تنها در سال گذشته پارک‌های دیزنی بیش از ۲۰ میلیارد دلار درآمد داشتند.
برخلاف «کُنی آیلند» (Coney Island).
کنی آیلند مکانی پر از مغازه‌های کوچک و جاذبه‌های دیدنی است. نوعی اکوسیستم و نه تشکیلات.
مغازه‌های محلی توسط فروشگاه‌های مرکزی مانند «وال‌مارت» (Wal-mart) بسیار آسیب دیدند. بعدتر همین فروشگاه‌های مرکزی نیز تحت تاثیر «آمازون» (Amazon) قرار گرفتند.
فناوری RSS و همچنین وبلاگ‌ها صدای افراد مستقل بودند. طولی نکشید که آن‌ها نیز توسط غول‌های تکنولوژی پایین کشیده شدند.
اغلب قدم زدن در کنار خیابان‌های زیبا، رفتن از یک مغازه به مغازه دیگر و خرید از خالقان اثر را ترجیح می‌دهیم. معمولا گزینه‌های متمرکز و بی‌هویت را نادیده می‌گیریم...
با این حال همچنان بازگشایی سوپرمارکت در روستاهای فرانسه موفق خواهد بود.
این‌طور که مشخص است ما از ارگان‌های بزرگی که خود را نماینده صداهای مستقل معرفی می‌کنند استقبال می‌کنیم. اما وقتی به توده مردم اجازه انتخاب داده شود، معمولا شرکت‌های بزرگ را انتخاب می‌کنند.
ما این‌طور یاد گرفته‌ایم که خرید از سیستم‌های کنترل‌شده توسط یک سازمان را ترجیح دهیم.
لینک مرجع: https://seths.blog/2024/06/the-coney-island-problem/
