شعری استعاری و فلسفی درباره مفهوم معنا، با تصویرسازی کودکانه از هبوط، گریه و خنده؛ مناسب برای علاقهمندان به شعر سپید، عرفان مدرن و بازیهای زبانی.محمدرضا گلی احمدگورابی
معنا،
کودکیست،
که هر بار با شنیدن نامش،
به شکل دیگری هبوط میکند،
هر گریه،
واژهای تازه،
و هر خنده،
جهانی نو میسازد.
