پشت یک میز کوچیک نشستم و به عبور مردم نگاه میکنم. به هوای ابری که این روزها دیگه رفیق شفیق شده و تا چندماه بعد، هر روز قبل از خورشید ابرهای سیاه و آسمون گرفته است که بهت سلام میکنه.
برگشتم به روزای قبل از مهاجرت، لحظه های پر استرسی که حتی با نوشتن هزارتا برنامه جورواجور انگار از همه دنیا عقبی. به لحظه هایی که باید با خیلی از چیزای دوست داشتنیم خداحافظی میکردم به امید اومدن روزای بهتر و ساختن یه زندگی جدید...
روزایی که کتاب های عزیزتر از جون رو اهدا کردم، خیلی از لباس های نو و قشنگم رو بخشیدم و بخشی از پس اندازم رو دادم دو تا چمدون بزرگ و جادار خریدم تا بتونم همه ی زندگیم رو تو قالب دوتا چمدون کول کنم و ببرم "دیار غربت"
روزایی که مامان یواشکی توی آشپزخونه گریه میکرد و به من که میرسید لبخند میکاشت رو لباش، بابا عصبی بود ولی نگاهش که به من میوفتاد لبخند میزد...
روزایی که یسر رفتم خیابون ولیعصر و ازونجا پیاده گز کردم تا مردمم رو تماشا کنم، یسری به انقلاب زدم و توی کافه باکارا ساعتها نشستم تا کمی فقط کمی عشق ذخیره کنم برای روزای سختی که تو راهن.
حالا من کجام؟!
توی یه کافه به مراتب کوچیکتر تو یکی از شهرای آلمان، فنجون قهوه‌م رو دست گرفتم و روزایی که گذشت تا حالا بشینم اینجا رو مرور میکنم.
روزهایی که گمون میکردم طاقتم تموم شده ولی زنده ازش بیرون اومدم. گمون میکردم اینجا دیگه نقطه پایان سختی هاس اما یه دست انداز بزرگتر دقیقا وسط زندگیم سردرآورد و فهمیدم "باید هر لحظه آماده شد بلا را..."
اینهمه نوشتم، اینهمه طمطراق چیدم پشت هم تا برسم اینجا که سرنوشت من رو با موسسه گوهر گره زد. بابت تجربه هایی که کسب کردم و اطلاعاتی که در طول پروسه مهاجرت به دست آوردم، همیشه دلم میخواست بتونم به هموطنام کمک کنم! من اینجام
میخوای مهاجرت کنی و سردرگمی؟
نمیدونی کدوم نوع ویزا برات مناسبه؟
اصلا نمیدونی از کجا باید شروع کنی؟
بیا بپرس. ما برات وقت میزاریم، راهنماییت میکنیم و با عشق هم مسیرت میشیم تا برسی به اون چیزی که میخوای...
با احترام تیم مشاوره موسسه کاریابی بین‌المللی گوهر
