بدن نمایی بیشتر اختلال مربوط به بزرگسالی است و در مردان بیشتر دیده می‌شود. این اختلال را می‌توان یک نوع مشکل روانی در نظر گرفت که به درمان و مدیریت نیاز دارد. بزرگسالانی که به اختلال عورت نمایی دچارند معمولاً از قرار دادن اندام تناسلی خود در معرض یک قربانی اغلب ناآگاه، اغلب زنان یا کودکان، تحریک جنسی می‌شود و احساس لذت می‌کند.در این عمل آمیزش جنسی معمولاً دنبال نمی‌شود در عوض، شوکه کردن، تحت تأثیر قرار دادن یا ترساندن قربانی میل اولیه است. عورت نمایی در این افراد در سنین نوجوانی شروع می‌شود و به‌تدریج با افزایش سن و افزوده شدن سایر فاکتورها مانند دیگر اختلالات جنسی یا مشکلات روانپزشکی، شدت آن افزایش می‌یابد. به همین دلیل هم تشخیص به‌موقع این اختلال در سنین پایین اهمیت زیادی دارد.
مسئلۀ محوری این پژوهش بازنمایی اجتماعی بدن است که عمدتاً در قالب دو کنش بدن آرایی و بدن نمایی نمود می یابد؛ پرسش اصلی این است که این پدیده واجد چه ظرفیت های رهایی بخش و چه سویه های سرکوب گرانه ای است؟ برای پاسخ به این پرسش بر رویکردی مفهومی تکیه شده است که استخوان بندی آن مصرفی شدنِ بدن و برساخت بدن مندِ «خود» در جامعۀ مصرفیِ معاصر است، امری که مصادیق آن در هر دو ساحتِ مجازی (اینستاگرام، تلگرام، فیس بوک و غیره) و واقعی (خیابان، مراکز خرید، پارک ها و دیگر فضاهای همگانی) خاصه در میان زنان به وضوح قابل رؤیت است. میدان مطالعۀ پژوهش زنان تهرانی 19 تا 40 است که تجارب زیستۀ آن ها با استفاده از نظریۀ زمینه ای و تکنیک مصاحبه عمیق تفسیر شده است. نتایج گویای آن است با سترون شدنِ مؤلفه های جامعۀ مدنی (انجمن ها، پاتوق ها، شبکه های همیاری، سندیکاها، جنبش ها و حوزۀ عمومی) و سیطرۀ فرهنگ مصرفی، بدن به یگانه سرمایۀ قابل اتکا، تنها منبع لذت و یگانه وسلیۀ برقراری تعامل بدل شده است. داشتن خودپندارۀ ضعیف، پایین بودن سرمایۀ اقتصادی و رواج انگارۀ خیر محدود در میان زنان، در کنار زمینه هایی همچون گم گشتگی زنان در هزارتوی جامعۀ مصرفی، کاربرد تکنیک های انضباطی مدیریت بدن و مردانه بودن فضاها، باعث شده اند که زنان از دستیابی به تثبیت نَفس زنانه و نهادینه کردن جایگاه و مطالبات خویش بازمانند و با اتخاذ راهبردهایی واکنشی مثل خودخواهی و دگرگریزی، لذت گرایی افراطی، پنهان کاری و پرخاشگری عملاً به سوی تخریب نَفس و بیگانگی فزاینده از جامعه سوق داده شوند. سوژۀ مؤنثی که سلبریتیزه کردن بدن را مناسب ترین راه به عنوان ابراز وجود در جامعه برگزیده است، با جامعه بیگانه گشته و سلامت روانی و اجتماعی اش دستخوش تهدید می شود. نَفس زنانه در این وضعیتِ انسداد اجتماعی از انجام کنش راهگشا ناتوان و به مصرف کنندۀ تولیداتِ عامه پسندِ فرهنگِ مصرفی بدل شده است.
اختلال عورت‌نمایی وضعیتی است که افراد علاقه‌مند به نشان دادن دستگاه تناسلی خود به دیگران هستند. این اختلال ممکن است بر اثر مسائل روانی، نظیر اضطراب یا افسردگی، یا به دنبال تجربه ترس‌ها و تروماهای قبلی درباره بدن، شکل گرفته باشد. مشاوره روان‌شناختی و درمان‌های روان‌درمانی می‌توانند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کنند تا با احساسات و نگرش‌های ناپسند خود مقابله کنند و راه‌های بهبود زندگی خود را پیدا کنند.
عورت نمایی یکی از اختلالات جنسی جدی است. مشکلات و اختلالات جنسی جزء مشکلات روانی رایج در جوامع مختلف است که می‌تواند عواقب و مشکلات بعدی را به دنبال داشته باشد. شناخت انواع این اختلالات، دلیل بروز آنها و نحوه برخورد مناسب با این مشکلات اهمیت زیادی دارد تا بتوان هم به خود فرد کمک کرد و هم مانع آن شد که این مشکلات به دیگر افراد آسیب برساند. خصوصاً در ارتباط با اختلالات جنسی، اهمیت این موضوع بسیار بیشتر است. یکی از انواع این مشکلات، عورت نمایی است. اختلال عورت نمایی نوعی اختلال جنسی است که در آن فرد تمایل زیادی به نمایش آلت تناسلی خود در عموم دارد. در این مقاله بیشتر با این اختلال و دلایل آن آشنا می‌شویم. برای اطلاع از درمان این بیماری می‌توانید از طریق سایت دکترتو با متخصص روانشناس ارتباط برقرار کنید.
عورت نمایی یا به انگلیسی Exhibitionistic disorder، از انواع اختلالات جنسی است که به آن اختلال نمایش گرایی نیز گفته می‌شود. این مشکل با هیجان جنسی از طریق نمایش آلت تناسلی به دیگر افراد غریبه در جامعه شناخته می‌شود. اغلب افرادی که به این اختلال مبتلا هستند تمایل دارند تا به‌صورت ناگهانی آلت تناسلی خود را به دیگر افراد نشان داده و موجب غافلگیری و شوکه شدن آنها شوند.
در بسیاری از مواقع خود فردی که این رفتار نمایشی را دارد بعد از نشان‌دادن آلت تناسلی خود به دیگر افراد برانگیخته شده و ارضا می‌شود. در واقع این حرکت نوعی خودارضایی برای آنها محسوب می‌شود. اختلال نمایش گرایی به‌عنوان یک اختلال پارافیلیک طبقه‌بندی می‌شود، به این معنی که یک علاقه جنسی بسیار ناکارآمد با پتانسیل آسیب رساندن به خود یا دیگران است. عورت نمایی اختلالی است که هم در کودکان و هم بزرگسالان رایج است.
کودکان ممکن است درگیر اختلال عورت نمایی شوند. عورت نمایی در کودکان به این دلیل رخ می‌دهد که آنها دقیقاً تفاوت خوب و بد را نمی‌دانند و در مورد این که کاری که انجام می‌دهند مناسب نیست آگاه نیستند. در نتیجه به‌صورت معمول آنها با درآوردن لباس در یک مکان عمومی هیچ مشکلی ندارند و احساس ناراحتی نمی‌کنند.
در واقع کودکان از قراردادها و اصول اجتماعی آگاهی ندارند و به همین دلیل از درآوردن لباسشان در یک مکان عمومی احساس شرم نمی‌کنند. معمولاً این کار بخشی از روند رشد کودک است و جای نگرانی نیست. نیاز آنها به برهنه بودن فقط ناشی از کنجکاوی، نیاز به شناخت بدن خود و توجه به تفاوت‌ها است.
منبع: ویکی رز
