بقایای گیاهی از قبیل کاه و کلوش گندم و برنج و سایر مواد زائد کشاورزی، بقایای محصولات جنگلی و ضایعات صنعتی سلولزدار که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند و اغلب با آتش زدن یا روشهای دیگر از بین می روند، عدم استفاده مناسب و به موقع از این منابع عظیم منجربه از بین رفتن آنها گشته و آلودگی محیط زیست را به همراه دارد.
لکن با روشهای مختلف می توان این بقایای گیاهی را به مواد اولیه جهت پرورش قارچهای خوراکی تبدیل نمود و از کمپوست مصرف شده به عنوان کودِ آلی مرغوب در باغها و مزارع استفاده کرد، همچنین ضایعات کشاورزی بیش از 50 درصد منابع بالغوه خوراک دام کشور را تامین می کند، که به دلیل خَشَبی بودن و دارا بودن مواد لیگنوسلولزی و برخورداری از ضریب هضمی پایین عملاً کارایی لازم را در این مورد ندارد.
یکی از راههای مناسب ارتقاع کِیفی این مواد استفاده از آنها به عنوان ماده اولیه بستر کِشت قارچ صدفی می باشد که نهایتاً منجر به تجزیه فیزیکی و شیمیایی مواد به کار گرفته می شود و موجب افزایش مواد مُغذّی و پروتئینی آنها می گردد، علاوه بر این بعد از پایان برداشت می توان از کمپوستها به عنوان خوراک دام نیز استفاده نمود و کاه را به یک جیره غذایی غنی و پرارزش برای حیوانات اهلی در نظر گرفت.
از دیگر مزایای کِشت و پرورش قارچهای خوراکی، امکان پرورش آنها در اتاقها یا سالن های سربسته می باشد، به خصوص در مواردی که هدف (صرفه جویی در استفاده از زمین می باشد).
در سالن های پرورش قارچ می توان بیشترین میزان محصول را در واحد سطح نسبت به سایر سبزیجات و گیاهان گلخانه ای تولید نمود، و با توجه به رشد بسیار سریع قارچ های خوراکی پرورش قارچ دکمه ای کاری مفید و پرمنفعت معرفی شده است و همچنین تولید قارچ و به کار گیری مواد زائد کشاورزی در این زمینه یکی از بهترین راههای ایجاد فرصتهای شغلی جدید و ایجاد جاذبه در روستاها و تامین پروتئین گیاهی به حساب می آید.
الف- قارچ دکمه ای
ب- قارچ صدفی
ج- قارچ چینی ، والواریلا
قارچ دکمه ای دارای عطر و طعم طبیعی و بسیار مطبوع می باشد، قارچ دکمه ای جزء قارچهای ساپروفیت می باشد که بر روی مخلوط کود حیوانی و بقایای گیاهی قابل پرورش می باشد، و قارچ صدفی بر روی بقایای گیاهی به خصوص کاه گندم و برنج رشد می کند و از لحاظ غذایی نیازمند سلولز، هِمی سلولزی و لیگنین می باشد و جزء قارچهای ساپروفیت می باشد.