
تا حالا شده وسط درس خوندن یا حتی وقتی با دوستات هستی، ناگهان یه فکری از ذهنت عبور کنه:
«من اصلاً برای چی دارم این کارها رو انجام میدهم؟»
اگر این حس رو تجربه کردی، بدون تنها نیستی!
خیلی از بچههای پایه نهم همین حالت رو دارن. اسم این حس رو خیلی وقتها "احساس پوچی" یا "سردرگمی" میگذارند، منم این روزها رو از سر گذروندم و میدونم چقدر حس منفی و ناراحت کنندهای است وقتی که هیچ دلیل قانع کننده ای برای ادامه دادن این مسیر برای خودت هم حتی نداری و صرفا کاری رو انجام میدهی که بقیه از تو خواسته اند یا چاره دیگری جز این کار نداری.
بیا با هم بررسی کنیم که چرا این حس سراغ ما میاد؟
🔹 فشار درسی و توقعات بیپایان
تو پایه نهم هستی و همه جا پر از استرس انتخاب رشته است. معلمها میگویند باید تلاش کنی، خانواده از یک طرف دیگه بهت میگه نمرههات باید عالی باشه، و همه چشمها به تو و عملکردت دوخته شده.
اینجاست که خیلی وقتها فراموش میکنی خودت چی میخوای و فقط به دنبال برآورده کردن انتظارات بقیه میدوی.
نتیجه؟ خستگی و بیانگیزگی.
🔹 مقایسههای بیپایان در فضای مجازی
کافیه گوشی رو باز کنی: همکلاسیات سفر رفته، یکی دیگه فلان موفقیت رو پست کرده، یا بچههایی رو میبینی که انگار زندگیشون پر از شادی و امکاناته و تو هی خودت را با این آدم ها مقایسه میکنی و دائما از خودت سؤال میپرسی چرا منم همچین شرایطی ندارم؟
اما واقعیت اینه که بیشتر وقتها فقط ظاهر خوشگل زندگیها رو میبینی، نه پشت صحنهشون رو. همین باعث میشه فکر کنی تو هیچی نداری و زندگیت پوچه.
🔹 تغییرات سریع دنیا
دنیای امروز خیلی سریع تغییر میکنه. هر روز یه رشته جدید، یه شغل تازه، یه تکنولوژی نو!
طبیعیه که توی این شرایط ندونی دقیقاً چه راهی درسته. وقتی آینده مبهم باشه، ذهن آدم به سمت سردرگمی و پوچی کشیده میشه و نمیتواند عملکرد عالی و قائل قبولی داشته باشد.
🔹 نبودن الگوهای واقعی
خیلی وقتها نوجوانها الگویی ندارن که راه درست رو نشونشون بده. شاید خانواده یا معلمها فقط روی «درس» تأکید کنند، بدون اینکه به معنای زندگی، علاقهها یا استعدادهای تو توجه کنند. همین باعث میشه حس کنیم کسی ما رو درک نمیکنه.
سردرگمی همیشه هم بد نیست!
احساس سردرگمی و پوچی مثل یه زنگ خطره.
یعنی مغزت داره بهت میگه:
«وقتشه دنبال معنای واقعی زندگیت بگردی.»
اگر به این زنگ توجه کنی، میتونه شروع یه تغییر بزرگ باشه.
بیاییم یه تمرین خیلی ساده و کاربردی انجام بدیم:
1. یک دفترچه بردار.
2. سه سؤال زیر رو روی یک صفحه بنویس:
* چه کارهایی باعث میشه وقتی انجامشون میدم، گذر زمان رو حس نکنم؟
* چه چیزی باعث میه هیجانزده بشم؟
* دوست دارم ۵ سال دیگه چه مهارتی داشته باشم؟
3. با خودت صادق باش و جواب بده. مهم نیست جوابا کوچیک یا بزرگ باشند، مهم اینه که بهشون پاسخ داده باشی.
این تمرین کمکت میکنه اولین قدم رو برای پیدا کردن معنا و هدف زندگیت برداری.
من مریم غیاثی هستم؛ همراه و راهنمایی برای دانشآموزان پایه نهمی که میخواهند فراتر از درسهای مدرسه، معنای زندگیشان را پیدا کنند، رؤیاهایشان را با شجاعت بسازند و برای رسیدن به آنها هدفگذاری کنند.
من باور دارم هرکدام از شما دنیایی از استعداد و توانایی هستید و اگر یاد بگیرید چطور از هوش مصنوعی به عنوان یک دوست و ابزار قدرتمند کمک بگیرید، میتوانید قدمبهقدم به سمت آیندهای بروید که همیشه در خیالتان دیدهاید.
اگر تو هم آمادهای که رؤیاهایت را از روی کاغذ برداری و آنها را به واقعیت تبدیل کنی، به جمع ما در کلاس سبز بپیوند و در رسانههای اجتماعی همراه ما باش. آیندهی تو همین امروز ساخته میشود 🌱✨