در ۲۵ سال گذشته، پیشرفت زیادی در پرورش قارچ صورت گرفته است. روندهایی مانند استفاده از هوادهی ، تلقیح پوششی، مکمل کمپوست، هیبریدها، بهبود وضعیت تغذیه قارچ ها، و استفاده های جایگزین از کمپوست قارچ پس از کشت، نیاز به به روز رسانی، سازماندهی مجدد و ویرایش دوم شش قدم برای پرورش قارچ گسترش یافته است.
شش مرحله پرورش قارچ عبارتند از کمپوست سازی فاز اول، کمپوست سازی فاز دوم، تخم ریزی، پوشش دهی، سنجاق کردن و کشت. این مراحل در توالی طبیعی خود توضیح داده می شوند و بر ویژگی های برجسته در هر مرحله تأکید می کنند. کمپوست مواد مغذی مورد نیاز برای رشد قارچ را فراهم می کند. دو نوع ماده به طور کلی برای کمپوست قارچ استفاده می شود که پر مصرف ترین و کم هزینه ترین آنها کود اسبی با بستر کاه گندم است. کمپوست مصنوعی معمولاً از یونجه و کاه گندم ساخته می‌شود، اگرچه این اصطلاح اغلب به هر کمپوست قارچی اشاره می‌کند که ماده اصلی آن کود اسب نیست. هر دو نوع کمپوست نیاز به افزودن مکمل های نیتروژن و یک عامل حالت دهنده، گچ دارند.
تهیه کمپوست در دو مرحله به نام کمپوست سازی فاز اول و فاز دوم انجام می شود. بحث تهیه کمپوست و تولید قارچ با فاز اول کمپوست شروع می شود.
فاز یک کمپوست با مخلوط کردن و خیس کردن مواد اولیه آغاز می شود، زیرا آنها در یک توده مستطیلی با اضلاع سفت و یک مرکز شل چیده می شوند. به طور معمول، مواد فله ای از طریق یک کمپوست ترنر قرار می گیرند. آب روی کود اسب یا کمپوست مصنوعی اسپری می شود که این مواد از طریق ترنر حرکت می کنند. مکمل های نیتروژن و گچ بر روی مواد حجیم پخش شده و توسط ترنر کاملاً مخلوط می شوند. هنگامی که توده خیس شد و تشکیل شد، تخمیر هوازی (کمپوست) در نتیجه رشد و تولید مثل میکروارگانیسم‌هایی که به طور طبیعی در اجزای عمده رخ می‌دهند، آغاز می‌شود. گرما، آمونیاک و دی اکسید کربن به عنوان محصولات جانبی در طی این فرآیند آزاد می شوند. استفاده از هوادهی اجباری، جایی که کمپوست بر روی یک کف بتنی یا در تونل‌ها یا پناهگاه‌ها قرار می‌گیرد و با عبور اجباری هوا از طریق پلنوم، نازل‌ها یا اسپیگوت‌های واقع در کف، هوادهی می‌شود، در صنعت قارچ تقریباً جهانی شده است.
کمپوست قارچ زمانی ایجاد می‌شود که ماهیت شیمیایی مواد خام توسط فعالیت میکروارگانیسم‌ها، گرما و برخی واکنش‌های شیمیایی آزادکننده گرما تبدیل می‌شود. این رویدادها منجر به ایجاد یک منبع غذایی می شود که برای رشد قارچ مناسب تر است و سایر قارچ ها و باکتری ها را حذف می کند. در طول فرآیند باید رطوبت، اکسیژن، نیتروژن و کربوهیدرات کافی وجود داشته باشد، در غیر این صورت فرآیند متوقف خواهد شد. به همین دلیل است که آب و مکمل ها به صورت دوره ای اضافه می شوند و توده کمپوست در حین حرکت در ترنر هوادهی می شود.
کیفیت مواد خام مورد استفاده برای تهیه کمپوست قارچ بسیار متغیر است و بر عملکرد کمپوست از نظر عملکرد تخم ریزی و عملکرد قارچ تأثیر می گذارد. منبع جغرافیایی کاه گندم، تنوع (زمستان یا بهار) و استفاده از کود نیتروژن، تنظیم کننده های رشد گیاه و قارچ کش ها ممکن است بر بهره وری کمپوست تأثیر بگذارد. کاه گندم باید قبل از استفاده از آن برای تولید کمپوست در زیر پوشش نگهداری شود تا رشد قارچ ها و باکتری های ناخواسته و بالقوه مضر به حداقل برسد.
دو هدف عمده برای فاز دوم کمپوست سازی وجود دارد. پاستوریزه کردن برای از بین بردن حشرات، نماتدها، قارچ های آفت یا سایر آفاتی که ممکن است در کمپوست وجود داشته باشد ضروری است. و دوم اینکه باید کمپوست را حالت داد و آمونیاک تشکیل شده در فاز اول کمپوست را حذف کرد. آمونیاک در انتهای فاز دوم در غلظت بالاتر از 0.07 درصد اغلب برای رشد تخم‌ریزی قارچ مهار می‌شود، بنابراین باید حذف شود. به طور کلی، زمانی که غلظت آمونیاک بالای 0.10 درصد باشد، فرد می تواند بوی آمونیاک را حس کند.
فاز دوم بسته به نوع سیستم تولید مورد استفاده در یکی از سه مکان انجام می شود. برای سیستم رشد منطقه‌ای، کمپوست در سینی‌های چوبی بسته‌بندی می‌شود، سینی‌ها به ارتفاع شش تا هشت روی هم چیده می‌شوند و به یک اتاق فاز دوم کنترل‌شده محیطی منتقل می‌شوند. پس از آن، سینی‌ها به اتاق‌های ویژه منتقل می‌شوند که هر کدام به گونه‌ای طراحی شده‌اند که محیط بهینه را برای هر مرحله از فرآیند رشد قارچ فراهم کنند. با سیستم تخت یا قفسه، کمپوست مستقیماً در بسترها قرار می گیرد که در اتاق مورد استفاده برای تمام مراحل کشت محصول قرار می گیرند. جدیدترین سیستم معرفی شده، سیستم حجیم، سیستمی است که در آن کمپوست در یک تونل عایق با کف سوراخ دار و هوادهی کنترل شده توسط کامپیوتر قرار می گیرد. این اتاقی است که به طور خاص برای کمپوست سازی فاز دوم طراحی شده است.
خاک پوششی است که روی کمپوست تخم ریزی شده اعمال می شود که در نهایت قارچ روی آن تشکیل می شود. می توان از مخلوط پیت ماس با سنگ آهک آسیاب شده به عنوان پوشش استفاده کرد. پوشش نیازی به مواد مغذی ندارد زیرا پوشش به عنوان یک مخزن آب و مکانی برای تشکیل ریزومورف ها عمل می کند. ریزومورف ها مانند رشته های ضخیم به نظر می رسند و زمانی تشکیل می شوند که میسلیوم بسیار ظریف به یکدیگر جوش می خورد. حروف اول قارچ، پریموردیا یا پین ها روی ریزومورف ها شکل می گیرند، بنابراین بدون ریزومورف، قارچی وجود نخواهد داشت. پوشش باید بتواند رطوبت را نگه دارد زیرا رطوبت برای رشد قارچ سفت ضروری است. مهمترین عملکرد لایه پوششی تامین آب به میسلیوم برای رشد و نمو، محافظت از کمپوست از خشک شدن، حمایت از قارچ در حال رشد و مقاومت در برابر تجزیه ساختاری پس از آبیاری مکرر است. تامین آب تا حد امکان در اسرع وقت بدون شستشو در کمپوست زیرین، بیشترین پتانسیل عملکرد را فراهم می کند.
اصطلاحات فلاش، شکست یا شکوفه نام هایی هستند که به دوره های برداشت 3 تا 5 روزه تکراری در طول چرخه کشت داده می شوند. پس از چند روزی که هیچ قارچی برای برداشت در دسترس نیست، این اتفاق می افتد. این چرخه به صورت ریتمیک تکرار می شود و تا زمانی که قارچ ها به بلوغ خود ادامه می دهند، برداشت می تواند ادامه یابد. اکثر کشاورزان قارچ 35 تا 42 روز برداشت می کنند، اگرچه برخی از آنها یک محصول را 60 روز برداشت می کنند و برداشت می تواند تا 150 روز ادامه یابد
تقریباً 14 هفته طول می کشد تا یک چرخه کامل تولید کامل شود، از شروع کمپوست تا بخاردهی نهایی پس از پایان برداشت. . عملکرد نهایی بستگی به این دارد که یک پرورش دهنده چقدر دما، رطوبت، آفات و غیره را کنترل و کنترل کرده است. با در نظر گرفتن همه چیز، به نظر می رسد مهم ترین عوامل برای تولید خوب، تجربه به علاوه احساس شهودی برای ریتم های بیولوژیکی قارچ تجاری است. سیستم تولید مورد استفاده برای رشد یک محصول را می توان پس از درک اصول اولیه پرورش قارچ انتخاب کرد.
