چارلز فردریک ورث اولین کسی بود که به جای تبعیت از سلیقه ی مشتری و الگوهای باب طبع عموم جامعه برای دوخت لباس، از خلاقیت خود استفاده نمود وخود الگو و شیوه ای تازه برای پوشش را به مشتریانش آموزش داد. در آن زمان اغلب افراد برای تهیه ی لباس های مورد نظرشان به خیاط مراجعه میکردند و خیاطان بر اساس سلیقه و خواست مشتریان لباس های مورد نظرشان را میدوختند اما ورث، خود دست به خلاقیت و نوآوری زد و مشتریان را شگفت زده نمود.
او با برچسب هایی نام خود را به روی لباس ها بر جای میگذاشت. چیزی شبیه به مارک های امروزی که برندها از آن استفاده میکنند.
پس از مدت کوتاهی روش ورث دارای محبوبیت فراوانی شد. بسیاری از مزون ها، خیاطان و طراحان، تصمیم گرفتند لباس هایی را بر اساس ایده های نوین خودشان طراحی کنند و با نشان دادن طرح ها به مشتری، آن ها را در انتخاب بهتر یاری دهند. به همین ترتیب، کم کم طراحی لباس از ارج و ارزش بالایی برخوردار شد و مدارس و مراکزی برای آموزش طراحی لباس دایر شدند و حتی این هنر به رشته ای در دانشگاه تبدیل شد.
