شعر سپید ،«نردبان بی‌پله »

شعری موج‌حسی که نردبان بی‌پله را به نمادی از وعده‌های توخالی و مسیرهای ناتمام اجتماعی بدل می‌کند.محمدرضاگلی احمدگورابی

نردبان

به دیوار تکیه داشت

اما پله‌ای نداشت

دست‌ها

به سمت بالا دراز شدند

و آسمان

جوابی نداد

زمین

زیر پا

سردتر شد