بیت کوین یک رمزارز و یک نظام پرداخت جهانی با کارکردهای مشابه پول بی‌پشتوانه است، اما از نظر حقوقی هنوز هیچ کشوری آن را به عنوان پول قانونی به رسمیت نشناخته‌است. از نظر فنی بیتکوین نخستین پول دیجیتال نامتمرکز است، چرا که بدون بانک مرکزی یا مسئول مرکزی کار می‌کند.این شبکه همتابه‌همتا است و تراکنش‌ها مستقیماً و بدون واسطه میان کاربران انجام می‌شود.
گره‌ها با استفاده از فناوری رمزنگاری این تراکنش‌ها را بازبینی می‌کنند و در یک دفتر کل توزیع‌شده همگانی که به آن زنجیره بلوکی گفته می‌شود، ضبط می‌کنند. بیتکوین را شخص یا گروهی از اشخاص ناشناس تحت نام ساتوشی ناکاموتو اختراع کردو در سال ۲۰۰۹ به عنوان یک نرم‌افزار متن‌باز عرضه شد.
ارزش بیت کوین از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱. ارزش یک بیت کوین از مقدار ۷۸۹ دلار در ماه دسامبر سال ۲۰۱۶ به حدود ۵۷هزار دلار در فوریه ۲۰۲۱ رسیده‌است.
در چند سال گذشته ارزش بیتکوین در بازارهای جهانی از چند صدم دلار آمریکا به چندهزار دلار افزایش یافته‌است. شمار شرکت‌های خدماتی و تاجرانی که بیتکوین می‌پذیرند نیز در حال افزایش است.
هیچ‌کس مالک شبکه بیتکوین نیست و مانند ایمیل، کاربران بیتکوین هستند که آن را کنترل می‌کنند. کاربردهای بیتکوین در هیچ‌کدام از دیگر سامانه‌های پرداخت یافتنی نیست.
«پول» بودن، یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیتکوین منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت‌ها است.تاکنون هیچ دولتی حتی ژاپ نبیت‌کوین را به عنوان پول به رسمیت نشناخته‌است و دولت‌های ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیتکوین تأکید دارند.بیتکوین در نظام حقوقی ژاپن و آلمان کالایی است که می‌تواند به عنوان ابزار پرداخت استفاده شود حتی اخیرا بانک مرکزی فرانسه اقدام به خرید بیت کوین نموده است.
در ۱۸ اوت سال ۲۰۰۸ دامنه اینترنتی به نشانی bitcoin.org ثبت گردید. در ۳۱ اکتبر همان سال، ایمیلی حاوی یک لینک به مقاله ای به نام «بیتکوین: سامانه پولی همتا به همتا» که توسط شخصی به نام ساتوشی ناکاموتو نوشته شده بود، در فهرست ایمیل رمزنگاری شده منتشر گردید. ناکاموتو بیتکوین را در قالب نرم‌افزار متن‌باز طراحی و در ژانویه ۲۰۰۹ به صورت عمومی منتشر نمود. هویت ناکاموتو همچنان ناشناس باقی مانده‌است.
در سوم ژانویه ۲۰۰۹، زمانی که ناکاموتو نخستین بلوک زنجیره (که به نام «بلوک آفرینش» شناخته می‌شود) را استخراج نمود، شبکه بیتکوین ایجاد شد. دریافت‌کننده نخستین مبادله بیتکوین، هال فینی بود، شخصی که نخستین سامانه اثبات مفهوم قابل استفاده مکرر (RPoW) را در سال ۲۰۰۴ طراحی کرده بود.
پس از نخستین مبادلات برای اثبات مفهوم، نخستین گروه بزرگ از کاربران بیتکوین، اعضای بازار سیاه مانند راه ابریشم بودند. در طول مدت سی ماه پس از پیدایش بیتکوین، در اوائل سال ۲۰۱۱ میلادی، راه ابریشم تنها بیتکوین را به عنوان وسیله پرداخت قبول نمود و نزدیک به ۹٫۹ میلیون بیتکوین با ارزشی بالغ بر ۲۱۴ میلیون دلار از این طریق مورد مبادله قرار گرفت شاید تاسف بار باشد که بگویم زمانی شخصی جند صد بیتکوین در عوض دو عدد خرید پیتزا داد.
هویت پدیدآورنده بیتکوین مشخص نیست. گفته می‌شود «ساتوشی ناکاموتو» مخترع بیتکوین است. هویت واقعی او هنوز مجهول است؛ اما در سال ۲۰۱۶ یک دانشمند استرالیایی به نام کریگ رایت ادعا کرد که او مخترع بیتکوین است. البته بسیاری باور دارند که او یک شخص نیست و بیتکوین محصولی از یک گروه برنامه‌نویسی بزرگ است.
مشخصات نخستین بیتکوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو در یک فهرست ایمیل رمزنگاری شده منتشر شد. ناکاموتو پروژه را به اواخر سال ۲۰۱۰ موکول کرد و در سال ۲۰۱۱ هم ایمیلی از سوی ناکاموتو ارسال شد که می‌گفت او دیگر از بیتکوین دست کشیده و به سوی پروژه‌های دیگر متمایل شده‌است.
تا به حال افراد بسیاری به عنوان ناکاموتو مطرح شده‌اند که همگی به‌طور رسمی این امر را انکار کرده‌اند. یکی از معروف‌ترین موارد پیرمرد ۶۴ ساله آمریکایی به نام دوریان بود که از سوی هفته‌نامه نیوزویک به عنوان ناکاموتوی اصلی معرفی شد؛ دوریان همه این گزارش‌ها را انکار کرد و گفت هیچ ارتباطی با بیتکوین ندارد. دوریان از نیوزویک به علت زیر و رو شدن زندگیش شکایت کرد.
نخستین تراکنش بیتکوین از کیف پول ساتوشی برای یک مهندس رمزنگاری آمریکایی به نام هال فینی فرستاده شد که شائبه بسیاری را به وجود آورد.سپس هال فینی با انکار شائبه‌ها اعتراف کرد که با ساتوشی از طریق ایمیل در ارتباط بوده و آن تراکنش را صرفاً برای آزمایش و رفع خطا انجام داده‌اند.
در دسامبر ۲۰۱۵ در تحقیقات مشترک توسط وایرد و گیزمودو گفته شد که ممکن است کریگ رایت مهندس رایانه و بازرگان استرالیایی، مخترع واقعی بیتکوین باشد.در تاریخ ۲ مه سال ۲۰۱۶ کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است. بی‌بی‌سی طبق مقالات منتشر شده توسط وی، توانسته یک پیام را توسط کلید خصوصی مربوط به نخستین تراکنش بیتکوین امضا کند.برخی از اعضای برجسته انجمن بیتکوین هم ادعای او را تأیید کردند. رایت دلیل افشای هویت واقعی خود را برای حفاظت از حریم شخصی اطرافیانش بیان کرد.
او سپس از اعلام مدارک بیشتر برای اثبات ادعای خود انصراف داد.سه روز پس از این که کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است، از انظار عمومی پنهان شد. او در وبلاگ خود اعلام کرد که مدرک دیگری برای اثبات ادعای خود نخواهد آورد. رایت با بیان این که ادعاهای خارق‌العاده اثبات‌های خارق‌العاده می‌طلبند، وعده داده بود که دلایل محکمی برای اثبات ادعای خود خواهد آورد؛ اما به جای آن، او همهٔ پست‌های پیشین بلاگ خود را پاک کرد و مطلبی با عنوان «متاسفم» نوشت. او در این پست بیان کرد که اندازه‌ای توانمند نیست که بتواند ادعای خود را اثبات کند. هم چنین از اعضای برجسته انجمن بیتکوین که از او حمایت کرده بودند عذرخواهی کرد. او نوشت: «امیدوارم اعتبارشان با کار وی خدشه دار نشود». اظهارات عمومی او در نگاه اول ثابت‌کننده به نظر می‌رسیدند؛ اما بررسی دقیق مدارک او نشان داد امضایی که او به عنوان امضای ساتوشی ارائه داده بود از یک صفحه وِب کپی شده بود. رایت هم‌اکنون ناپدید شده‌است. بدون اینکه تلاش ساده‌ای برای اثبات ادعای خود کند. درحالی که اقدامات ساده‌ای وجود داشت که رایت از راه آن‌ها می‌توانست ثابت کند ناکاموتو است. در این میان، تنها دستاورد رایت این بود که توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
هویت ناشناخته ناکاموتو باعث نگرانی‌هایی می‌شود. از جمله، برداشت نادرست از متن‌بازبودن بیتکوین بر می‌گردد. این که هر توسعه‌دهنده‌ای می‌تواند کد آن را بازبینی کرده یا تغییراتی در آن ایجاد کرده یا نرم‌افزار بیتکوین مخصوص خود را بسازد. امنیت، از ویژگی‌های مهم نرم‌افزار متن باز است.
همچنین برخی از وب سایتهای بخت‌آزمایی، به کاربران خود بیتکوین می‌دهند به طور مثال سایت فری بیتکوین از بهترین سایت های بدست آوردن بیت کوین است که در مقاله بعدی نحوه ثبتنام آموزش خواهم داد.
بیتکوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل شماری جفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به نشانی‌های بیتکوین تبدیل می‌شوند که به عنوان نشانی برای دریافت بیتکوین به پرداخت‌کننده اعلام می‌شوند. این نشانی‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با شماره ۱ یا ۳ شروع می‌شوند.
ایجاد یک نشانی جدید، عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتای بیتکوین است. در واقع هر فرد می‌تواند بیت‌کوین‌های خود را به یک نشانی بیتکوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. بیشتر نشانی‌های بیتکوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، اما امکان ایجاد نشانی‌های شخصی‌تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت نشانی‌های بسیاری تولید می‌کند و نشانی‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.
هر کاربر متصل به شبکه بیتکوین، یک گره (node) به‌شمار می‌رود. در شبکه بیتکوین هر گره با چند گره دیگر در ارتباط است. برای انتقال وجه، گره فرستنده بیتکوین یک درخواست انتقال وجه تولید می‌کند و با کلید شخصی خود آن را امضاء می‌کند. سپس این درخواست را برای همه گره‌هایی که به آن‌ها متصل است می‌فرستد. این گره‌ها نیز درصورت دریافت این درخواست آن را برای همه گره‌های مرتبط خود می‌فرستند و به این روش، درخواست در همه شبکه پخش می‌شود
گره‌های مولد بلوک یا به بیان دیگر رایانه‌های استخراج‌کننده (Miner یا ماینِر) در صورت دریافت یک درخواست انتقال، آن را وارد بلوکی که در حال ساخت هستند می‌کنند. ساخت بلوک کاری، زمان‌بر و مبتنی بر شانس است. سختی ساخت بلوک متغیر است و تقریباً هر دو هفته یک بار به نسبت سرعت تولید بلوک در دو هفته اخیر طوری تغییر می‌کند که هر بلوک به‌طور متوسط ۱۰ دقیقه زمان برای ساخت لازم دارد. در صورتی که یک گره مولد بلوک، موفق به تولید یک بلوک شود آن را به همه گره‌هایی که با آن‌ها در ارتباط است می‌فرستد. این گره‌ها درستی بلوک را بررسی می‌کنند و در صورت صحت بلوک و همهٔ درخواست‌های داخل آن، آن را برای همه گره‌های مرتبط خود می‌فرستند. به این روش، هر بلوک معتبر، به سرعت در شبکه پخش می‌شود. مولدهای دیگر، در صورت دریافت یک بلوک معتبر، کار روی درخواست‌های انتقالی که داخل این بلوک است را رها می‌کنند و شروع به تلاش برای ساخت بلوک بعدی می‌کنند. به همین دلیل، درخواستی که داخل یک بلوک ثبت می‌شود در واقع توسط اکثریت شبکه تأیید شده‌است. مولدی که موفق به تولید یک بلوک می‌شود، یک درخواست انتقال ویژه به آن اضافه می‌کند که هیچ فرستنده‌ای ندارد و ۲۵ بیتکوین به نشانی خودش واریز می‌کند. این ۲۵ بیتکوین به عنوان پاداش مولد به‌شمار می‌روند و با اینکه هیچ فرستنده‌ای ندارند، توسط دیگر گره‌ها یک انتقال وجه درست به‌شمار می‌روند. البته این جایزه در ابتدا ۵۰ بیتکوین بود. این جایزه هر چهار سال نصف می‌شود. بدین صورت که این جایزه میان سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲، شمار ۵۰ بیتکوین برای هر بلوک، میان ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ به ۲۵ بیتکوین رسید. با یک محاسبه ریاضی می‌توان متوجه شد که بیش از ۲۱٬۰۰۰٬۰۰۰ بیتکوین قابل ایجاد خواهند بود.
در ماه دسامبر سال ۲۰۱۳، نزدیک ۱۲ میلیون بیتکوین در گردش ثبت شد.تا نیمه سال ۲۰۱۴ میلادی شمار حدوداً ۱۳٬۰۰۰٬۰۰۰ بیتکوین در گردش بود.
بر اساس پژوهش‌های دانشگاه کمبریج، در سال ۲۰۱۷ میان ۲٫۹ میلیون و ۵٫۸ میلیون کاربر منحصر به فرد که بسیاری از آن‌ها از بیتکوین استفاده می‌کنند یک کیف پول رمز نگاری شده دارند. شمار کاربران بیتکوین به‌طور قابل توجهی از سال ۲۰۱۳، از سه هزار نفر به بیش از یک میلیون رشد کرده‌است.
در سال ۲۰۱۵، شماری بازرگانانی که بیتکوین را پذیرفته‌اند به بیش از صدهزار نفر رسید. کارمزد کارت‌های اعتباری میان دو تا سه درصد و کارمزد بیتکوین میان صفر تا دو درصد است. در اواخر سال ۲۰۱۳ دانشگاه نیکوزیا به عنوان نخستین دانشگاه، بیتکوین را پذیرفت و شروع به ارائه یک برنامه تحصیلی در مطالعه ارز رمزها کرد.
بازرگانان پذیرنده بیتکوین، از خدمات پرداخت ارائه‌دهندگان بیتکوین مانند BitPay یا Coinbase استفاده می‌کنند. هنگامی که یک مشتری در بیتکوین پرداخت می‌کند، ارائه‌دهنده سرویس، بیتکوین را از طرف فروشنده می‌پذیرد، به‌طور مستقیم آن را تبدیل، و مقدار به دست آمده را با کارمزدی کمتر از یک درصد به حساب بانکی فروشنده می‌فرستد.
شرکت‌های بیتکوین همواره با بازکردن حساب در بانک‌های سنتی، مشکل داشته‌اند. در سال ۲۰۱۴ بانک اچ‌اس‌بی‌سی سرویس دهی به صندوق‌های تأمینی با لینک به بیتکوین را رد کرد. در همین سال، بانک مرکزی استرالیا حساب‌های وابسته به کسب و کار با بیتکوین را بست. به‌طور کلی بانک‌های استرالیا به بستن حساب کاربرانی که از کسب و کارهای ارزی دارند، شُهره‌اند. با این حال، بانک‌های استرالیا فناوری بلاک‌چِین که اساس آن بیتکوین است را پذیرفته‌اند. در گزارشی در سال ۲۰۱۳، بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) بیتکوین را به عنوان ابزار عمده پرداخت برای تجارت الکترونیک و یک رقیب جدی برای ارائه دهندگان انتقال پول سنتی پذیرفت." در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، نخستین بانک که بدون کارمزد، سپرده‌ها را تبدیل به بیتکوین می‌کند، در بوستون باز شد.
بسیاری از مردم جهان، برای حفظ ارزش دارایی خود، بیتکوین می‌خرند یا از آن برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۴ نخستین صندوق بیتکوین در نیوجرسی تنظیم و توسط کمیسیون خدمات مالی نیوجرسی تأیید شد. در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، بانک مرکزی اروپا و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی هشدار دادند که سرمایه‌گذاری در بیتکوین ریسک است. فوربس بیتکوین را بهترین سرمایه‌گذاری سال ۲۰۱۳ نام‌گذاری کرد. در سال ۲۰۱۴، بلومبرگ بیتکوین را یکی از بدترین سرمایه‌گذاری‌های سال نامید با این حال در سال ۲۰۱۵، بیتکوین در صدر جدول ارز بلومبرگ قرار گرفت. به گزارش بلومبرگ، در سال ۲۰۱۳ حدود ۲۵۰ کیف پول بیتکوین با بیش از یک میلیون دلار بیتکوین وجود داشت. شمار میلیونرهای بیتکوین نامشخص است زیرا هر فرد می‌تواند بیش از یک کیف پول داشته باشد.
از مهم‌ترین مشکلات امروزه بیتکوین می‌توان به قدیمی بودن فناوری آن است. این قدیمی بودن باعث شده تا گروه‌هایی با ایجاد مانند بیتکوین گلد سعی در جبران این عقب ماندگی و حتی تلاش برای جایگزین کردن بیتکوین داشته باشند. از جمله این مشکلات می‌توان به طولانی بودن مدت زمان تأیید تراکنش‌ها (۱۰ دقیقه) و کارمزدهای (Fee) بعضاً گران و گاهی ترسناک بیتکوین اشاره کرد.
مصرف بالای انرژی توسط شبکه بیتکوین همواره یکی از موارد انتقاد به بیتکوین بوده‌است. بر اساس گزارش نشریه دیجی‌کونومیست، میزان تخمینی برق مصرف شده در جهان توسط شبکه بیتکوین برابر با ۳۰/۱۴ تراوات ساعت، برابر با میانگین برق مصرفی ایرلند است.
با توجه به اینکه بیتکوین با مصرف میزان بسیار بالای نیروی برق تولیدشده و دستگاه‌های استخراج میزان بسیار بالایی گرما تولید می‌کنند؛ پیش‌بینی شده‌است که تا سال ۲۰۲۳ میلادی دمای زمین را ۲ درجه گرمتر کند شایان ذکر است در این پژوهش و تحلیل میزان گرمای تولید شده توسط ژنراتورهای مولد برق که بیشتر با سوزاندن سوخت‌های فسیلی انرژی تولید می‌کنند، لحاظ نشده‌است.
در اردیبهشت ۱۳۹۷ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که به‌کارگیری بیتکوین و ارزهای مجازی دیگر در همه مراکز پولی و مالی ممنوع است.
سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید شیعیان استفاده از بیتکوین را به مفسده اقتصادی نداشتن و خلاف قانون نبودن، مشروط کرده‌است.
مطابق گزارش نیویورک تایمز، جمهوری اسلامی ایران در پی گسترش استخراج بیتکوین برای دورزدن تحریم‌های مالی ایالات متحده آمریکا علیه خود بوده‌است. از آنجایی که ردیابی معاملات و انتقالات در این ارز دیجیتالی کار آسانی نیست تراکنش‌های بین‌المللی - مالی جمهوری اسلامی راحت تر در این بستر اتفاق می‌افتد. همچنین تصاویری از یک مرکز استخراج بیتکوین در تهران منتشر شد که ظاهراً توسط یک سرمایه‌گذار جوان اروپایی تأسیس شده‌است. مطابق گزارش‌ها بسیاری از سرمایه‌گذاران این ارز در روسیه، اروپا و آسیا تصمیمات احتمالی‌ای را برای انتقال استخراج این ارز به ایران را در دستور کار داشتند. از دلایل عمده این مسئله ارزانی قیمت برق در ایران ارزیابی شده بود. هر کیلووات ساعت برق در ایران شِش دهم یک سنت – هر دلار آمریکا ۱۰۰ سنت - (تا بهمن ماه ۱۳۹۷) در حالی که قیمت همین میزان برق در ایالات متحده آمریکا ۱۲ سنت و در کشوری مثل آلمان ۳۵ سنت بوده.
