با معرفی و ظهور اسپرسو در قرن گذشته، نوشیدنی های قهوه مبتنی بر اسپرسو به طور فزاینده ای محبوب شده اند و جزء اصلی کافه ها و فرهنگ قهوه در سراسر جهان هستند. از یک اسپرسو معمولی گرفته تا یک موکای منحط، نوشیدنی های قهوه مبتنی بر اسپرسو طعم ها و تجربیات مختلفی را برای دوستداران کافئین ارائه می دهند. با این حال، برای کسانی که تازه وارد صحنه کافه شده اند، مجموعه وسیعی از گزینه ها و اصطلاحات ناآشنا می تواند ترسناک باشد.
اینجاست که این راهنما وارد می‌شود. هدف ما ارائه یک معرفی جامع از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های اسپرسو و اصطلاحات مناسبی است که با آنها همراه است تا به سردرگمی احتمالی برای کسانی که تازه سفر قهوه خود را شروع کرده‌اند کمک کند. هدف ما زمانی است که این مقاله را تمام می کنیم و هنگام سفارش در یک کافه می توان احساس آگاهی و اطمینان بیشتری کرد.
ابتدا اجازه دهید با تعریف دقیق اسپرسو شروع کنیم. اسپرسو یک نوشیدنی کوچک و غلیظ قهوه است که ما با عبور دادن مقدار کمی آب داغ تحت فشار بالا از میان دانه های ریز آسیاب شده قهوه درست می کنیم. نتیجه یک شات قوی و خوش طعم از اسپرسو با لایه ای کرمی از فوم روی آن است که به عنوان کرما شناخته می شود.
طعم غلیظ و غلیظ اسپرسو آن را به پایه ای عالی برای طیف گسترده ای از نوشیدنی های قهوه محبوب تبدیل می کند. می‌توانیم آن را به‌صورت سنتی، به تنهایی، در کنار یک لیوان آب گازدار سرو کنیم، یا با افزودن شیر، آب داغ، شکر، شربت و حتی الکل از آن به عنوان پایه نوشیدنی‌های مختلف استفاده کنیم. هیچ نوع دیگری از نوشیدنی قهوه به اندازه اسپرسو در تولید طیف گسترده ای از نوشیدنی های قهوه همه کاره نشده است و آن را به گزینه ای مناسب برای باریستاها و بارمن ها در همه جا تبدیل کرده است.
تک شات/دو/سه شات به تعداد شات های اسپرسو در یک نوشیدنی اشاره دارد. یک اسپرسو تنها با دم کردن 7 تا 9 گرم قهوه ریز آسیاب شده و 22 تا 25 گرم اسپرسو تهیه می شود. یک اسپرسو دوبل با مقادیر قابل توجهی قهوه از 14 تا 16 گرم و دم کردن 38 تا 43 گرم اسپرسوی مایع تهیه می شود. یک اسپرسو سه گانه از مقادیر قابل توجهی 20 تا 22 گرم قهوه تهیه می شود که بیش از 55 گرم تولید می کند.
این نسبت تفاله قهوه به اسپرسوی حاصل می تواند بسته به اندازه آسیاب، نوع و منشاء دانه های قهوه، سطح برشته شدن آنها، نوع اسپرسویی که می خواهیم دم کنیم، دمای آب دم و غیره متفاوت باشد.
این اصطلاحات به نوع شیر بخار پز شده برای تهیه نوشیدنی اشاره دارد. به طور دقیق تر، نوع کف ایجاد شده در بالای شیر هنگام بخار دادن آن است. وقتی یک کوزه شیر را بخارپز می کنیم، همراه با بخار، هوا را نیز به شیر تزریق می کنیم. اگر از روشی برای ایجاد یک گرداب کوچک در پارچ در حین بخار کردن استفاده کنیم، هوایی که تزریق می‌شود در حباب‌های بسیار ریز پراکنده می‌شود و لایه‌ای مخملی از میکروفوم یا فوم مرطوب روی شیر را تشکیل می‌دهد.
برعکس، می‌توانیم شیر را با حباب‌های هوای قابل مشاهده‌تر بخارپز کنیم و لایه‌ای گسترده‌تر از ماکروفوم یا به اصطلاح فوم خشک ایجاد کنیم. به عنوان مثال، ما اغلب در منوی قهوه با یک کاپوچینوی مرطوب مواجه می شویم. این بدان معناست که کاپوچینو با شیر، بخارپز شده با لایه ای از میکروفوم ابریشمی و احتمالاً یک هنر لاته فوق العاده تهیه می شود، برخلاف کاپوچینوی سنتی که با یک لایه سخاوتمندانه ماکروفوم روی آن درست می شود.
