممکن است مخدوش شود.
  • استفاده از بافر با pH مورد نیاز برای اطمینان از حفظ رنگ رومانوفسکی stain مهم است.

دوره کارآموزی تکنولوژیست پاتولوژی ژنیران

منبع

مترجم: فاطمه فریادرس

رنگ‌های رومانوفسکیرنگپاتولوژیپاتولوژیستآزمایشگاه
آزمایشگاه تحقیقاتی ژنیران، برگزار کننده دوره‌های کارآموزی در حوزه بیوتکنولوژی و بیوانفورماتیک: https://www.geniranlab.ir/
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید