با سلام
آمده ام تا ذره ای از نوشته‌های چرت و پرت خود را با شما به اشتراک بگذارم. شاید فکر کنید این چرت و پرت ها، چرت و پرت‌هایی معمولی هستند اما سخت در اشتباهید. زیرا این چرت و پرت ها برخاسته از درون من است.
من تا امروز ده‌ها صفحه تمرین خط کرده ام اما دستخطم همچنان ریدمانی بیش نیست. آیا ایمان نمی‌آورید؟
من امروز واقعا حوصله انجام هیچ کاری را ندارم؛ همانطور که دیروز،پریروز و سه روز پیش حوصله انجام هیچ کاری را نداشتم. من واقعا نمی‌دانم چرا زندگی میکنم و ...
بگذریم...
من با افتخار ریدم تو این زندگی. من هرساله با افتخار قله های ریدمان را در زندگی ام طی میکنم و هیچگاه از ریدمان در عرصه‌های مختلف زندگی ام دست نکشیده و نمی‌کشم و نخواهم کشید.
گاهی با خود فکر میکنم روزی معجزه ای رخ می‌دهد و زندگی من از این رو به آن رو می‌شود اما زهی خیال باطل!
زندگی ریدمان من همیشه ریدمان باقی خواهد ماند زیرا خاصیت زندگی همین است.
اما می‌دانید جذابیت زندگی من کجاست؟ گاهی انقدر ریدمان‌های عجیبی به ثمر می‌رسانم که خود انگشت به دهان مانده و هار هار می‌خندم. آری. جذابیت زندگی در خندیدن به همین بدبیاری هاست.
بیایید به زندگی عجیب اما واقعی خود بخندیم.
