دوستت دارم
تو را با تمامِ زخم های مانده بر تنت
دوستت دارم
تو را با تمامِ اشتباهاتی که انجام داده و میدهی
دوستت دارم
تو را با تمامِ شکست ها و موفقیت هایت
دوستت دارم
تو را با تمامِ ناکامی ها و از دست دادن هایت
دوستت دارم
تو را با تمامِ گذشته ی تلخ و شیرینی که داشته ای
دوستت دارم
آری؛
تو را تا ابد دوست میدارم:)
از بودنت و حضورت لذت میبرم .
بودنت بهترین اثر هنری دنیاست .
ب راستی که؛
شاید خدا زمان آفریدنت...نظر مرا هم پرسیده بود!
متاسف میشوم برای گذشته های دور..
که از تو متنفر بودم!
تو را طرد میکردم!
تو را از خود میراندم!
از خود گریختن شنیده ای؟
من از تو می گریختم!
متاسفم
افسوس و صد افسوس برای گذشته؟!
نمیدانم.. اما ..اما میدانی؟
گذشته را نمیتوانم تغییر دهم!
و این نتوانستن به معنای ضعف و ناتوانی من نیست..
بلکه
به معنای واقعیت و ماهیت زندگی ست..
گذشته قابل جبران نیست.
به قول پونه مقیمی:
زندگی از دست دادن های بسیار دارد
و من نیز چیزهای زیادی را در گذشته خویش از دست دادم
آری مادمازل!♡
تو میدانی از چه سخن میگویم:)
تنها تو میتوانی بفهمی راجب کدام اتفاقات حرف میزنم
دقیقا همان ها..
همان اتفاقات و جریانی که با وجود از دست دادن ها ..چیزهای زیادی برای من به ارمغان آورد..
شاید..؟
شاید این از دست دادن ها ارزش این بدست آوردن هارا داشت؟
هر چه که بود گذشت.
هر اندازه سخت و مقرض کننده.
تمام شد..
گذشته تمام شد قبل از آنکه من را تمام کند!
گذشته باعث شد.!
تو را بیشتر دوست بدارم.
تو را بیشتر در کنارم حس کنم.
و بیشتر عاشقت شوم.
اگرگذشته نبود..
گاهی وقت ها فکرمیکنم..
اگر گذشته نبود..
تا کی..تا کجا و..تا کدام خیابان قرار بود...
در جستن و پیدا کردن تو باشم..!!!
الان تو را دارم..
تو در کنار منی
و من تا آخر عمر..تا آخرین نفس
همگامِ تو خواهم بود.
خوشبحال من و تو
برای این دوست داشتن
برای این موهبت دوباره
برای این عشق
و برای این نگرش..:)
منِ عزیز
دوستت دارم!❤
12بهمن1403
