مردی که به خاطر نانی که به خانه می برد ھمسر و فرزندانش را برده و مرید خود می خواھد ظالم است .
مادری که بدلیل زائیدن فرزند ، او را مطیع نفس خود می خواھد ظالم است.
زنی که برای تمکین جنسی از شوھر حق حساب می خواھد ظالم است.
فرزندی که از عاطفه والدین سوء استفاده می کند و آنھا را غارت می کند ظالم است.
دختر یا پسر جوانی که از جنس مخالف دلبری و سوء استفاده می کند ظالم است.
و اینھا بنیادھای اولیه ظلم بشر است که نھایتاً در مظالم حکومتھا به اوج خود می رسد و به سوی آحاد افراد جامعه باز می گردد . بر چنین افراد و خانواده ھایی حکومتھای ظالم تر از خودشان حکم می رانند تا این مظالم مھار و متعادل گردد و شیرازه جامعه از ھم گسیخته نشود.
از کتاب اخلاق عرفانی
تألیف استاد علی اکبر خانجانی
