داستان حضرت نوح قطعا یکی از معروف ترین داستان های مذهبی جهان است که در هر سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام وجود دارد. در هر سه دین داستان کلی حضرت نوح یکسان است اما در جزئیات تفاوت هایی با یکدیگر دارند که در این پست آنها را بررسی خواهیم کرد.
هر دو داستان از خدا شروع میشود و خدا خشمگین است. در انجیل به خاطر اینکه قلب انسان ها تیره گشته و مهربانی و بخشندگی دیگر جایی در بین مردم ندارد. در قرآن، خدا خشمگین است زیرا قوم نوح خدایان دیگر را پرستش میکنند. در هر دو کتاب خداوند قصد دارد برای مجازات از سیل استفاده کند ولی اینجاست که تفاوت ها آشکار میشوند. در انجیل، حضرت نوح(ع) هیچ حرفی نزد و در سکوت یک کشتی ساخت در حالیکه در قرآن حضرت نوح به قوم خود هشدار داد که اگر به خدا ایمان نیاورند، قطعا مجازات سختی در انتظارشان خواهد بود. همچنین در انجیل، برخلاف قرآن اشاره ای به این نشده که مردم حضرت نوح را به خاطر ساخت کشتی مورد تمسخر قرار میدادند در حالیکه همانطور که قطعا خودتون میدانید، این موضوع در قرآن ذکر شده. در انجیل هیچکس به غیر از حضرت نوح، از وقوع سیل خبر نداشت و تنها کسانی که سوار بر کشتی حضرت نوح شدند، حیوانات و خانواده نوح بودند. اما در قرآن حیوانات و عده ی کمی از مردم که ایمان آورده بودند سوار بر کشتی شدند. همچنین در انجیل اشاره ای به فرزند حضرت نوح که قبول نکرد همراه با پدرش سوار کشتی شود نشده است. در انجیل حضرت نوح سه پسر داشت که هر سه پسر همراه با پدر سوار بر کشتی شدند و از عذاب الهی در امان ماندند.
سعی کردم که تفاوت این دو داستان را به صورت ساده و داستان گونه بیان کنم تا همه بتوانند از آن بهره ببرند. امیدوارم که از خواندن این متن لذت برده باشید.
درود بر انسانیت
