امیدوارم که حوصله تان سر نرفته باشه. گفتیم دانش ، تجربه ، مواداولیه ، ابزار ساخت و صحت سنجی باید کنار هم باشند تا گاز کالیبراسیون دودمان مصرف کننده را به باد نده. این موارد را مرور می کنیم.
دانش: یعنی اپراتوری که خصوصیات شیمی فیزیکی مواد اولیه و محصولات را بدونه و محاسبات را انجام بده.
تجربه : در بیشتر موارد ، ساخت محصول وابسطه به اپراتور هست و هرچقد هم تجهیزات ساخت ماشینی شده باشند اگر اپراتور تجربه لازم را نداشته باشه کاسه کوزه را بهم می ریزد.
مواد اولیه : مواد اولیه باید در دسترس باشند و از همه مهم تر شناسنامه قابل رهگیری داشته باشند. اگر مرجع بودن مواداولیه وجود نداشته باشه ، محصول نهایی دوزار نمی ارزه.
ابزار ساخت : هر ابزار ساختی یه درصدی خطا داره. خطای محصول نهایی هرگز از خطای ابزار کوچکتر نخواهد بود. به همین ترتیب برای محصولات به سفارش مشتری گواهی آزمون صادر میشه . به این میگن تلورانس ساخت . اگر خطای آنالیزگرها بزرگ باشه یا خود آنالیز گرها توسط گاز پدرمادردار کالیبره نشده باشند ، نتیجه آزمون فقط دکوری هست. خطای آنالیز گر ها رو میگن آکوریسی.بله .جایی که در مورد ابزار ساخت و صحت سنجی صحبت می کنیم کالیبراسیون اونها اهمیت مضاعف دارد.
تجربه عمومی در ساخت گازهای کالیبراسیون ، بیان می کنه که در غلظت های پایین ، مخلوط هایی که بر اساس روشهای حجمی یا فشاری ساخته شده اند خطاهای بزرگ دارند. یک علت تاثیر پارامترهای محیطی در خطای ساخت هست. بنابر این روش مناسب ساخت گازهای کالیبراسیون انجام محاسبات وزنی هست در ارتفاعی که ثابت گرانش کم نشده باشه. دقت ترازوها اغلب مناسب هست و به راحتی کالیبره می شوند. جایی که غلظت خیلی کوچگ هست و ترازو خطا را بزرگ می کنه ، اپراتور با ساختن پری میکس و رقیق کردن اون به محدودیت ابزار کلک مرغابی می زنه.
در بخش آخر این مقاله ، می گیم که ما در مورد گاز کالیبراسیون چه می کنیم.
