قارچ جادویی یا مجیک ماشروم (به انگلیسی: Magic mushroom) با نام علمی سایلوسایبین ماشروم (به انگلیسی: Psilocybin mushroom)، قارچ‌هایی چتری حاوی مادهٔ توهم‌زای سایلوسایبین و سایلوسین هستند و خاصیت روان‌گردان دارند.[۱] بیولوژیکی سرده حاوی قارچ سایلوسین و شامل Copelandia ،Gymnopilus ،Inocybe ،Panaeolus، Pholiotina ،Pluteus و سربرهنه‌ها هستند. قارچ‌های سایلوسین در فرهنگ‌های بومی دنیای جدید در زمینه‌های مذهبی، طالع بینی یا معنوی نیز مورد استفاده قرار گرفته و می‌گیرند. ممکن است آنها در هنرهای عصر سنگیعصر حجر در آفریقا و اروپا به تصویر کشیده شده باشند، اما مشهورترین آنها در مجسمه‌ها و حروف شکاری پیش کلمبیایی است که در آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی دیده می‌شوند.
امروزه خرید قارچ جادویی (ماشروم) کار آسانی است. بسیاری از مردم ماشروم مصرف می‌کنند اما خوب است از خودمان بپرسیم چرا چیزی را که قبلاً شایع بود سمی است را الآن مصرف می‌کنیم؟ چرا نوعی شیفتگی برای آنچه که رسماً “مواد مخدر غیرقانونی ” تلقی می‌شود وجود دارد؟
از وقتی کشورهای غربی از خصوصیات عجیب و غریب و پنهان ماشروم آگاه شدند، تصور عموم درباره‌ی ماشروم و به ویژه “تریپ ” بسیار خاص و خارق‌العاده‌ای که می‌توان در هنگام مصرف آنها تجربه کرد، تغییر کرده است. این یک پیشرفت نسبتاً تازه است. تا قبل از دهه‌ی شصت میلادی قارچ جادویی در غربِ “عقلانی و مدرن ” تقریباً ناشناخته بود.
پس از کشف مجدد ماشروم در مکزیک در دهه پنجاه میلادی توسط گوردون واسون، مصرف ماشروم در سراسر جهان گسترش یافت. در همه جای دنیا قارچ‌هایی با خصوصیات روان‌گردان کشف شدند. امروزه آنها کاملاً شناخته شده و بسیار رایج هستند. در تعطیلات می‌توانید آنها را در انگلستان، در تایلند و سواحل بالیان پیدا کنید. در بسیاری از کشورهای اروپایی، قارچ‌های جادویی در مزارع کاشته می‌شوند. در مکزیک نیز افراد محلی نزدیک معابد مایا به طور مخفی و پنهانی تعداد انگشت شماری از این قارچ‌ها را به شما می‌فروشند. توریست‌ها ممکن است آنها را امتحان کند، اما غالباً چون با دوز اندک مصرف می‌شود تأثیر آن با مصرف “ماری‌جوانا ” فرق چندانی ندارد. این تجارب منجر به این تصور شده است که قارچ‌های جادویی نسبتاً بی‌ضرر هستند. سیلوسایبین و سیلوسین روان‌گردان‌هایی بالقوه قوی هستند. مصرف یک دوز متوسط قارچ جادویی به وضوح منجر به یک تجربه کاملاً متفاوت از واقعیت و متفاوت از ادراک حسی می‌شود؛ و اغلب به توهم، تغییر حس ما از رنگ‌ها و الگوها، شنیدن صداها و حساسیت بیشتر نسبت به نور، اشکال، مغناطیس، برق و لمس و… می‌شود. چنین تجربه‌ای می‌تواند مثل یک شوک باشد.
خطرات ماشروم برای سلامتی چندان زیاد نیست و مطمئناً کمتر از هروئین، کوکائین یا حتی دخانیات یا الکل است؛ اما مصرف بیش از حد هر چیزی خطرناک است. ضمناً بعضی گونه‌های قارچ بسیار سمی هستند؛ و بنابراین باید مراقب باشید که اشتباهاً قارچ سمی نخورید. بهتر است برای خرید قارچ‌های جادویی از یک منبع قابل اعتماد استفاده کنید به جای اینکه آنها را در طبیعت شکار کنید، خصوصاً بدون اطمینان از اینکه می‌توانید گونه‌ی مناسب را تشخیص دهید.
در صورت مصرف به مقدار بیش از حد سیلوسایبین و سایر آلکالوئیدها موجود در قارچ، بدن معمولاً با استفراغ خود به خودی از شر محتوای معده خلاص می‌شود. سیلوسایبین یک روان‌گردان است، اما جدا از برخی علائم خفیف مثل گرفتگی عضلات و … از نظر جسمی خیلی خطرناک نیست. اعتیاد جسمی به ماشروم تاکنون اثبات نشده است، اگرچه مطمئناً نوعی اعتیاد اجتماعی-روانشناختی وجود دارد. ماشروم به طور ناخودآگاه احساسات خوب، احساس تعلق، دوستی و وحدت را به خاطر می‌آورد و این باعث می‌شود که دوز بعدی خود را بیشتر کنید. اعتیاد به قارچ جادویی می‌تواند مانند اعتیاد ماری‌جوانا باشد.
