احساسات در بیشتر اوقات به رویدادها بستگی داشته و رویدادها نیز مطلق به نظر می‌رسند.
اما به ندرت رویدادی مطلق است. بلکه اغلب نسبی هستند.
چطور این با چیزی که انتظارش را داشتم قابل مقایسه است؟
چطور با تجربه همفکران من قابل مقایسه است؟
چطور با دیروز قابل مقایسه است؟
با تغییر مقایسه، رویداد نیز متحول می‌شود.
دشواری در یافتن نسبت به معنی عدم وجود آن نیست.
