رفتارهای بد و نادرست آن دسته از رفتارهای تولید صوت را شامل می شود که تمایل طبیعی مکانیسم هواسازی را برای عملکرد موثر و کافی مختل می کنند. عملکرد نرم و روان تولید صوت به دلایل مختلف ممکن است دستخوش تغییر گردد. هر فردی به طور ارادی می توانند به شیوه های مختلف تولید صوت کند که برخی از آنها کار آمد و برخی دیگر ناکار آمد می باشند. نمونه هایی از انواع رفتارهای بد و نادرست استفاده کردن از صوت را برای شما آورده ایم:
1. افزایش تنش یا تقلا و تلاش در حین صحبت کردن: این حالت ممکن است توسط خود شخص به صورت احساس تنش یا درد گردن و یا توسط متخصص بوسیله مشاهدات بینایی و شنیداری گزارش شود
2. نامناسب بودن سطح زیر و بمی صوت: یکی از اجزای صوت، زیر و بمی مطلوب است. استفاده از صدای خیلی بم و یا خیلی زیر به صورت عادت یکی از علل متداول اختلال صوتی است. بعنوان مثال در دوران بلوغ در پسران صدا باید بم تر شود. حال اگر صدا همانطور به صورت زیر باشد، صوت مشکل دارد و از زیر و بمی مطلوب برخوردار نیست.
3. صحبت کردن مفرط: هر حنجره ای یک سری محدودیت های فیزیولوژیک دارد به تنها از فردی به فرد دیگر متفاوت است بلکه در یک فرد نیز بسته به عوامل متعددی تغییر می کند. ما نباید فراموش کنیم همانطور که قسمت های مختلف بدن در اثر کار زیاد خسته می شوند، استفاده زیاد از حنجره نیز منجر به خستگی و عوارض منفی می گردد.
سلامتی، استراحت کافی، تغذیه خوب و ثبات عاطفی ممکن است فرد را با هیچ مشکل صوتی مواجه نسازد. اما در مواردی نیز صحبت کردن بیش از حد منجر به این می شود که صوت ضعیف شده و شخص ممکن است گزارش کند که برای صحبت کردن نیاز به تلاش و کوشش دارد.
4. بی صدایی و اختلال صوتی با منشاء روانی:
– بی صدایی: در این حالت صدای فرد قابل شنیدن نیست و تار آواها در وضعیت دور از هم قرار دارند
– اختلال صوتی: فرد برای بستن تار آواها متحمل تلاش زیادی می شود و گرفتگی صوت بیش از حد است
حال اگر با هریک از مشکلات توصیف شده، مواجه شدید، می توانید به آسیب شناس گفتار و یا مربی فن بیان مراجعه کنید.
رفتارهای بد: رفتارهایی که تحت عنوان بد استفاده کردن از صدا هستند ، شدید تر از موارد نادرست استفاده کردن از صدا بوده و احتمال بیشتری وجود دارد که به حنجره آسیب وارد نمایند . فهرستی از این رفتارها در زیر آورده شده است:
1. بلندی بیش از حد و مستمر: در این طبقه افرادی قرار دارند می گیرند که به شکل عادت بلند صحبت می کنند، افرادی که زمان زیادی را صرف صحبت کردن در محیط های پر سرو صدا می کنند، معلمانی که از صدای خود برای جلب توجه، ایجاد نظم استفاده می کنند، مربیان ورزشی، سرپرستان و رهبران گروه ها، وزیر ان، خوانندگان آموزش ندیده و هنرپیشگان و گویندگانی که کارشان نیازمند استفاده از صدای بلند می باشد.
2. کاربرد پرتقلا و پیش از حد از صدا در خلال سوزش، تورم، التهاب یا سایر تغییرات بافتی حنجره: مانند عفونت، واکنش های آلرژیک ریفلاکس اسید معده، سینوزیت، خشکی بیش از حد، مصرف مزمن از داروها، مصرف بیش از حد الکل و …. اگر هر نوع بد استفاده کردن از صوت همزمان با شرایط فوق باشد، تاثیرات آن قوی تر و مخرب تر است.
3. صاف کردن بیش از حد گلو و سرفه
4. جیغ زدن
5. طرفداری از ورزش و فعالیت عای بدنی ( در قالب تماشاگر یا ورزشکاران )
آیا شما هم تجربه ای در این زمینه داشته اید ؟
