.......پس آدم عصبانی کسی است که روابط درونی او با خودش دچار تشنج و اختلال میشود ولی به علت اختلال رابطه اش با انسانهای دیگر .
یعنی انسان در تضاد با دیگران با خودش به تضاد می‌رسد و این تضاد موجب خشم و عصبیت است.
این حقیقت آشکار نشان می‌دهد که انسان خشمگین کسی است که مقیم در دیگران است و لذا دیگران می‌توانند با او درگیر شوند و آزارش دهند حتی در حالیکه او هیچ رابطه بیرونی با دیگران ندارد ولی روحش در دیگران است و لذا آرامش ندارد و هر کسی میتواند او را در خودش شکنجه دهد زیرا وجودشان را تسخیر کرده است و این تسخیری متقابل است.
آدمهای عصبی کسانی هستند که با خود درگیرند.
تا کسی در درون تو نباشد نمی‌تواند تعادل درونی تو را بهم ریزد حتی اگر از بیرون بر تو تیغ بکشد .
پس خانه وجود دیگران را ترک کن و به خانه وجود خودت باز گرد و بیگانگان را از خانه وجودت بران تا صاحب وجود خود باشی و دچار وسواس ناس و خناس نباشی .
🍀🍀🍀
📚 برشی از کتاب "اخلاق عرفانی"
THEOSOPHICAL ETHICS
فصل اول
صفحه : 27
سال تألیف: ۱۳۹۰
اثر استاد علی اکبر خانجانی
دانلود رایگان این کتاب با جستجوی نام مولف و کتاب در اینترنت قابل دسترس است
