آذربایجان کشوری کوهستانی و دارای منابع نفت فراوان است. در گذشته این کشور بخشی از ایران بود. سپس بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سابق شد اما اکنون کشوری مستقل است.

مساحت: 86600 کیلومتر مربع
جمعیت: 8997000 نفر
پایتخت: باکو
زبان ها: آذری و روسی
دین: اسلام
واحد پول: منات
صادرات اصلی: نفت و فراورده های نفتی، پنبه، ماشین آلات و مواد غذایی
نوع حکومت: جمهوری


کشور آذربایجان از شمال، جنوب و غرب با کوهستان ها محصور شده است. بخش شرقی این کشور در کنار دریای خزر قرار دارد. آذربایجان از شمال به روسیه و گرجستان، از جنوب به ایران و از غرب به ارمنستان و ترکیه محدود می شود. مرز دو کشور آذربایجان و ارمنستان پیچیده است و بر سر برخی منطقه ها کشمکش وجود دارد. بزرگترین عامل اختلاف این دو کشور طی دهه 1990 میلادی، منطقه ناگورنو در قره باغ بوده است.
رشته کوه های قفقاز بزرگ و کوچک و کوه های تالش، ارتفاعات این کشور را تشکیل می دهند. در میان این رشته کوه ها، جلگه دو رود کورا و ارس قرار دارد. این رود ها آب مورد نیاز مردم و کشاورزی را تامین می کنند و برای تولید برق آبی نیز از آن ها استفاده می شود. در بخش هایی از کشور آذربایجان به ویژه قله های رشته کوه قفقاز و جنوب شرقی آن، باران زیاد می بارد و آب و هوا معتدل و سرد است ولی بیشتر بخش های این کشور، دارای آب و هوای گرم و خشک و نیمه بیابانی است و بارش سالانه کمتر از 300 میلی متر دارد.
بیشتر مردم این کشور به فعالیت کشاورزی اشتغال دارند و محصولاتی چون تنباکو، توتون، انگور و پنبه می کارند. بر خلاف کشور های منطقه قفقاز، اغلب مردم آذربایجان مسلمان اند. آن ها از نسل مهاجرانی هستند که 900 سال پیش، به این سرزمین آمدند و در آنجا ساکن شدند. در کشور آذربایجان منابع غنی و با ارزش گاز طبیعی و ذخیره های بزرگ نفت وجود دارد.



درود بر انسانیت