خونه ما بدون نوه ها مثل یه بیابون پرسکوته . سر جمع چند کلمه بیشتر حرف نمیزنیم . ولی وقتی نوه هامون میان زندگی جریان پیدا میکنه . البته نوه های کوچک منظورمه . دوتا نوه کوچیک داریم یکی از یکی قندتر . بزرگه پسره و سال بعد باید مدرسه بره . کوچیکه دختره و چند ماه دیگه دو سالش میشه . بزرگه یجورایی کپی بچگی خودمه البته نه اینکه کلی عکس داشته باشم و از عکس بفهمم، نه . من از بچگی حتی یدونه عکس هم ندارم . از عکس روی عکس شناسنامه فهمیدم. عکس شناسنامه ام مال حدود سی سال پیشه شاید بیشتر . چند نفر دیگه هم گفتن شبیه منه . ماشالله دوتاش خیلی بانمکن . اگه خدا تو این سالها چیزایی نداده بود این نوه هامون جبران اونا بود انگار . نه بزرگه تو بچگیش ازون بچه های غرغرو و جیغ جیغی بود نه این کوچکه. سر جمع یه بار گریه بزرگه را دیدم . هیچ کدوم هم ازین بچه هایی که مثل کنه به مادرشون میچسبن نیستن . نه بزرگه وابسته مادرش بود نه این کوچکه . انگار مادر براشون معنا نداره 😂 شاید همین چیزا باعث شد وابسته شون بشم و زیاد دوسشون داشته باشم . . بزرگه تا همین چند سال پیش کارش کشیدن و جدا کردن شارژر من از برق گوشی و پریز بود و فرار کردن . کیفم را هم برمیداشت مینداخت رو لحاف ها . کار هر روزه بود . اولا هفته ای یه بار میومدن خونه ما بعد کمتر شد گاهی هرروز گاهی یه روز درمیون . یکی از بزرگترین ترس هام بزرگ شدن بزرگه بود .که با به دنیا اومدن کوچیکه دیگه خیلی اون ترس را ندارم. کوچیکه تا هفت هشت ماهگی فکر میکردم خیلی تنبله . به باباش میگفتم میگفت نترس . بزرگ شه پوستتو میکنن. راست میگفت . الان اون کوچیکه دست کمی از بزرگه نداره . هر چند به شارژر من کاری نداره.ولی گاهی چشش به گوشی بخوره میبره پی خودش 😂 . با داداشم عجیب اخت شده . تا میره بیرون عین اردک و جوجه میوفته دنبالش . داداشم که برمیگرده عقب ، دو دستشو میبره عقب ، سرشو میندازه پایین خودشو مثل گربه ملوس میکنه 😂. شکمو هم هست . به خودم کشیده . همین دیروز به پهلو گمونم دراز کشیده بودم ، دیدم کوچکه اومد ماتحتش را گذاشت رو سرم 😂😂😂 . الان زندگی ما این نوه هاست . آها این کوچکه هنر خودشیرین کردن هم داره . یهو میاد جلوت سرشو خم میکنه بهت زل میزنه 😂 . نمیدونم اینچیزا را از کجا یاد گرفته . سلطه گری هم بلده . گاهی عصبانی بشه عین گربه خودشو به زمین میکوبونه . عین اعصاب نداشته ها . عین بیمارهای روانی 😑😑😑
