اگر پست قبلی رو خونده باشین، ممکنه براتون سوال شده باشه که " این دختره چی می‌گه؟ " ؛ اینجا اومدم تا با جزئیات بیشتری آموزش و تربیت هنرستان رو تحلیل کنم.
تخصصی های عجیب و غریب.
کتابای ما خیلی زیبان. طراحی جلد خلاقانه ست و از رنگ های بنفش، سفید و طوسی استفاده شده. محتوا؟ آشغال. دیدین وقتی یکی از مواد کیک رو نمی‌زنین کل کیک خراب می‌شه؟ کتابای ماهم همینه. مثلاً مبحث چاپ تو رشته ی گرافیک دستی یه کتاب کامله! در حالی که تو رشته ی ما یعنی فتو-گرافیک سعی کردن تمامش رو توی یک فصل (پودمان) بچپونن. (پ.ن: همون خلاصه اش هم ناقصه.)
پس پیشنهادم اینه که اگر می‌خواین به این رشته یا رشته هایی که تازه وارد ایران شدن بیاین (مثل انیمیشن یا تصویرسازی) ، حتماً برین سراغ هنرستانی که معتبر باشه. دلیلش رو هم اضافه می‌کنم.
آموزش.
خب، همونطور که معلوم شد کیفیت کتاب های ما به درد جرز دیوار می‌خورد. پس راه چاره چیه؟ دبیر! معلّم شماست که قراره نجات دهنده تون باشه!
هر معلّم خوبی می‌فهمه که این کتاب ها کاربردی نیستن، پس سعی می‌کنه مطالب به درد بخوری رو به شما آموزش بده. معلّم عکاسی پرسنلی ما گاهی سر درس فتوشاپ این روش رو استفاده می‌کرد چون واقعاً. کتاب. سطحیه.
قدم سوّم تلاش خودتونه! هنرستان مثل دبیرستان یا راهنمایی نیست که معلّم خوب هم بهتون جزوه بده هم باهاتون کلی تمرین کنه و نکته بگه، دبیر میاد اصول پایه رو یادتون می‌ده و بقیه اش به عهده ی خودتونه که چقدر پیشرفت کنین و پیگیر باشین. پس اگه قراره جزوه هاتون خاک بخوره، سیستم تا آخر سال خاموش باشه، روی کتاب باز نشه و هر چی یاد گرفتین همون روز یادتون بره دور هنرستان رو خط بکشین! چون وقتی یک پودمان به اتمام برسه قرار نیست آخر سال دوباره ازش امتحانی گرفته بشه یا در فصل های بعدی مرور بشه، همون موقع باید به خوبی یادش بگیرین تا بعداً به مشکل نخورین.(سیستم رشته های فنی و حرفه ای اینطوریه که وقتی یک فصل تموم می‌شه ازت امتحان عملی و تئوری می‌گیرن و دیگه داستان اون فصل تموم می‌شه. یعنی شما لازم نیست برای ترم اوّل و دوّم کل درس هاتون رو بخونین تا امتحان بدین.)
عمومی های افاده ای.
عمومی ها همون درس هایی هستن که تو راهنمایی حالشون ازتون بهم می‌خوره. زبان و ادبیات باحال و سرگرم کننده ان البته زبان دبیرستان زشت ترین کتاب دنیاست چه باطنی چه ظاهری. جغرافیا غیر قابل تحمله چون یک درس عمومیه و معلّم ها خیلی بد تدریسش می‌کنن.(درستس اینه که درس هایی که جزو مطالعات اجتماعی بودن با تشریح به دانش آموز توضیح داده بشن تا خوب یاد بگیره، این دروس با حفظ کردن به سادگی فراموش می‌شن.)
عربی مزخرفه امّا خوبیش اینه که فقط چهل صفحه ست! البته سال های بعد ده صفحه ده صفحه زیاد می‌شه ولی باز قابل تحمّله. یه درس هایی هم دارین مثل الزامات محیط کار، خدایی این درس خیلی خوبیه و نکات ایمنی هنگام کار رو توضیح می‌ده امّا باز هم قربانی معلّم های افاده ایه و خوب تدریس نمی‌شه، با این حال شما سعی کنین یه ده دقیقه ای برای خوندن هر فصلش وقت بذارین چون می‌ارزه.
مبحث بعدی فضای هنرستانه که به کلّی دو تا پست شامل می‌شه! پس می‌ذارمش برای بعد. امیدوارم این پست براتون مفید بوده باشه!
