هپارین یک داروی ضدانعقاد خون است. این به آن معناست که از لخته شدن خون جلوگیری کرده یا خون را رقیق می‌کند. انواع متنوعی از هپارین وجود دارد اما آن نوعی که اغلب استفاده میشود LMWH مانند انوکساپارین (کلگزان) یا دالتپارین است.
ترومبوز وریدی شرایطی است که در آن خون در رگ‌ها لخته میشود. بیشترین حالت ترومبوز وریدی در رگه‌های عمیق در پاها، ران یا لگن بروز می‌کند که DVT نامیده میشود. DVT باعث محدودیت در جریان خون پاها شده و موجب ورم و درد میشود و این خطر وجود دارد که باعث حرکت در جریان خون شود که به آن آمبولی می‌گویند. در طول بارداری و بلافاصله بعد از زایمان خطر ترومبوز ریوی افزایش پیدا می‌کند.
سه دلیل رایج در مورد زنانی که هپارین در دوران بارداری یا بعد از تولد استفاده می‌کنند عبارتند از:
لخته ای که در طول این بارداری یا بارداری قبلی ایجاد شده است.
افزایش خطر ایجاد لخته در دوران بارداری یا بعد از تولد، به عنوان مثال بعد از برخی از زایمان‌های سزارین یا اگر شما برای مدت زمانی بی‌حرکت هستید.
به طور کلی مصرف داروی ضد انعقاد طولانی مدت، به عنوان مثال به دلیل ترومبوز مکرر.
بیشتر بخوانید: داروهای مجاز بارداری کدامند؟
برای خانم‌های باردار و زنانی که زایمان کرده‌اند هپارین یک ضد انعقاد کننده است و توسط کالج سلطنتی متخصص زنان و زایمان توصیه میشود. این دارو از جفت عبور نمی‌کند و به همین دلیل ایمن در نظر گرفته میشود.
هیچ مدرکی دال بر این نیست که هپارین، از جمله مورد استفاده ما (آنوکساپارین)، به دلیل ماهیت دارویی به شیر مادر منتقل میشود. اگر مقدار بسیار کمی به شیر مادر منتقل شود، توسط اسیدهای معده شکسته میشود، بنابراین هرگونه جذب توسط کودک تغذیه شده با شیر مادر ناچیز است. هیچ عوارض جانبی بر روی هر نوزاد گزارش نشده است. بنابراین در نظر گرفته میشود که هپارین در هنگام شیر دادن بی‌خطر است.
وارفارین، یکی دیگر از داروهای ضد انعقادپذیر به شکل قرص است که از جفت عبور می‌کند و ممکن است به جنین آسیب برساند. آسپرین دارای خاصیت محافظتی ضعیفی است اما در صورت در در معرض خطر متوسط و زیاد بودن ، توسط متخصصان توصیه نمی‌شود چون از ابتلا به DVT جلوگیری نمی‌كنند. جوراب های فشرده سازی DVT الاستیک دارای خاصیت محافظتی در برابر DVT هستند، اما پوشیدن آن میتواند ناراحت کننده باشد و در مقابل ترومبوز هیچ جای دیگری جز پاها محافظت نمی‌کنند.
هپارین توسط اسیدهای معده شکسته میشود و بنابراین نمی‌توان آن را به صورت خوراکی دریافت کرد و باید از طریق تزریق به لایه چربی بافت زیر پوست تزریق شود. این نوع LMWH معمولاً یك بار در روز تجویز میشود اما ممكن است دو بار در روز خصوصاً در دوران بارداری تجویز كنیم.
عوارض جانبی هپارین شامل موارد زیر است:
این بستگی به این دارد که چرا هپارین دریافت می‌کنید تا چه زمانی تزریقات شروع شود. برخی از افراد در اوایل بارداری شروع به تزریق هپارین می‌کنند اما برخی دیگر تنها پس از زایمان هپارین دریافت می‌کنند.
