در سابق، دسترسی به اطلاعات سخت و کمیاب بود. کتاب‌خانه دانشگاه‌ها بر اساس تعداد کتاب‌هایی که داشتند رده‌بندی می‌شدند و برای خواندن کتاب‌ها باید از پیش نوبت می‌گرفتید.
اما امروز، اگر چیزی ندانیم، به احتمال زیاد به این خاطر است که خودمان نخواسته‌ایم.
من درکی از زیست‌شناسی مولکولی، تاریخ جزیره ساردینیا یا برزشناسی ندارم؛ اما به انتخاب خودم. حالا که اطلاعات به رایگان در اختیار همگان است، حس عاملیت ما نسبت به کسب دانش باید تغییر کند.
بهتر است بپذیریم که این دیگر یک انتخاب است و خود مسئول آن هستیم. دیگر چه چیزی است که نخواسته‌ایم بدانیم؟
