سال ۱۳۵۹ سال اول هنرستان بودم تازه پشت لبم سبز شده بود یک ناظم داشتیم کرد بود و نصیحتی کرد که تو گوشم مونده
من همیشه غذا میبردم هنرستان و هرروز یک نفر آویزون میشد
خوب چند روز اول میگفتم مهمانه و اشکالی نداره ولی بعد از یه مدت شد وظیفه
سعی کردم از جلو چشمش قایم باشم که نبینیم هم رو ولی اون هرروز من رو پیدا میکرد و ... یک روز کارمون داشت بالا میگرفت اون پسر وضع مالی خیلی خوبی داشت ولی بخاطر غذا داشت التماس میکرد
موقع التماسش ناظم سررسید و به جفتمون گفت این نصیحت رو به یاد داشته باشید
از گوشت (....) تنتون بخورید ولی منت قصاب نکشید
اولش خندیدیم
چون تازه حرفای رکیک از مسئولین مدرسه میشنفتیم ولی بعدها متوجه شدیم که چی میگفت
شد ملکه ذهن و بعدها شد خصلتمون
الان هم شدیدا از اینجور آدمها متنفرم
تجربیات یکی از دوستان
