جدیدا یه سبک پست و ریلز داخل اکسپلور دیدم، مبنی بر اینکه: این کارها رو قبل از مرگت انجام بده، چند کتابی که لازمه قبل اینکه بمیری، بخونی!، چند مکانی که قبل اینکه بمیری باید ببینی! .... آقا این محتوا مسمومه! این محتوا زرده! چرا ویو میخوره؟ بزنید بلاک کنید این جور محتواها رو!
مبحث مرگ اینجوریه که وقتی بهش فکر میکنی و میپردازی، احساساتت جریحه دار میشن و ممکنه که عملکردت به صورت تکانشی پیش بره؛ با اینکه پرداختن به موضوع مرگ واقعا اهمیت داره ولی این سبک تولید محتوا در واقع چیزی جز تحت تاثیر قرار دادن لحظهای مخاطبین برای لایک و ویو خوردن نیست و نخواهد بود. در ادامه توضیح میدم که چرا موضوع مرگ اهمیت داره و چرا این سبک تولید محتوا غلطه.
زندگی درست عین تخم مرغ شانسی پر از ندونستنه، سرشار از ابهامه و غیرقابل پیش بینیه. از این جهت فکر کردن به «زمان» احساسات رو جریحه دار میکنه و باعث میشه از فکر کردن به گذشته و پرداختن به آینده به وجد بیایم. اما در اصل هیچ چیز بهتر از هوشمندانه فکر کردن نیست. هوشمندانه فکر کردن یعنی علاوه بر اینکه احساساتمون رو ببنیم و بپذیریم و باهاشون همراه بشیم اوضاع رو بسنجیم و بر روی احساساتی که داریم و رفتاری که خواهیم داشت «مدیریت» داشته باشیم. (آقا اینکه مگه میشه بر روی احساساتمون مدیریت کنیم؟ یا احساسات همینن که هستن، بحث درازه و شاید یه روز اومدم و راجب بهش نوشتم؛ ولی من میگم آره میشه در عین پذیرش و همراهی، احساسات رو مدیریت کرد.)
و اما چرا این سبک تولید محتوا زرده؟ اگر تولید محتوا رو غذا در نظر بگیریم و ذهن رو معده! (بله؛ دارم از انتزاعیات استفاده میکنم و لطفا با تصوراتم همراه بشید، مطلب مهمه.) تولید محتوا موضوعیه که مهمه؛ چه از نظر منبعی که آماده میشه و چه از نظر من و شمایی که این خوراک رو مصرف میکنیم. چرا که تولید محتوا باید مثل غذا سالم و مفید باشه. اگر ما نتونیم تشخیص بدیم که چه غذایی بخوریم چه اتفاقی میافته؟ اگر ما یک بار هم که شده به آشپز اعتراض نکنیم که داره چی به خوردمون میده چه اتفاقی میافته؟ این میشه که الان اینفلوئنسری (که به معنای تاثیرگذاری هست) تبدیل میشه به سرآشپزی که گوشت خر میده دست مردم! و چه بسا که مشتریهای زیادی هم پیدا میکنه :)
از اون جایی که اینستاگرام بستر خوراک ذهنمون شده و خیلی هم عالی؛ خوبه که ما هم در قالب یک تولید کننده، با اصالت برخورد کنیم و برای رسیدن به ویوهای بالا صبر داشته باشیم و محتواهایی تولید کنیم که حداقل بعد از مرگمون ارزشمندی خودشون رو حفظ کنند! و در مقابل خوبه که به عنوان مصرف کننده، هوشمندانهتر برخورد کنیم و هر محتوایی رو مصرف نکنیم.