اطبای قدیم به ریشه های روانی امراض توجّه بیشتری می داشتند
و لذا در درمان خود موفق تر بودند.
یکی از این اطبای معروف ابن سینا می باشد که یک حکیم الهی نیز بود.
آنچه که امروزه روان درمانی و درمان طبیعی نامیده می شود که بسرعت به بن بست کشیده شد(زیرا ذاتا کافر بود)بنایش را در تمدّن جدید جهان،ابن سینا نهاد.
او بسیاری از امراض لاعلاج را به شیوه های روان درمانی علاج نمود
که شیوه حکمت الهی بود که از سنت انبیاء به ارث مانده بود که بتدریج فراموش شد
و خود بوعلی نیز بتدریج به شیوه های فنّی داروئی گرائید و از اصلش منحرف گردید
و به مکتب بقراط میل یافت و لذا طب را از حکمت جدا ساخت
و این انحراف و نفاق عظیم بود.
خود بقراط نیز در آغاز یک حکیم الهی بود و بتدریج به انحراف گرائید...
منبع:کتاب مالیخولیای پزشکی،صفحه 15،اثر استاد علی اکبر خانجانی
پیشنهاد میشود برای فهم بهتر و کامل این مطلب ،کل کتاب را مکتوب مطالعه نمایید
