اثبات دنیا زندان مومن

شهودی بنا شده بر اساس آیه ی دنیا زندان مومن است.

مومن قبل از ورود به زندان در دادگاهی حاضر بوده.

دادگاهی متفاوت.

که او را مواخذه میکنند بابت رویدادی که در پیش دارد ، نه رویداد خطایی که قبلا مرتکب آن شده است.

آری دادگاهی متفاوت که تصمیم دارد تو را و ماهیت تو را به زندانی بیفکند که بعد از خروج از آن ، استحاله ای دیگر برایت رخ داده است و نجاتی تازه به ارمغان رسیده است.

قاض آن معنای گناه و خطا را نمیداند؟ فقط میداند که تو را باید به محبس بفرستد. قاضی آن خیر و شر را نمی شناسد. فقط میداند که این بار خیر و شر نیکوتری را تجربه خواهی نمود.

این دادگاه، خواهان خاصی ندارد، بلکه تو خود خواهان خودت هستید برای تغلیظ ماهیت حقیقی ات.

تو خود هستی که این دادگاه را برای خودت ساخته ای، و خود ، خودت را محکوم به عنایتی میکنی که به اجبار در سلولی خاص با ویژگیهایی خاص در فانیکده ی دنیای انسانی حبس نماید.

نتیجه را هم میدانی.

در محبس ، چه در اوج نعمات باشی یا در حضیض نغمات، اکنون که در دادگاه هستی، برایت فرق نمیکند. ولی همبنکه وارد دنیای اجباری خود خواسته میشوی ، در همه حال به سختی خواهی افتاد. زیرا بعد از هر بار غذا خوردن در هر شرایطی، مجبور به دفع آنچه باقیمانده است خواهی بود.

نفس کشیدت هم همینطور است.

هر ورودی ، خروج خاص خود را دارد.

و در آخر استحاله ای رخ میدهد و تو ابر انسانی خواهی شد در انتهای غلظت در مرزهای بی نهایت. و آنگاه خواهی آفریدن چون خود و بلکه بهتر از خودت.

و این گذر برای همه گان رخ میدهد و میزان غلظت جوهرشان ، تبیین میکند شر و خیر وجودشان را.

به این دلیل است که در این جهان ، انسانها با ضریبهای متفاوت به خیر وشر میپردازند.

آنکه خیر مطلق گشت، دیگر دادگاه و زندانی برایش نیست.

او یا در کودکی میمیرد. یا در حال ایثار جانش برای من وتو.

با احترام

قاسم منهی

9031808888 واتس آپ

ghmonhi@gmail.com

instagram:monhi.vip

اثبات دنیا زندان مومن.